Melanchthon-Briefwechsel

A K N Ο M. D. I, s. 4 ^
3uaderc,vt nos peteremus a duobus Ticinis Ele&o
ribus^vt Synodum indicerent , quo& Saxonica-
rum gentium ac vrbium^soAores accerierent.Ita
poile & p trientes diicordias tolli, & conAitui per-
petuam concordiam. Scio tibi iam in mentem ve-
nire multas grauiisimascaugas repudiandi huius
coniilij, quarum aliquas tunc a nobis commemo-
ratas ede exiAimo. EtA autem malui initio nulla
in re %u magna, Au parua, tranquillitatem in Ec-
deAjs harum regionum labefaRari, tamen poA-
quam vicerunt aulica conAlia, & adhuc quidem
aiibi de rebus magnis & necedarijs i^o^%nt Audia ^
meliora, has contumelias, quibus accior,perier-
re^ malo, quam me a di ungere advc/^^Ay eorum^. ^
qui tribunicijs clamoribus augent vulgi jticenti-
am,8^venenatis calumniis dolorem aberunt in bo
nis Spiritui San&o. Et ianabit aliquando ha?c vul-^^-/^^. ^
nera cluis ille Samaritanus,qui viatorem^ucium
reAcit, & in vicinam casam vehit. Edemus Ec-
cleAam&lis hominum ^onAlijs non AruaripoAc*
Eterrantaul^^^rat&illeipA, quamnis eAjfa-
piens, quinou,am^c^c9^Ay propoAiit , cum qui-
dem videat & iatalibus ^u^is impediri. Peta- ^
mus igitur & cxpedemus a Deo conAlia, & miti- y
gationem publicarum & priuatarum miAriarum^/ ^
vt in tuis verAbus dicitur ^ ' '
Mitto tibi duas epi-
Aolas, etiam .paAori^yeAri &u(& , qua? oAen- f
dunt etiam alibi bonis viris diiplicere virulenti-
am maledicorum hominum, qui EccleAjs no Aris ^ ^
alioqui mceAis,augent dolorem.ExpeRo quotidie
a Saltico littorc claisicum nonorum certaminum^
Ss 4 de oui^