Melanchthon-Briefwechsel

ΐρέί ΑΝ NO Μ. D. ΧΧΧίίϊέ
tumsiiiHe,vt nihil periculi eileexissimem. Tibi
quidem & scripsi & icripturus ium poilhac, quic-
quid in mentem venerit, , iine omni
metu. Quod ii erga alios quoque libertate forte
nosfravii fuerimus . Quis me tandem poterit re-
prehendere ? Nam ii scribimus ita fere ad amicos,
quemadmodu cum illis colloqui coniueUimus,he-
ri nequit, vt,quaii a iuratis tesfimonium diceretur,
ita omnia exquiiite & circumipedre proferantur.
Quis autem erit tam inhumanus,qui illa euiilgare^
aut H quid euulgatum forte iit, eo in meam per-
niciem abuti velit ? Nam exemplum illud furti
quod adducis, me non admodum mouet. Quid
enim iimile ? Ego neminem ludendi animo, ne-
mini obtredrandi voluntate,non odio incitatus,
noil commotus ira, nulla impullus maleuolentia,
aut narro in litteris qu^ audiui
ρΐ^ηηφ, aut refero comperta, aut addo inter-
dum quid ego iudicem, quid iperem, metuam,
suipicer, optem. Ha^c fraudi mihi non eile debe-
bunt , atque adeo ne poliunt quidem praeter-
mitti. Sed tu etiam commemoras. Ego
vero vt amans bonarum artium & sfudiorum hu-
manitatis illius quali forum exceptio-
ne quadam tum declinabo,& iequar to ToJ
Vel appellabo etiam omnium bonorum Udem
& gquitatem. Sed nihil vt ipero opus erit diice-
ptatione. Tibi quidem gratias habeo, & vtar
coniilio tuo,& ijs, qug amantiisime stibijcis, pare-
bo. Vale ^ v. Id. Auguifi.
Philippus.
Vira