DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26785#0299
Ordo ecclesiasticus in unitate fratrum Bohemorum.
281
2. Quotiescunque igitur novus pastor ecclesiae
praesentatur, peracta per eum concione visitator
prodit, et maturo seniorum consilio illum ecclesiae
huic pastorem dari docet, suscipi eum ut lesu
Christi servum suadens, Phil. II. v. 29. Mini-
strum item ad faciendum streune officium vigilan-
dumque super hunc concreditum sibi gregem do-
mini, hortatur. Fi utrinque protestatio, pastoris
ad populum, et populi (per unum e presbyteris)
ad pastorem ; hic curam pastoralem promittit, illi
ut lesu Christi ministro obsequium, Hebr. XIII, 17.
Quod et stipulata presbyterorum manu, in con-
spectu et nomine totius populi, firmatur, precibus-
que et benedictionis divinae utrimque voto omnia
illa obsignantur.
3. Coetu sacro dimisso decessor successori
auditorum catalogum, sacramque et oeconomicam
eius loci supellectilem, in visitatoris et presbytero-
rum praesentia tradit nec non de bonis externis,
si quid dividendum est, amice inter eos trans-
igitur.
Quibus in rebus ministri seniorum suo-
rum consilia exquirere teneantur.
Ecclesiae praefecto pastori cuique potestas est
in gregem sibi commissum, omnium quae pastoralis
cura requirit, excepto quod
1. In magis arduis, casibusque minus usitatis
(qui circa conscientiarum regimen occupatis non-
nunquam obueniunt) nihil inconsulto seniore agere
iubentur, tum ne sibi solis fidere consuescant, tum
ut ad aedificandum validius sit, quod plurium con-
sensu agitur.
2. Extra etiam casus eiusmodi, tenetur quis-
que pastor seniorem suum de statu suo, ecclesiae-
que suae, subinde certiorem facere (ad minimum
intra semestre) sive coram, sive per litteras, quo
nimirum is inspectoris officio (quid ubivis fiat non
ignarus) rectius fungi possit.
3. Magistratuum aut ministrorum aliquo vita
functo, senior quoque commonefieri solet, ut eius-
dem iussu plures ministri cum conseniorum aliquo,
honestatis ergo, ad funus convocari possint.
4. Et quia visitationes (de quibus infra)
aestate plerumque instituuntur, solet pastorum
quisque ante pascha, pentecosten, et in autumno,
a seniore suo sciscitari, ipsene sacram synaxin
celebrare, an visitatorum praesentiam expectare
debeat.
Conseniorum ordinatio.
Quoties ecclesiae senatum redintegrari ne-
cessitas postulat, eliguntur e ministris, quotquot
opus rerum prae ceteris gnari, pii, exemplaresque
viri, idque per ministrorum et conseniorum suffragia.
Quorum quisque ut hunc aut illum oneri parem
Sehling, Kirchenordnungen. IV.
existimat, ita consignatum (obsignata schedula)
senioribus tradit, vel si absens est, mittit. Illi
resignatis schedulis, quos forte postulari vident,
eos die sequenti (praemissa de muneris huius fine,
aliisve necessariis, e scripturis admonitione) ad
conseniorum numerum ritu tali confirmant.
Evocati nominatim singuli in synodi conspectu
se sistunt, an deo et ecclesiae uberiorem offerant
et promittant operam interrogantur. Annuentibus,
praeleguntur officia futuri muneris. Tum pro iis
totius ecclesiae preces fiunt, manusque eis im-
ponantur. Mox illi senioribus obsequii; conseniori-
bus autem societatis dextram offerunt, ut et mini-
stri ceteri ad contestandam obedientiam, ipsis.
Tandem benedictionis divinae precatione coetus
soluitur.
Antistitum ordinatio.
Seniorum aliquo de mortuo quantocius syno-
dus cogitur generalis, aut, si haec nuper adeo
fuit habita, particularis. Conseniores autem con-
gregantur omnes, et ministrorum pars, reliquis
suffragia mittentibus. Ibi vero
1. Preces cum ieiunio, unius diei praemittun-
tur, ut deus rupturam explere, et quem elegerit
ostendere, dignetur, Amos. IX. 11. Act. I. 24.
2. Concione peculiari imago episcopi boni e
scripturis proponitur, et ut omnes talem e medio
sui circumspiciant (posthabito alio quocunque re-
spectu) admonentur.
3. Concione dimissa, consignat suum quisque
votum, tam ministri, quam conseniores et seniores
i (non collatis tamen, nec communicatis sententiis,
sed una cuique dictante conscientia) obsignataque
conferunt in unum.
4. Schedulas soli seniores privatim resignant,
et quem plurimorum votis peti vident, eum a deo
monstrari firmiter credunt, nec tamen cuiquam
revelant.
5. Sequente demum die, congregato iterum
coetu, et invocata spiritus sancti gratia, ordinator
in conspectum progressus exauditas esse preces,
deumque quomodo expleri vellet lacunam ecclesiae,
iam ostendisse, nuntiat.
6. Intentis omnibus, et quis ille futurus sit
expectantibus, admonet ordinator, ut quicunque
fuerit nominatus, deo vocanti obsequium ne deneget,
sed confidenter in dei et ecclesiae conspectum se
sistat. Moxque episcoporum alter prodiens, nomine-
tenus ipsum evocat.
7. Vocatus igitur, sistit se, interrogaturque;
an vocationem hanc ut vere vocationem dei agno-
scat, et admittat? an deo et ecclesiae operam suam
promte lubentique animo offerat? Esa. VI. 8.
