DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26785#0298
280
Polen. Die ehemals polnischen Landestheile des Königreichs Preussen.
1. Praelegitque sacrum aliquem textum.
2. Indicat toti congregationi personas quas-
dam ad s. s. ministerii functionem vocandas et
confirmandas esse et converso ad ipsos candidatos
sermone, ut vocati in conspectu dei et ecclesiae
obsequenter se sistant, admonet.
3. Mox conseniorum unus prodit, ordinando-
rumque nomina e catalogo recenset, qui ex ordine
se sistunt.
4. Quaerit ordinator, utrum animum promp-
tum ad ministrandum Christo ecclesiaeque ad-
ferant.
5. Annuentibus illis modeste, praeleguntur e
canone apostolico ad ritum hunc consecrandi
facientia quaedam, ut apostolicis vestigiis insisti
videntes, eo firmius de coelesti vocatione persuasi
reddantur, 1. Tim. III. 1. etc.
6. Pergit ordinator inquirere, utrum tam
sublimi munere digni sint, ne per ipsos opprobrii,
aut dedecoris aliquid contrahat ecclesia, 1. Tim.
III. 7. Et tunc prodeunt e consenioribus duo,
atque coram tota congregatione honeste progenitos,
sana doctrina imbutos vitaeque inculpatae esse,
dignosque quibus evangelistarum munus committa-
tur, contestantur.
7. Iubentur (flexis genibus) pastorum prin-
cipem Iesum Christum invocare moxque totus
pariter coetus procumbens pro iisdem orat.
8. Officia muneris pastoralis praeleguntur.
9. Illi se fidelitatis iuramento deo et ecclesiae
obstringuntur, perseveraturos intra hos limites us-
que ad finem.
10. Confirmantur manuum episcopalium (quot-
quot adfuerint) impositione, cum invocatione super
iis nominis Christi, ut eos in censum servorum
fidelium cooptare, donisque spiritus sui implere
dignetur. Consenioribus interim , ministris , toto-
que populo, simul in genua procumbentibus, et
veni sancte spiritus, etc. decantantibus.
11. Exhortationes novis ministris ad labores,
et in aduersitatibus (quibus non carituri sint)
patientiam, fiunt, cum pollicitationibus aeterni,
post labores fideliter exantlatos, praemii, 2. Tim.
II. 3. Dan. XII. 3. 1. Petr. V. 4. Ad quod illi
alacres, senioribus et consenioribus obedientiae,
ministris vero societatis dextram (nec non dia-
coni observantiae causa illis) offerunt, Galat. II.
9. 1. Pet. V. 5. Ecclesia interim, e centesimo
trigesimo tertio psalmo compositum hymnum de-
cantante.
12. Actus tandem ille synaxi sacra omnium
cum exultatione terminari solet.
De inauguratione ministrorum.
Ordinati apud nos ministri, non involant in
sacrorum administrationem, ubi et quando vellent;
sed visitationes mox a synodo per eas ecclesias,
quae novellos ministros habent, instituuntur. Ubi
visitator
1. Curam principis pastorum Christi de ec-
clesia depraedicat, et ad gratam beneficii agni-
tionem exhortatur.
2. Docet N. N. legitime electum, vocatum,
ordinatum esse, ut non seipsum ingessisse, Iere.
XVII. 16. sed vocatum accedere appareat, populus-
que fidelis eos, ut operarios, quos dominus emittit
in messem suam, Matt. IX. 38. agnoscat.
3. Indicat sacri muneris primitias, in plenaria
clavium Christi et sacrae coenae administratione,
iam editurum; prodireque et alloqui ecclesiam
iubet.
4. Minister ille, postquam vocationem divinam
humiliter se sequi confessus fuerit, precibusque
ecclesiae se commendarit, Ephes. VI. 19. 20. in
genua procumbit, ut et (visitatore monente) coetus
omnis, precesque pro illo fiunt.
5. Erectis ad fiduciam de precibus exauditis
omnibus, visitator ministrum manu prehensum
altari (seu ad mensam domini) admovet, librum ei
ritualem offert, administrationemque clavium Christi
et sacramentorum auspicari iubet, inspectante, et
plerumque illacrymante populo. (Hi enim ritus
non necessitatis opinione, sed ad adumbrandam
quomodocunque ministerii dignitatem, excitandam-
que ad hanc Christi oeconomiam reverentiam, re-
tinentur.)
6. Peracta a ministro novo synaxi, visitator
ei, et toti ecclesiae, benedictionis denuntiatione
actam concludit.
Neque tamen ministris novis ecclesiae alicuius
regimen totale committi solet illico, sed relinquuntur
unius et alterius anni spacio pastoribus pro colegis,
donec ad conscientiarum regimen confirmatiores
evadant, ususque alicuius ecclesiae eorum operam
poscat. Quod si aliquis interea ad matrimonium
honeste ineundum animum applicet, id quoque
non nisi de seniorum consilio et consensu fieri
solet.
De ritu ministros ecclesiis in pastores
praeficiendi.
Cum tempus est aliquem ecclesiae pastorem
praeficiendi (quemadmodum et cum pastores pro re
nata mutantur) fit istud hoc modo.
1. Nullus magistratus apud nos, nec ecclesia,
pastores sibi quaerunt aut vocant (quemadmodum
nec ministri parochias aucupantur) sed quo quis
destinatur, eo se confert, ecclesiaque illa eum
pastorem suum agnoscit. Quia nimirum seniorum
haec cura est, quali rectore ecclesia quaeque in-
digeat, et ubi minister quisque opus nomini utiliter
peragere possit providere.
