Melanchthon-Briefwechsel

gqd A N N O' M... D. ΧΒ.
carent, & moderarentur: ControuerAas vero db
pra?dijs EccleAarum Imperatoris arbitrio permit-
tendas eHe. Petitum & hoc eA^ vt diierte , & plane
dicamus, quid largiri aut defendere ad extremum
velimus. Erant adied^iatis dura? expoAulationes
de prsedijs EcdeAarum, & de Amulatione. Nam
Imp. ait A ^gre ferre ^ quod hadenus Amulantes
concordia Audium, hoc egerimus, vt rem extra^
heremus, vt paulatim noAr^e partes conArmarenr
tur : non vere voluerimus diAordias tolli , quia
nihillargiti simus aduersarijs. Narrat quam dili-
genter AuguAse egerit dc concordia. Ac tota
querela eo ipcdat : non videri nos vere appete-
re concordiam, niA abijciamus totum dodriius
genus, quodproAtemur. Nos verecunde & vere
re(jiondimus de noAra voluntate erga Remp. &
Audio pacis: Purgamus obieda crimina, & inge-
nue dicimus, conciliationem nos nolle intelligi,
conArmationem veterum erorum „ & proieddo-
nem pia? dodrina?. OAendimus clare,quos articu-
los non poiA abijci cenAamus, ac petimus, vt res
non priuatim, Ad in publico conuentu agatur, vt
anno Apertore promiAt Imperatoris legatus Fran
cofordi^. OAendimus etiam, nos nequaquam de
pra?dijs EccleAarum pugnare, exempla re%onii-
onis habent principum & ciuitatum legati. For-
taAis erunt varia iudicia de noAra reiponiione.
Non multa Ant cetera verecunde,gra
uiter, ingenue, & Ane AphiAica Aripta Ant, &
A vult Imperator pie conAlere EcdeAjs, occa-
Aonem aliquam pra:buiiA videmur. Vtinam De-
us excitet animum Imperatoris, vi vere velit in