Melanchthon-Briefwechsel

A Ν Ν Ο Μ. D. X L V. yoi
Ego ei hortatorem ne litigetyied veipereiam ce-
Ium intuens Adream terra puliam cogitet intcrii-
dera tranilata ede. Acerent autem & ipse ^e^(etz^
lerus epidolas a me vberioreSy&; Elegiam Antonij
Eparchi Corcyreivqui ante biennium ad nos grse-
cam epidolam midt^Bene & ieliciter vale^die meo
ΡΜίί

CLARISSIMO VIRO ERV^A
DITIONE E^r ^ V I RTV T E P R AE-
danti loachimo €am. PaoJ; amico
[iu^ caridi S. D,
T7T s i 'Sscio te Herodoti & Xenophontis&auita
JL/teimbutumynon appetere leddonem &ripto-
rum horridorum,tamen miii Polonici^gni hido-
riam,res continentem multas pradertim rcceutio- /',
res cognitione gignas. Regnum mihi non infelix
fume videtur^ & deiendoni Europa aduerius illam /,
barbarieni, Argoam Ytiliterieruijt^vt initio Ο- /Λ
thonis/As. condlio & autoritate conditutum ed,
ita nunc fatali periodo horum regnorum vicino-
rum fortassis exaRa, videtur in periculi Societate
cum Pannonia & Germania venturum yjsed ore- ,
mus !peum sternum patrem domini hodri ledi
ChridiyVt Eccledas diasL& liiierarum hoipitia ier
uet. Vellem3criptores ilios aliquid de Henetae gen
tis antiquitate dicere potuide, cuius partem ede
Polonos, nihil dubium ed. Sed haec aliquando co
ram. Amantius properare & dicebat ad neicio
quod indicium. Ideo euni pister jspem a Stigelio
Ii β diutius