Melanchthon-Briefwechsel

ANNO Μ. & X X X V II.


e(leAiamus,vt certe eA^qua quidem nuHa in vi-
ta gloriosior eA, A vere volumus iudicare. De meis
periculis parcius ad te Aribo , vel quia exitum
non latis proipicio, vel quia onerare te hac cura
nolo. Illud icitojteque aequitatem animi mihi de-
futuram, quidquid acciderit, neque ad has res
gubernandas moderationem, quaegoj^erte^quo-
dam &! honeAo conAlio, mordicus teneo in his j(g-
uiisimis temperatibus^ me integru ieruem alijs
temporibus Jsi qua erunt apta ijs conAlijs, qu^e
cogito. Nec me diligentia me^ p cenitet,qua, Am
vAs in explicatione dogmatum.Nec me deterrent
ineruditorum indicia. Tantum te oro, vt amicjiiie
noArg meminens, qua nihil dulcius in vita conti-
git. Et fortaisis aliquid illa vtilitatis jReipub. at-
tulit. De itinere tuo miror te nihiladmejfcrip-
Aile^sed boni conAlamJ^ his meis litteris copioA-
u$ leipondebis. Noui hic nihil habemus , ρτκ-^Γ
ter Agones de clade accepta in Crpatia , qua;
Ane maior eA, quam ad me VitusAripAt. Audio ^
{aliquotjmillia trucidata eile a Tureis. AmiA-
mus duos Conricios , puto te noile Amiliam ,
o^lEquites Saxonicos multos. Mitto tibi libel-
lum de Tureorum Imperatoribus^ quem et A vidi-
Aiantea, tamen quia aliud nihil habebam^Jiis
litteris addidi forte tu aut Brentius legere ver-
iiculos additos velletis , quos ipero te probatu-
rum eile. ,ΓAdoleAens cui hanc ^piAolam dedi,
Sikiius^esf, ^auditurus iur^conAltos apud vos^
bono& modeAo ingenio^gditus eA.Quare eum
tibi ^ Amantio cqinmendo^alutabis meis verbis ; ^
Matthiam. Eram ei quandam iyluulam miiArus
T q. quam'