Polen. Die ehemals polnischen Landestheile des Königreichs Preussen.
1. Praelegitque sacrum aliquem textum.
2. Indicat toti congregationi personas quas-
dam ad s. s. ministerii functionem vocandas et
confirmandas esse et converso ad ipsos candidatos
sermone, ut vocati in conspectu dei et ecclesiae
obsequenter se sistant, admonet.
3. Mox conseniorum unus prodit, ordinando-
rumque nomina e catalogo recenset, qui ex ordine
se sistunt.
4. Quaerit ordinator, utrum animum promp-
tum ad ministrandum Christo ecclesiaeque ad-
ferant.
5. Annuentibus illis modeste, praeleguntur e
canone apostolico ad ritum hunc consecrandi
facientia quaedam, ut apostolicis vestigiis insisti
videntes, eo firmius de coelesti vocatione persuasi
reddantur, 1. Tim. III. 1. etc.
6. Pergit ordinator inquirere, utrum tam
sublimi munere digni sint, ne per ipsos opprobrii,
aut dedecoris aliquid contrahat ecclesia, 1. Tim.
III. 7. Et tunc prodeunt e consenioribus duo,
atque coram tota congregatione honeste progenitos,
sana doctrina imbutos vitaeque inculpatae esse,
dignosque quibus evangelistarum munus committa-
tur, contestantur.
7. Iubentur (flexis genibus) pastorum prin-
cipem Iesum Christum invocare moxque totus
pariter coetus procumbens pro iisdem orat.
8. Officia muneris pastoralis praeleguntur.
9. Illi se fidelitatis iuramento deo et ecclesiae
obstringuntur, perseveraturos intra hos limites us-
que ad finem.
10. Confirmantur manuum episcopalium (quot-
quot adfuerint) impositione, cum invocatione super
iis nominis Christi, ut eos in censum servorum
fidelium cooptare, donisque spiritus sui implere
dignetur. Consenioribus interim , ministris , toto-
que populo, simul in genua procumbentibus, et
veni sancte spiritus, etc. decantantibus.
11. Exhortationes novis ministris ad labores,
et in aduersitatibus (quibus non carituri sint)
patientiam, fiunt, cum pollicitationibus aeterni,
post labores fideliter exantlatos, praemii, 2. Tim.
II. 3. Dan. XII. 3. 1. Petr. V. 4. Ad quod illi
alacres, senioribus et consenioribus obedientiae,
ministris vero societatis dextram (nec non dia-
coni observantiae causa illis) offerunt, Galat. II.
9. 1. Pet. V. 5. Ecclesia interim, e centesimo
trigesimo tertio psalmo compositum hymnum de-
cantante.
12. Actus tandem ille synaxi sacra omnium
cum exultatione terminari solet.
De inauguratione ministrorum.
Ordinati apud nos ministri, non involant in
sacrorum administrationem, ubi et quando vellent;
sed visitationes mox a synodo per eas ecclesias,
quae novellos ministros habent, instituuntur. Ubi
visitator
1. Curam principis pastorum Christi de ec-
clesia depraedicat, et ad gratam beneficii agni-
tionem exhortatur.
2. Docet N. N. legitime electum, vocatum,
ordinatum esse, ut non seipsum ingessisse, Iere.
XVII. 16. sed vocatum accedere appareat, populus-
que fidelis eos, ut operarios, quos dominus emittit
in messem suam, Matt. IX. 38. agnoscat.
3. Indicat sacri muneris primitias, in plenaria
clavium Christi et sacrae coenae administratione,
iam editurum; prodireque et alloqui ecclesiam
iubet.
4. Minister ille, postquam vocationem divinam
humiliter se sequi confessus fuerit, precibusque
ecclesiae se commendarit, Ephes. VI. 19. 20. in
genua procumbit, ut et (visitatore monente) coetus
omnis, precesque pro illo fiunt.
5. Erectis ad fiduciam de precibus exauditis
omnibus, visitator ministrum manu prehensum
altari (seu ad mensam domini) admovet, librum ei
ritualem offert, administrationemque clavium Christi
et sacramentorum auspicari iubet, inspectante, et
plerumque illacrymante populo. (Hi enim ritus
non necessitatis opinione, sed ad adumbrandam
quomodocunque ministerii dignitatem, excitandam-
que ad hanc Christi oeconomiam reverentiam, re-
tinentur.)
6. Peracta a ministro novo synaxi, visitator
ei, et toti ecclesiae, benedictionis denuntiatione
actam concludit.
Neque tamen ministris novis ecclesiae alicuius
regimen totale committi solet illico, sed relinquuntur
unius et alterius anni spacio pastoribus pro colegis,
donec ad conscientiarum regimen confirmatiores
evadant, ususque alicuius ecclesiae eorum operam
poscat. Quod si aliquis interea ad matrimonium
honeste ineundum animum applicet, id quoque
non nisi de seniorum consilio et consensu fieri
solet.
De ritu ministros ecclesiis in pastores
praeficiendi.
Cum tempus est aliquem ecclesiae pastorem
praeficiendi (quemadmodum et cum pastores pro re
nata mutantur) fit istud hoc modo.
1. Nullus magistratus apud nos, nec ecclesia,
pastores sibi quaerunt aut vocant (quemadmodum
nec ministri parochias aucupantur) sed quo quis
destinatur, eo se confert, ecclesiaque illa eum
pastorem suum agnoscit. Quia nimirum seniorum
haec cura est, quali rectore ecclesia quaeque in-
digeat, et ubi minister quisque opus nomini utiliter
peragere possit providere.