Melanchthon-Briefwechsel

ΑΝ ΝΟ Μ.

XI. 1111. ^8ϊ
^RberAri me opto. Bene valedie x^ Auguiti.
Phil·. Melanc^

CLARISSIMO VIRO/ZERV-^r^
Ε^ί // V I R T V T E P R AE-%"


DITIONE _
stanti loachimo Canicrario Paber
genH ^aniico McariiL /;
S. Ϊ).
{ λ inquit Ore Aes A Ai
^Υίκί Sororem, de magis pudere decet,Ncd ^ /W-
quanquam teini^licari meis periculis non ^olo,
i tamen facere non poAum^ quin aliquid iigniAcem
& rebus MeisI Ante hos annos ^ cum quadam
, m dodsrina tollerem ^ magis^ulicisjliudicijs
qtiam Collegarum excruciabar. PoAea medio-
cri aisiduitate & moderatiohe^voluntatesvtcun^
placatas animaduerti. Nunc nou^&ipicioues,ilon
inaula^ ied^liorum^nimis naicuntur,qua^^e4-
Ti^enRiraexdtauit. Ad hunc pr^cipuc excur-
stiinjleAyVt de me deliberaretur. Et audio atrocem
iibrum jscriptum eHe^quem tamen nondum vidi?
(PoAreditum ho^itis tui vna non fuimus. Audio
luturum,vt vocemur ego & Cruciger, ac interro-
gemur de noAra iententia, fortaisis iatisAerMbi
[patienturJ Sed ^ non placabo ,μ^λ'^κ.
Nec leniter me rnouet opinio homi-
lmm Eccleiiarum de hac[is e^ Sed quid faciam ?
Nam quod tu me amantissime hortaris, vt viitata
mea tolerantia haec mitigem,yi;udeo equidem hoc
fheere^d quantum profedurusJsim, exitus oAcn- .
&t. Hoc scio, ardere^uoAiamingente ira. Sed
Hh Deum



-ί ^ V