DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.40168#0005
Die Xiobe des Aischylos
τέκνΈις έπώζεζι . . . . ) τοΐς τεθνηκόσιν
τήκο]υσα την τάλαιναν εύμορφον φυήν.
βροτό]ς κακω&είς δ’ ούδέν άλλ’ εί μή σκιά.
10 ΧΟ. μάτην] μέν ήξει δεύρο Ταντάλου βία
άγων] κόμιστρα τήσδε καί πεφα[σμένων
Φοίβος] δέ μήνίν τινα φέρων Άμφίονι
πρόρρι]ζον αίκώς έξεφύλλασεν γέν[ος.
Α. έγώ πρ]ός υμάς· ού γάρ έστε δύσφρονες·
15 λέξω-] ·9-εός μέν αιτίαν φύει βΓροτοΐς,
όταν κα'κώσαι δώμα παμπήδηΓν θέληι,
κρυφή δ]έ θνητόν οντα '/ρή τον έ[κ θεών
δλβον π]εριστέλλοντα μή θ·ρασυστομ[εΐν.
άλλ’ οί γάρ] εύ πράσσοντες οΰποτ’ ήλπισαν
20 σφαλέν]τες έκχειν [[χι]] ήν έχουσ' [εύπραξίαν.
χαυτη γ]άρ έξαρ-θ-εΐσα καλλισ[τεύματι
πλήθει τε παίδων] — — — — ■— — — —
13 Hesych. έκφυλ(λ)άσαι [correxi]· έκσπάσαι 15 Plato Resp. 380a. θεός : . .
16 θέληι·
7 έποιμώζουσα Ρ έπωζε Hesych έπώζεζι ζώσα vel σΐγα) La. έπώζουσ’
έστίν Frae. έπωάζΟυσα Immisch 8 τήκο]υσα RCamerer C.'azzanig'a τρύχο]υσα
La. τρύο]υσα Κ. 256,3 εθρα]υσα ΥΝ. 9 βροτό]ς Κ. Frae. Ma. 10 μάτην] ΥΝ.
και νυν] La. longius spatio 10/13 choro dedi 11 άγων Sch. Hartke οΐσων?
Sch. ζητών K. longius spatio πεφα[σμένων (πέφνω) Frae. Wolff πεφα[σ-
μένην (φαίνο^) VN. πεφρα[σμένος La. coli. Hes. Phot. s. v. (=Fr. 438 N.)
12 Φοίβος] Ma. θεός] La. μήνιν τίνα . . . 13 γένος; nolui 13 πρόρ-
ρι]ζον VN. άκμά]ζον La. αίνώς Ρ1 14 έγώ πρ]ός VN. κάγώ πρ]ός Κ. longius
spatio 15 λέξιο VNT. φράσω Ma. Κ. 17 κρυφή δ]έ Sch. έκ τώνδ]ε Ma.
longius spatio έ[κ θεών VN. έ[κπρεπή vel ε[κμετρον La. 18 όλβον
π]εριστ. La. θεσμόν VNT. 19 άλλ’ οί γάρ] Ma. 20 σφαλέν]τες Frae. φθα-
ρέν]τες Κ. πταίσαν]τες Kumaniecki θραυσθέν]τες Reinhardt longius spatio
βλέπον]τες VN. χι del. VN. έχων P corr. Ρ' εύπραξίαν VN. εχουσ[ιν
πλησμονήν La. πλημονήν? R Camerer coli. Wilam. ad Ag. 1012. 21 χαυτη γ]άρ
La. κάγώ γ]άρ VN. [κ]αλλισ[τεύματι VN. 22 τέκνων θεών ές μητέρ’ έξημάρτα-
νον e. gr. VN. πλήθει τε παίδων Κ. coli. Schol. Α ad Ω 602.
Einzelerklärung
1 άλλ’ ο]ύδέν’: die Begründung dieser Ergänzung ergibt erst die Be-
trachtung des Zusammenhanges, unten S. 12f. — Am Schluß des
Verses sind hinter αναστεν noch schwache Spuren am oberen Zeilen-
rand sichtbar. Vitelli-Norsa (S. 109 vgl. Körte 251) lesen hinter
dem v entweder [ε]ι oder α, dann ζ, ξ oder v, dann ε oder h. Nach
dem vorzüglichen Faksimile scheint mir der Raum zwischen αναστεν
und dem punktartigen oberen Rest einer Haste, wenn man diesen
τέκνΈις έπώζεζι . . . . ) τοΐς τεθνηκόσιν
τήκο]υσα την τάλαιναν εύμορφον φυήν.
