Melanchthon-Briefwechsel

5 Ο 8 ANNO Μ. D. XL V.
nis, quem quidem ip(e norit, ^luisi eum hiRoriam
(cribe;*e, quam tibi aceremus. Feramus igitur in
tantis Pubi. EcdeR^miierijs etiam noRra onera,
6 agnoicamus ac deploremus caudas,& mitigati-
onem petamus,vt&pe Propheta clamitant:Re-
cordare Deus, cum iraiceris, miiericordi^ tu^,
nec totam iram tuam accendas,(erua EccieRx re-
liquias,nec nos abijcias inter impios: Mitiga iram
tuam.Alilichiusicripiit de morbo Ceorgij. Sed
veri fontes iblicitudinum ipiius mihi noti (unt,
quos coram recitabo. paulatim cordis vires
abiunRerunt, & quod heri (olet, totum lan-
guefecerunt. Facio de mei pedoris arefadione
conieduram. LibeRos a te midbs accepi, pro qua
editione tibi Reipmomine gratias ago. Herilnte-
^ ras a Bucero accepi , qui vidit editam
hiAm, ^ Graeam ^ nammiR Sturmio, & nuper miil hunc
recentem libellum,valde tibi gratias agit quod ad
ornandam Eccleiiam Rudium tuum confers. Epi-
Rolam ad lren^um perlegi totam. Nihil mihi in
hac vita maius^tribui opto, quam ibi mihi tribuis.
EtR autem debeo tibi plurimum pro hoc tam hor
noriRco teRimonio, ac ex animo tibi gratias ago,
tamen cum me quaR ad illam imaginem confero,
videoq^ vix partem aliquam mei reipondere, (ane
pudet me mei. Voluntas rede faciendi non defuit
mihi, duces, dodores, tempora defuerunt. Qua-
lis fuerit opinionum confuRo mcminiRi,quanta
inscitia, quanta tenebra in iliis ipRs, qui ante tri-
ginta annos in gubernatione dcdrinarum , tan-
quam ad gubernaculum iedebant. Nunc orcrDe-
um,vt hanc quantulamcunq^ tenuitatem dodring




quam