Melanchthon-Briefwechsel

ΑΝΝ Ο Μ. D. XLV. yo/
tius tra&ade. Cum igitur & integritatem ipdus, &
prudentiam, & totum curriculum ialutare^^elix Ar
nonerim,magnum mihi dolorem eius intentus afL^/
fert. Et quanquam mea cauda priuatim doleo,
amico me tali orbatum ede, cuius Rdes pr^iidio
) mihi ede poterat,tamen Reip. cauda magis cruci-
or,de qua praeiertim nunc in gubernatione Eccle- ^
garum Myiiae praeclare mereri poterat. Nec dubi,- ^ .
to te ijsdem cauisis moueri,quib. ego moueor, &
sendis doloris tui initio acrior eR, propter educa-
tionis tuse memoriam. Sed, mi loachime,consu-
giamus ad eas coniblationes,quas Deus ipse pate-
fecit hunianogeneri. Scis quanta sit caligo in phi- ^
loibphia Socratica de caussis mortis & ingentium'
calamitatum humanarum, & de remedijs earum.
[Sed prodijt Deus ex sternis latebris suisfj& sua vo [ j ^
ce docuit, cur haec fragilis natum tantis aerumnis
iiibie&aiit, & teRatus eR, fe^EccleRae iuae affutu-
rum & opitulaturum ede. Hac nos do&rina, quae
tibi nota eR,RiRentemus,non iolum in hoc lu&u,
ied etiam in interis miserijs, quae multae & magnap
sunt. Mihi maeRiciam his diebus cum alia quadam
auxerunt,tum vero ίφ rimis commemoratio Bel-
gicae crudelitatis. Interfedd Rmt recens quidam
ArtedenRs,concionator Gallicae Eccled^, quaeAr-
gentorati exulat, vir dodsus & non inquinatus la-
be ianaticavlla,&Aegidius Bruxelleniis, & ma-
trona nobilis DauentrienRs cum duabus Rliabus
pudice & pie educatis. Et iimiles hiRoriae aliae re-
citantur, quarum cogitatione, vtinam principes
i yirhmouerentur. Redijt noRer Hiipanus Fran- //
ciscus,diuinitus liberatus, Rne ope vilius homi-
nis^ quem