Melanchthon-Briefwechsel

ΑΝ N Ο M. D.
foco bene didsa detorquendo in meam perniciem
conuertere,&non incommode alicubi diiputa^
tain deteriorem partem interpretando peruerte*
re: Ad ha-cmihi e A in animo, ex Pialmo iAud:
Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad lin-
guam doloiam? Sagittse potentis acutas cum car^-
bonibus deiblatorijs,ieu luniperorum. Qttg qub
de, vt metuo,iagitt^e aliquanto poAinfeAms con-
i)cie:itur, & carbones illi seAuabunt vehementius^
Ego vero orabo. Et A attingent me iAa mala vi-
uentem,perpetiar,iieut hadtenus feci,inimicorum
& maleuolorum alapas. Sin me mortuo incendi-
um excitabitur,& tela emittentur, oret poAeritas^
quoq^,& veritatis relidr^e cuAos iit, animo iimplici
& voluntate reda,& bona conicientia,quam,Deq
iuuante,mecum auferam. Sed nimis multa de his.'
Tuam & tuorum ialutem commendo Elio Dei
generis humani. Ecne vale.

Philippus Melanch.


S. D.

A R i s s. Eli. MeminiAi versum in quo nu^
\^/merijiunt gr^ci poet^,shd j^ntentia diuinaeA*
Parentes autem tuivcrainuocatioi e colunt De-
um & Ecdciiam adiuuant^& pater ornat eam mul
^is egregijs monumentis. Idco& familia eius beo
curg