Sitzungsberichte der
Heidelberger Akademie der Wissenschaften

Index nominum et rerum.

201

Iacob: significat 'fidelis vitiorum
suppIantatorM20, 17.
id, idem, identitas: 22, 18; vid.
trinitas.
identitas: corporis, cuius caput
Christus 146, 28; capituli 148, 6;
personae (Verbi) 8.
Iesus Christus: 1. Incarnatio et
unio hypostatica: Verbum aeternum
absconditum carnem induit, ut visi-
bilis fieret 36, 30; lesus nobis datus
est tanquam supremum donum Dei
128, 16; pro nostra salute 10, 16; 30,
18; necesse fuit, ut Deus fieret homo
ad perficiendum universum 30,18 u. ad
32, 12; 34, 9—11. — Chr. in hoc
quod maximitati absolutae coniunc-
tus est, Deus est 32, 24 — 27; hic est
unitas remanente naturarum distinc-
tione 34, 1 — 3; humana natura sub-
sistit in divina sicut corpus in anima
34,6; 40,2; humanitas Chri. accessit ad
identitatem personae (Verbi) 148, 7;
humanitas Chri. est verissima 36, 10;
120, 3; perfectissima 34, 22; cf. 32,
29. 30; non est alia humanitas Chri.
quam cuiusque hominis 34, 19; cf. 34,
23—25; 36,9—11; ideo in Chro. sunt
omnes homines ut in capite et prin-
cipe universorum 34, 25; Chr. est
ipsa substantialis intimitas cuiusque
36, 3; natura humana in Chro. induit
immortalitatem per unionem ad Ver-
bum 36, 17.
2. Vita terrena: Dies Chri. antea
praevisus et figuratus 8, 8; cf. 84, 11;
'etiam ab astrologis 86, 1 — 6; ut homo
in tempore natus post Abraham 32,
15; 10, 12. 21; ex Virgine 32, 22;
154, 6. 15 — 17; 156, 10. 14; in terris
conversatus est 32, 22; 84, 10; con-
versatur nobiscum 116, 23; mansit
incognitus 82, 4; de die mortis Chri.
118, 9—15. — praedicabat et illumi-
nabat 38, 3; viam ad vitam aeternam
revelavit 96, 19 — 98, 21; est praeco
veritatis etc. 140, 15—19; legatus an-
nuntians omnia 2 7; secretorum cogni-

tor 136, 21; 142, 15 — 20; occultorum
revelator 140,19; omnium arbiter 20.
3. Sapientia: Ies. ut Verbum Dei
caro factum sapientiae est principium
130, 15; cf. 86, 9; 124, 18; ideo est
in eo fons refrigerans spiritum 124, 10;
illuxit nobis, ut nos suae sapientiae
faceret participes 38, 5; ideo ab om-
nibus huius mundi sapientibus quae-
rendus etc. 86, 10.
4. Fructus incarnationis: Verbum
caro factum vocat hoc esse intellectu-
ale per gratiam ad sui consortium 98,
18—20; cf. 116, 23; Ies. via gratiae
98, 4; Chr. est ostium, qui est et via
13; in Chro. iustificamur 36, 5; homo
ad filiationem divinam per inhabitan-
tem Chrum. effici potest 38, 20; 134,
18—20; error omnium, qui sine Chro.
salutem exspectant 36, 19; Chr. est
virtus virtutum 154, 1; cf. 128, 22;
130, 27; 152, 19; scire Chrum. quis
est, est scire fontem misericordiae 128,
23; sunt igitur omnia in fine in Deo
per Chrum. 30, 21; 32, 7; Ies. itaque
est locus, ubi omnis motus naturae et
gratiae quiescit 98, 6; sic est caput
omnis creaturae 32, 18; omnia in
omnibus 36, 1. 22.
5. Relatio ad ecclesiam: Chr. est
caput ecclesiae 40, 1—4; cf. 32, 20;
corporis mystici 146, 20. 29; de quo
agitur 40, 1—11; 146, 14 — 150, 22;
oportet accedere ad Chrum. 10, 15;
38, 8. 23. 28; intrare in Chrum. 40,
10; adhaerere Chro. 36, 11; recedere
a Chro. est abire 126, 19.
ignarus: homo i. secundum na-
turam 134, 10.
ignis: exempla 24, 6; 132, 15 u. ad
21; 150, 14—20. — i. inferni non agit
nisi in peccatum 116, 8.
ignorantia: docta 72, 9.
illucescere: 8, 1. 15. 19. 25; 9,
13; 30, 16; 36, 26; 38, 5.
illuminare: 38, 3. 9; 76, 1; 94,
20; 122, 11.
illuminatio: divina 96, 5; anima