Melanchthon-Briefwechsel

4 ίο ΑΝ^Ν Φ Μ. Π, ΧΙ,Ι Ϊ,
* vt tu quotp eu compieRaris rogoy aiecMiud onus
tibi impono^ niR vt cohorteris, vt pius oper^ tri-
/^buat^hiioiophi^^inqua re ^dyuari a Rhetico
poterit. Commendabis eum ^ p.' Camiciano.Ec-
/ cius tandem dicitur exhalasle infelicem animam^
Errans mente, cum ageret animam^redijt ad eas
diiputationes^qu^ Rati^onse eum in morbum
c onie cer un t? y τ t/ .Deum
oremus^vtieruet& regat EcdeRam. Fabuia^de
^apta Buda^ ab ipRs Tureis dicitur in Poioniajspar
sa ede ? vt patiamur ^jed
mi Ioachime^Ragicioia eR negledio Eccieii^rum
^ Dei.jMeo nihii miremur/$^y ^ίτ^^ολ^ί- Sed
tamen mitigari;^cena^ oremus. Bene & feliciter
vaie^Jfaiutem opto ^ LaterenR ^ Rheticoy
Philippus MclancH^

//Z./^


CLARISS. VIRC^I
Μ O C A ME R A R IO

O A C

HI-

//

RAM BB R-
geniijdmicqcariisimo^
S. "D.
«i. . !
(*V B i τ o erat ingreRurus iter^p. Adrianus^
vj}&iam litteras acceperat de contagio iuis iiiic
graRante. Quare adtejR:ribendumduxi,acte
adhortandum^vt coniugem cum famiiia huc ad,
me mittas,donec aliquid de^choia ipR conRitue-
tis^autvidebitis^aniatius^vagaturum iit contagi-
um. Tequotgaduenire optarim^^RReripoteR,
vt venias oro. Sed fbrtassis retinebuntte ha^deii-
berationes ^ &,jspero tibi minus/ibrepericuIiyTe<p
cur3t eRe ρόο non dubito.^ Verum ho^ne yiia,/
di&-