Melanchthon-Briefwechsel

eones

A N Μ Ο M. D. t Ii
C L A RI S S I Μ Ο E T Ο P T I M
V I R O I o A C Η I Μ O C A λΐ E R A RI Q
BambergenE, amico Aio cariisi-
mo in Academia LipEca,
; s. D.
p ^ intueor animo Danielem hlt
obambulantem , ac imaginem nobis periculo
tum&vit^ noArge perpetuam , propoEtam ei^
^ iudico,niE fortaisis aliquanto plus mali quod
nonA)lum ^ ygy^
SempercumhispeAibusconAi&ata eA
EccleEa. Et nunc in germania^ qiqtis equilibus
diileniionibus^ vt Et, magis exeritieinge#ioAim
x^oM^. pTarc qua arte ierenda ^nt ^ nos quidam &
littera, ^ longa coniuetudo nonnihildbcuit. Et
te Itio non e& rudem huius philbiophi^. Ideo
^cribqad te breuius, etE dolore tuo valde mone-
or. Ama eA rati^nos vt noArum oiHcium mod^
rate laciamus,^ yirtute certemus cum^htagOni^
Ais. Ac euentus Pub. ^ priuatos deo commenda
mus. S^pe v&rpo vocem Pialmi: obtemperadeb,
& ora eum. Nam pro ARo hi mirabiles AuRus vM
t^non poiiunt humanis conGlijs regi. Quam mult
ta illum ipAim virum iefellerunt^ quem iH^/ait ma-
xime vidiEe ^ R^royjSed deEno tbheib^
nari. AccerAuit me Dux Mauricius, silius volun^
tatemisane laudari audio. Et vtinam cohEthiar#
poEemus. De LaterenE^ etE video oriri eam rem,
ex communi fonte malorum huius temporis , hoc
e A ex maleu olentia , tamen ipAun velim animo
tranquAlo eEe. Mitto tibi deAriptionem EclipEs

qu

35