Metadaten

Weinreich, Otto; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1919, 16. Abhandlung): Stiftung und Kultsatzungen eines Privatheiligtums in Philadelpheia in Lydien — Heidelberg, 1919

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.37693#0055
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Stiftung und Kultsatzungen eines Privatheiligtums in Philadelpheia. 53

6
9

4
9

5
9

4, 5

11

6

Tyche 72
Δεύρο, Τύχη· καλέ ον σ’, αγαθήν κράντειραν έπ’ εύχαΐς,
έν σοί γάρ βίοτος θνητών παμποίκιλός έστιν
άλλά, θεά, λίτομαί σε μολεΐν βίω εύμενέουσαν,
ολβοισι, πλήθουσαν έπ’ εύόλβοις κτεάτεσσιν.

Tyche Agathe

(άγαθήΤύχη.) (Ζβ^εύμ.)
(Plutos)

Daimon 73 (vgl. auch εύχή 31)
Δαίμονα κικλήσκω .... μειλίχιον Δία . . .
πλουτοδότην, όπότ’ άν γε βρυάζονν οίκον έσέλθη,
εύδοξον βιοτής γλυκερόν τέλος έσθλόν όπάζοις.

Agalhos Daimon
Plutos

Mnemosyne 77 (vgl. auch εύχή 17)
Μνημοσύνην καλέω, Ζηνός σύλλεκτρον, άνασσαν,
ή Μούσας τέκνωσ’ ίεράς, όσιας, λιγυφώνους,
έκτος έχουσ’ απάτης μνήμην βλαψίφρονος αίεί,
πάντα νόον συνέχουσα βροτών ψυχήσι σύνοικον,
εύδύνατον κρατερόν θνητών αΰξουσα λογισμόν,
ήδυτάτη, φιλάγρυπνος ύπομνήσκουσά τε πάντα,
άλλά, μάκαιρα θεά, μύσταις μνήμην έπέγειρε
εύιέρου τελετής, λήθην δ’άπό τώνδ’ άπόπεμπε.
Chariten 60 (vgl. auch εύχή 18)
Κλΰτέ μευ, ώ Χάριτες μεγαλώνυμοι, άγλαότιμοι,
θυγατέρες Ζηνός τε καί Εύρυνόμης βαθυκόλπου,
’Αγλα'ί'η Θαλίη τε καί Εύφροσύνη πολύολβε,
χαρμοσύνης γενέτειραι, .... θνητοΐσι ποθειναί·
ούτε γάρ ήελίου ταχιναί φλόγες ούτε σελήνης
καί σοφίης αρετής τε καί εργασίμου θρασύτητος
εύχέρει’ ούτε βίου λιπαρής περικαλλέος ήβης
υμών χωρίς έγείρει έυφροσύνας βιότοιο.
έλθοιτ’ όλβοδότε ιραι, άεί μύστησι προσηνείς·

Mneme
Mneme, Zeus

Chariten
Zeus
(Plutos)
Arete
(Plutos)

Nike 33
Εύδύνατον καλέω Νίκην, θνητοΐσι ποθεινήν,
πάντων γάρ κρατέεις, πάσης δ’ εριδος κλέος έσθλόν
Νίκη έπ’ εύδόξω κεΐται θαλίησι βρυάζον.
άλλά, μάκαιρ’, έ7^θοις πεποθημένη ομματι φαιδρώ
αίεί έπ’ εύδόξοις εργοις τέλος έσθλόν άγουσα.

Nike

Daß auch die Verehrung von „Personifikationen“ den orphi-
schen Mysten geläufig war, zeigt vor allem die εύχή προς Μουσαίον,
wo wir Δικαιοσύνη, Εύσεβίη, Πίστις, Δίκη usw. finden. Manche der
pergamenischen begegnen da wieder, vgl. Kern a. a. 0.

Mit den orphischen Einschlägen verbinden sich die oben schon § 84.
(§§ 15, 25, 58, 63) gestreiften moralphilosophischen ohne Zwang.
Denn auch die orphischen Hymnen zeigen Beziehung zu philo-
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften