Melanchthon-Briefwechsel

-yya ANNO M. D. XLVII.

Ego me & in prinatis & publicis dolorib.hac coh-
rsolationeARento^quam Deus nobis tradi dit,miR
R) Rlio, quem Rcit^ct^Tw, vtnos Reremns
propter ipRim,& per eum. NihR/poteR
triRips peccato dici. Rurius nihil glonoiius luRi-
cia Dei. Cum igitur id quod eR triRiisimum, deri-
uatum^t in Rlium^ vt nobis parceretur , noiip illa
magna gloria ornatijRmu^ vt dicamur <bKsn-
^ ^o^non brangamur animis ^ Sed a deo artemo
patre domini noRri lesii ChriRi petamus & Expe-
diremus auxilium ^ defeniionem, qui certe non de
ieridRudioR)s doQrrin^ celeRis.Hac te donsblatio-
ne etiam erigito, nec propter ruinas Imperiorum
ita excruciemur, vt Deo iraicamur. Deus aeternus
pater domini noRri Ieiu ChriRi deruet te & hone-
Riss. coniugem tuam. & dulciis. liberos tuos.Stur
ciada? viro integerr. Salutem opto.Bene vale. Idib.


Philip. Mclajnch^

CLARISSIMO VIRO ERV
/ ., / ΛΛ . s C/ V -

^ ^ ^ " '' Λ
/AE-


RiocariiR S. D.

*TJ T s t priuatie ^rumn^ me mediocriter excru-
JLDciant, tamen vetus dolor j quem/de Eccleiia

multos annos circumtuli in arnmo, maior cR, de-
' umeg seternum patrem domini noRri leRi ChriRi


oro, vt publicas & priuatas dalamitates leniat