Melanchthon-Briefwechsel

AN NO Μ. D. XXVI,

di

geri a nobis quicquampoterit
magis doleat. Vale.

PhiHppns.
IOACH Ι'Μ O ' C A M E.R A-
R I O NORIBE R G AE AMI-
CO SVMMO. S. D.
TN itinere dum Lipiiam ad mercatu vehor,tuam
ilongiuiculam epiAolam vna .cum Eobani ac
Michaelis litteris accepi, quse me magna volup-
tate aisccerunt. Nam &. mediqcrem ede Aatuni
veAras icholap, & vos amari valde i^tor. ChriAus ^
faueat veAro labori, ac his miierrimis temporibus ^
conieruet litterarum reliquias. De Hiipanico..itir
nere locutus siumcum icriha ConaltisAlberii viro
prudenti mihiig amiciisimo. Is ita putat non gra-
uatim fadurum ede Comitem, vt Commeatum ^
ienatu veAro tibi petat Expedio itaq^ quid ita-
tueris. Ego quod decreueris, redrum putabo, ac
precabor vt bene eueniat. Comes ipie vir dimmo
ingenio. eA. & mgenioiomm admiratar, qn^ vir-
tus eA in nobilitate rariisima.. Ad omnes tuse epi-
Aolae partes non libuit reipondere hoc tempore.
De Pyrrone & gandeoareciie tanta^mo der a. tion^
animi. & hortor vt pergas ede tui Arnilis. Scribit
ad me, & quidem placaturus, ita contumelioA,
nihil vt ie dignius diribere potuerit.. O facetum ,
hominem. Queritur indicatum Aipendium te-
nuius ede, quam vt vel ad' iitim- reAinguedam iatis
dt Alturum. Tu credis hunc ^veA%oy dmum ede,
mihi