Melanchthon-Briefwechsel

$ I 3 ANNO ^ D. X L V.
moderatione ornauit, & virtutes eius imitemur.
His fere cogitationibus meum animum aludu ab
duco, quas receniui, quod hoc tempore, etiamii
te eadem remedia & noile,& colligere scio: tamen
h&c quasi Commonefadio non inutilis eR. $i exem
pia etiam qugrimus, Dauidi ereptuse^amicus
Ionathas, & multo (^tn)^s e^^
igitur & nos, amicumalnobis aliquanto citius^
quamvellemus^abdu&um ede , p^giertim cum
placide in complexu amicissimorum hominum,
iter illud ingreHus iit. Et vt Dauid a Deo petebat
dari succeilb^em idoneum Ionath^e in Rep.ita nos
petamus, vt peus aliuip in Georgij Rationem col-
locet, cuius & virtus & autoritasEccleii^e iit ialu-
taris. Nam hac cura, inh^c paucitate bonorum
gubernatorum,valde nos a!(Fici decet: & filius Dei
sedens ad dextram aeterni patris , inter dona qua:
dat hominibus ^ etiam pollicetur se daturum ido-
neos paRores & doRores. Hunc oro toto peRo-
re, vtteseruet incolumem , & accendat multo-
rum peRora, vt feliciter ieruiant Eccleiise. Bene
& feliciter vale, die iXj Mart. Anno M. D. x L v]
Ceisitud. T. addidus,
Philippum Melaach^
C LARISSIMO VIR Oj.E R V-
DITIONE VIRTVTE P R AE-
. ^ ^ ^ Rantiioachimo Cam. Pab. amico
suocariiRy D.
(^1 G i s M v N D v s tGelqusinoRer, quodfau-
^Rum & felix Rt,proRciicitur in patriam , cuius
diiceilus





j ju
<!