Melanchthon-Briefwechsel

yy-0 A N N Θ M. D. XtVII.
litterarum quas ad Renatum icripiiquod^ videbo
tur leges. Valde autem te oro, vt de tuis rebus ad
nosjscribas, poteris enim litteras mittere in ar-
cem Vinarieniem adIphannem KeAner^virum in-
tegerrimum & tui amantiis, decreui ad te expatia
ri^ vbi intellexero te Erfordise aliquantiiper cpm^
moraturum eile. Pertexo nunc in hac iblitudi-
ne munus debitum tuo hlio^ dialedicem ^Spere-
mus enim deumJseruaturum eile Ecdeii^^t dodri
narumsemina, vt toties vox diuina promiht,nos(p
cur^c eheDeo no dubitemus^vel ii iradus illabatur
otbis. Bene val^. Deus ^ternuspater domini no-
Ari Ieiu Chriitideruet te & honeAiis. coniugem tu-
am & duldisimosliberos tuos, vn* Cal. Febr^

PhiLMela^ch..


CLARI S S IMO VIR O^E R V-
^ VIR

DITIONE

tt,.V T ^

P R AE

' Aanti loachimo Camen Bamb. amico

& fratri iiio cariisime^
S. D.

TJ A N c epiAolam Idib. EebniariLdedi Michae
i iloFranco/quiin Academia Pomeranicavti-
liter docet E!emcnta^od:rinie de motibus ^eleili^
bus, &vniueriam philoibphiamj?cudioie colit. Te
autem quantum amet^nuncsolicitudine de te sua
oOrendit. Prius ei nihil fuit in noAro congreilu,
quam vt de tua incolumitate interrogaret^ac val-
de&tatus esL. te & ^.miiiam obiidionis pericula
vitaile. Cumque iperaremus te iani Erfordi^ re-
Aitide^