Melanchthon-Briefwechsel

ANNO M. D. X t I. ^
+ poAea nihil a^ium eil·. H^ec quoquam non mag-
na, oAenAo , tamen meum animum excruciat.
Adeo ex his laqueis conciliationum ^ non polium
^ me Ac extricare, vt non alicubi adh^ereicam.Deus
gubernet & liberet nos a Sycophantisf Bene vale,
die x i x. lanuarip ^

Philippus Melanchthon.


Ύ 7*1 x agno Aes iortaAis has lituras^ quas pim
% % ^ go rigentibus digitis non iine aliquo crucia^
^ ^ ^ ^ tu. Nam in aditu Bauari^cumeuerteretur currus
quo vehebar,dextra mihi adeo duriter alliia^A ti-
. gillo^vt ^oAa quardam ^ luxata Ant,^quaP
^ iatid iaRa venarum, neruorum ^ Tiyorw. AcceA
iit inAgnc erratum Chirurgorum, vt vocant, qui
contra meum iudicium negabant luxationem fa-
Ram cAe.Interim oxycrocio excruciabar,^ digiti
paulatim areicebant ac emoriebantuty Inde com
uiRi luxationem agnoicebant. Mittit igitur ad me
Granuelus hominem Burgundum, qui aulam Ca-
rolilmp. han<j/vnam ob cau^m iequitur, quod
artem proAtetur luxata reponendi./Curatio tarda
cA,^ diAimilis ^ermanicit rationi. Non qu^tro
AArologicas cauhas, etA proxima EclipAs mihi
minata eA,& eo dic,quo manus luxata eA,oppq&
tiofuit