8. Cum annuit; praeleguntur officia, ex apo-
stolico canone.
36
281
2. Quotiescunque igitur novus pastor ecclesiae
praesentatur, peracta per eum concione visitator
prodit, et maturo seniorum consilio illum ecclesiae
huic pastorem dari docet, suscipi eum ut lesu
Christi servum suadens, Phil. II. v. 29. Mini-
strum item ad faciendum streune officium vigilan-
dumque super hunc concreditum sibi gregem do-
mini, hortatur. Fi utrinque protestatio, pastoris
ad populum, et populi (per unum e presbyteris)
ad pastorem ; hic curam pastoralem promittit, illi
ut lesu Christi ministro obsequium, Hebr. XIII, 17.
Quod et stipulata presbyterorum manu, in con-
spectu et nomine totius populi, firmatur, precibus-
que et benedictionis divinae utrimque voto omnia
illa obsignantur.
3. Coetu sacro dimisso decessor successori
auditorum catalogum, sacramque et oeconomicam
eius loci supellectilem, in visitatoris et presbytero-
rum praesentia tradit nec non de bonis externis,
si quid dividendum est, amice inter eos trans-
igitur.
Quibus in rebus ministri seniorum suo-
rum consilia exquirere teneantur.
Ecclesiae praefecto pastori cuique potestas est
in gregem sibi commissum, omnium quae pastoralis
cura requirit, excepto quod
1. In magis arduis, casibusque minus usitatis
(qui circa conscientiarum regimen occupatis non-
nunquam obueniunt) nihil inconsulto seniore agere
iubentur, tum ne sibi solis fidere consuescant, tum
ut ad aedificandum validius sit, quod plurium con-
sensu agitur.
2. Extra etiam casus eiusmodi, tenetur quis-
que pastor seniorem suum de statu suo, ecclesiae-
que suae, subinde certiorem facere (ad minimum
intra semestre) sive coram, sive per litteras, quo
nimirum is inspectoris officio (quid ubivis fiat non
ignarus) rectius fungi possit.
3. Magistratuum aut ministrorum aliquo vita
functo, senior quoque commonefieri solet, ut eius-
dem iussu plures ministri cum conseniorum aliquo,
honestatis ergo, ad funus convocari possint.
4. Et quia visitationes (de quibus infra)
aestate plerumque instituuntur, solet pastorum
quisque ante pascha, pentecosten, et in autumno,
a seniore suo sciscitari, ipsene sacram synaxin
celebrare, an visitatorum praesentiam expectare
debeat.
Conseniorum ordinatio.
Quoties ecclesiae senatum redintegrari ne-
cessitas postulat, eliguntur e ministris, quotquot
opus rerum prae ceteris gnari, pii, exemplaresque
viri, idque per ministrorum et conseniorum suffragia.
Quorum quisque ut hunc aut illum oneri parem
Sehling, Kirchenordnungen. IV.
existimat, ita consignatum (obsignata schedula)
senioribus tradit, vel si absens est, mittit. Illi
resignatis schedulis, quos forte postulari vident,
eos die sequenti (praemissa de muneris huius fine,
aliisve necessariis, e scripturis admonitione) ad
conseniorum numerum ritu tali confirmant.
Evocati nominatim singuli in synodi conspectu
se sistunt, an deo et ecclesiae uberiorem offerant
et promittant operam interrogantur. Annuentibus,
praeleguntur officia futuri muneris. Tum pro iis
totius ecclesiae preces fiunt, manusque eis im-
ponantur. Mox illi senioribus obsequii; conseniori-
bus autem societatis dextram offerunt, ut et mini-
stri ceteri ad contestandam obedientiam, ipsis.
Tandem benedictionis divinae precatione coetus
soluitur.
Antistitum ordinatio.
Seniorum aliquo de mortuo quantocius syno-
dus cogitur generalis, aut, si haec nuper adeo
fuit habita, particularis. Conseniores autem con-
gregantur omnes, et ministrorum pars, reliquis
suffragia mittentibus. Ibi vero
1. Preces cum ieiunio, unius diei praemittun-
tur, ut deus rupturam explere, et quem elegerit
ostendere, dignetur, Amos. IX. 11. Act. I. 24.
2. Concione peculiari imago episcopi boni e
scripturis proponitur, et ut omnes talem e medio
sui circumspiciant (posthabito alio quocunque re-
spectu) admonentur.
3. Concione dimissa, consignat suum quisque
votum, tam ministri, quam conseniores et seniores
i (non collatis tamen, nec communicatis sententiis,
sed una cuique dictante conscientia) obsignataque
conferunt in unum.
4. Schedulas soli seniores privatim resignant,
et quem plurimorum votis peti vident, eum a deo
monstrari firmiter credunt, nec tamen cuiquam
revelant.
5. Sequente demum die, congregato iterum
coetu, et invocata spiritus sancti gratia, ordinator
in conspectum progressus exauditas esse preces,
deumque quomodo expleri vellet lacunam ecclesiae,
iam ostendisse, nuntiat.
6. Intentis omnibus, et quis ille futurus sit
expectantibus, admonet ordinator, ut quicunque
fuerit nominatus, deo vocanti obsequium ne deneget,
sed confidenter in dei et ecclesiae conspectum se
sistat. Moxque episcoporum alter prodiens, nomine-
tenus ipsum evocat.
7. Vocatus igitur, sistit se, interrogaturque;
an vocationem hanc ut vere vocationem dei agno-
scat, et admittat? an deo et ecclesiae operam suam
promte lubentique animo offerat? Esa. VI. 8.
8. Cum annuit; praeleguntur officia, ex apo-
stolico canone.
36