Metadaten

Warburg, Aby Moritz; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1919, 26. Abhandlung): Heidnisch-antike Weissagung in Wort und Bild zu Luthers Zeiten — Heidelberg, 1920

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.37732#0079
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Heidnisch-antike Weissagung in Wort und Bild zu Luthers Zeiten. 79

Valerius Herberger, Gloria Lutheri, Leipzig 1612 (S. 94).
Vmbs Jahr Christi 1483. hat Johan Hilden zu seinen München
gesaget: Mercket das Jahr 1516. da wird einer kommen / der mich
vnd alle die / welchen jhr habt vnrecht gethan / wird rechnen. Eben
vmb dieselbe zeit hat auch gelebet Johan Lichtenberger / welcher den
Herrn Lutherum vnnd ein klein Mannlein hinter jhm / welchs jhm zu
seinem Vorhaben sehr dienstlich seyn solte (das ist Philippus Melanchthon
gewesen) gemahlet hat / wie droben concione prima gedacht worden.

3. Luther und Cardanus.
Der Begleittext der Cardanus-Nativität.
Cardanus, Hieronymus. Libelli dvo . . . item geniturae LXVII. (Nürnberg
1543), fol. N IVV0.
HAnc ueram genituram Lutheri, non eam quae sub anno 1484
publice circumfertur152, esse scito. Nec tanto negotio minor genitura
debetur, aut tali geniturae minor euentus. Existimo autem non intelli-
gentes huius artis fundamenta eam corrupisse: nam nec illa robore huic
aequalis est, nec si damnare uelis, deest hic quid possis accusare.
Nam Mars, Venus, Iupiterque, iuxta uirginis spicam coeunt ad coeli
imum ad unguem, ut ex horum conspiratione regia quaedam potestas
decernatur, sine sceptro: sunt enim erraticae sub terra. Porrö quöd
ad religionem pertineat, iam saepius adeö dictum est, propter spicam
uirginis153, ut repetere pigeat. Incredibile igitur quantum augmenti breui
tempore habuerit hoc dogma: nam Germaniae maximam partem adegit,
Angliam totam, multas’que alias regiones, cum adhuc uiuat, nec ulla
est prouincia ab huius sectatoribus immunis, praeter Hispanias. Feruet
mundus huius schismate, quod, quia Martern admixtum habet & caudam,
soluitur in seipso, infinita’que reddit capita, ut si nihil aliud errorem
conuincat, multitudo ipsa opinionum ostendere tum possit, cum ueritas
una tantum sit, plurimos necessario aberrare. Porrö firmitatem dogmatis
Sol & Saturnus cum lance meridionali154, in loco futurae coniunctionis
magnae ostendunt, cum diu trigonus ille iam dominaretur. At Luha
iuxta ascendens, longitudinem decernit uitae: uerum cum Soli Saturnus
adiungatur. pro tanto rerum motu, nullam dignitatem decernit.

152 Handschriftlich verbreitete des Gauricus, dessen Tractatus erst 1552
gedruckt wurde.
153 Nach Abu. Ma'sar.
154 Lanx meridionalis, d. h. die südliche Krone (‘Bettlerschüsse]’, bei den
Arabern), zunächst dem Skorpion.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften