Melanchthon-Briefwechsel

^ ο ο

A Ν Ν Ο Μ. D. XXXII I,

4


<5


aquilam, qua; νηο pede inAAit collem^altero petit
vicinum collem,nec attingitr Neq^ poteA ede du-
bium, quin Camelus respedtans fugam Turcicam

Rgnihcet, Lupus Hungarum ^ Leo,
t \ r ^ 5. /


De Ser ueto/r o gas quid Antiam. Ego vero video
satis acutum ac vafrum esse in diiputando,Ad pla-
ne grauitatem ei non tribuo. Et habet ^ vt mihi
videtur, confuAs imaginationcs,nec satis explica-
tas earum rerum, quas agitat, cogitationes, De
luAihcatione mani feAe delirat. ^ Ais
me semper veritu ede,fore vt haec aliquando erum
perent. Bone Deus, quales tragoedias excitabit
hsec qujeAio adpoAeros, d ό λο^^τ. d
το Ego me reAro ad illas %:ri-
ptura? vQces,qu2e iubent inuocare ChriAum,quod
eA^ei honorem diuinita,tis tribuere^ ^plenum
CohsblationiseA, ^ ^ ,
Illud me peisime
habet, cum esedem res^agitat^e Ant a^ Paulo Sa-
mo Ateno,nihil extare.^pAeter leuia qA^dam apud
Epiphanium,vnde intelligi ροΑίψ, quid iudica-
rint,quidue Acuti iint hi, qui eum damnarunt.
Mirum in modum crucior, cumiAam. ^veterum,
^ noArae itatis negligentiam at(^ incuri-
am coniidero. Quid cenAs Concilium fore, si ta-
men conueniet,niA aut pontiAcum aut
aliorum, ^ T&?y ^oxo^y %ηί76Μ^/κ6&. Quis enim
hoc agit, vt dubitantes consciehtiae Anentur, Yt
veritas eruatur e tenebris , vt gloria ^PeiilluAre^
tur ? Ad spero nos de his rebus breui coram collo-
cuturosesA, Decreui enim hoc vere ad te expa-
tiari, A


Jj 0 Μ έλο^τίο^ ^