Melanchthon-Briefwechsel

ΑΝ Ν Ο Μ. D. XX. 36'.
qui A nobis amicos eEe divitarent J qui ea con-
ceissone vociArabantur EDlidam BpiA
coporum rcAitutam eiA. Intelligunt enimy quid
habeat ilia conceisio incommodi y quanquam
ego optimo animo Amperputaui iita conceden-
da ede. Quo iure enim licebit nobis didbluere
EccleEaAicam ^ E EpiAopi nobis con-
cedant illa ^ quae aequum eA eos concedere. Et
vt liceat ^ derte non expedit. Semper ita leniit
ipA Eutherus 3 quem nuUa de c^u^a ^quidam^ vn
video ,_ammt^A qni^.hspeRdo. sius. Antimu
4 ppiicopoa-.ex,cuisiiie . ^ adepto^libertatem.
minima vtilem/ad poAcritatem. Qnalis enim
cedo futurus eAjAatus ad poAeros in Eccleiijs^
E omnes veteres mores Ent aboliti^ di nulli certi
EntprarEdgsj? ReAribe, vtrum has Utteras^item
prior eilongmAulas acceperis.Vale feliciter JPrid.
Νρη,Ι Septqnjp,

IO ACHIMO C ΑΜΕ



RARI

Λ ΤΟ N D v M pronunciatum eA denoAra cau^
1 ^sa. AgnoAis yAtatumiam exordium.Sed non
poRumAmpliciusvniuerAunAatum reru noAra-
rum deAribere.Heri^item hodie erat abiturus no-
Aerprinceps. Retinuit eum tamen Cadar ^ poli ci-
tus A intra triduum/pronunciaturum ede. Qttodi
bene vdrtat. Harc mora quid EgniEeet^ne Aio y..
tantum hoc Aioy CicAremcupere rem ad ocium
K 4 dedn<*

4