βροτό]ς κακω&είς δ’ ούδέν άλλ’ εί μή σκιά.
10 ΧΟ. μάτην] μέν ήξει δεύρο Ταντάλου βία
άγων] κόμιστρα τήσδε καί πεφα[σμένων
Φοίβος] δέ μήνίν τινα φέρων Άμφίονι
πρόρρι]ζον αίκώς έξεφύλλασεν γέν[ος.
Α. έγώ πρ]ός υμάς· ού γάρ έστε δύσφρονες·
15 λέξω-] ·9-εός μέν αιτίαν φύει βΓροτοΐς,
όταν κα'κώσαι δώμα παμπήδηΓν θέληι,
κρυφή δ]έ θνητόν οντα '/ρή τον έ[κ θεών
δλβον π]εριστέλλοντα μή θ·ρασυστομ[εΐν.
άλλ’ οί γάρ] εύ πράσσοντες οΰποτ’ ήλπισαν
20 σφαλέν]τες έκχειν [[χι]] ήν έχουσ' [εύπραξίαν.
χαυτη γ]άρ έξαρ-θ-εΐσα καλλισ[τεύματι
πλήθει τε παίδων] — — — — ■— — — —
13 Hesych. έκφυλ(λ)άσαι [correxi]· έκσπάσαι 15 Plato Resp. 380a. θεός : . .
16 θέληι·
7 έποιμώζουσα Ρ έπωζε Hesych έπώζεζι ζώσα vel σΐγα) La. έπώζουσ’
έστίν Frae. έπωάζΟυσα Immisch 8 τήκο]υσα RCamerer C.'azzanig'a τρύχο]υσα
La. τρύο]υσα Κ. 256,3 εθρα]υσα ΥΝ. 9 βροτό]ς Κ. Frae. Ma. 10 μάτην] ΥΝ.
και νυν] La. longius spatio 10/13 choro dedi 11 άγων Sch. Hartke οΐσων?
Sch. ζητών K. longius spatio πεφα[σμένων (πέφνω) Frae. Wolff πεφα[σ-
μένην (φαίνο^) VN. πεφρα[σμένος La. coli. Hes. Phot. s. v. (=Fr. 438 N.)
12 Φοίβος] Ma. θεός] La. μήνιν τίνα . . . 13 γένος; nolui 13 πρόρ-
ρι]ζον VN. άκμά]ζον La. αίνώς Ρ1 14 έγώ πρ]ός VN. κάγώ πρ]ός Κ. longius
spatio 15 λέξιο VNT. φράσω Ma. Κ. 17 κρυφή δ]έ Sch. έκ τώνδ]ε Ma.
longius spatio έ[κ θεών VN. έ[κπρεπή vel ε[κμετρον La. 18 όλβον
π]εριστ. La. θεσμόν VNT. 19 άλλ’ οί γάρ] Ma. 20 σφαλέν]τες Frae. φθα-
ρέν]τες Κ. πταίσαν]τες Kumaniecki θραυσθέν]τες Reinhardt longius spatio
βλέπον]τες VN. χι del. VN. έχων P corr. Ρ' εύπραξίαν VN. εχουσ[ιν
πλησμονήν La. πλημονήν? R Camerer coli. Wilam. ad Ag. 1012. 21 χαυτη γ]άρ
La. κάγώ γ]άρ VN. [κ]αλλισ[τεύματι VN. 22 τέκνων θεών ές μητέρ’ έξημάρτα-
νον e. gr. VN. πλήθει τε παίδων Κ. coli. Schol. Α ad Ω 602.
Einzelerklärung
1 άλλ’ ο]ύδέν’: die Begründung dieser Ergänzung ergibt erst die Be-
trachtung des Zusammenhanges, unten S. 12f. — Am Schluß des
Verses sind hinter αναστεν noch schwache Spuren am oberen Zeilen-
rand sichtbar. Vitelli-Norsa (S. 109 vgl. Körte 251) lesen hinter
dem v entweder [ε]ι oder α, dann ζ, ξ oder v, dann ε oder h. Nach
dem vorzüglichen Faksimile scheint mir der Raum zwischen αναστεν
und dem punktartigen oberen Rest einer Haste, wenn man diesen