Metadaten

Wolgast, Eike [Hrsg.]; Seebaß, Gottfried [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften [Hrsg.]; Kirchenrechtliches Institut der Evangelischen Kirche in Deutschland [Hrsg.]; Sehling, Emil [Begr.]
Die evangelischen Kirchenordnungen des XVI. Jahrhunderts (4. Band): Das Herzogthum Preussen, Polen, die ehemals polnischen Landestheile des Königreichs Preussen, das Herzogthum Pommern — Leipzig: O.R. Reisland, 1911

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.26785#0480
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
462

Das Herzogthum Pommern.

dat is, men schal den homödigen satan vorachten,
unde sick mit dem gebede im namen unses herren
Jesu Christi, wedder en setten unde spreken:
Horstu satan, wi kennen di wol (gade si loff
dorch den geist Jesu Christi), dat du ein stolt
lichtverdich düvel, ein lögener unde mörder bist.
Wi weten ock, worümme godt de allmechtige di
sölckes tolet. Wi hebben gesündiget mit unsen
vedern unde sündigen dagelikes vele. Godt överst
de vader aller barmherticheit vorbarmet sick unser
dorch Jesum Christum sinen söne unde dorch den
sülvigen mot uns unde allen gelövigen dit allent,
wat di godt tolet, to heil unde gud gereken, de
wert uns, wenn sin gnedige, vederlike wille is,
dorch Jesum Christum unsen herren erhören unde
unsen N. van diner tyrannie vorlösen. Christus
Jesus, gades eingebarne söne, der werlt heiland,
de di den kopp toknirschet, de helle mit alle
diner gewald vorstöret hefft, totrede di under unse
vöte unde erhöre uns gnedichlick, wennt sin gödt-
like, gnedige wille is, erholde in unsem N, den
geist unde de seele tom ewigen levende. Amen.
Dar na vorinane he alle, de bi em sint, pre-
digere unde andere christen.
Erstlick, dat se unde alle minschen, dit
jemmerlike spectakel des satans tor boetpredige
annemen, gades torne aver sünde unde de grote
gewalt des düvels erkennen, van herten vor-
schrecken, in boetverdigem geiste, dorch Jesum
Christum, unsen gnadenstoel, to gade schrien.
Tom andern, dat se hir nicht mirakel dorch
vörwitzicheit unde nieringe vorwachten, sunder ut
gades worde leren, dat dit grote erbarmlike crüze
mit höret mank lifflike notsaken, in welckeren
wi uns möten im geloven dem gnedigen willen
gades undergeven, alse Christus unse herre unde
heiland in siner angst, do he mit dem dode unde
düvel kempet, sülvest biddet: Vader is idt möge-
lick, so nim disen kelck van mi, overst nicht min,
sunder diu wille gesche. Darümme schal men
dem herren Christo nene mate, tidt effte stede
vörschriven, nicht egene ehre, sunder des herren
Jesu Christi ehre allene söken, de wert idt wol
maken, alse idt to sinen ehren unde to unsem
heil gut is.
Tom drüdden, dat se mit em godt den herren
van herten dorch Jesum Christum anropen aver
disen kranken elenden minschen, wedder den
düvel, den bösen geist: godt wolde sick unser
unde unses N. erbarmen, wennt sin gnedige wille
is, en van den banden unde gewalt des satans
erlösen, umme sines allerlevesten söns willen, in
des namen spreket mit mi:
Hir lege de prester de hand up des kranken
hövet unde spreke:
Unse vader, de du bist in dem hemmel etc.

Latet uns wider beden.
O herre Jesu Christe, du söne des levendigen
gades, in des namen sich möten bögen alle knee
im hemmel, up erden unde under der erde, de
du umme der minschen willen vam hemmel her-
nedder gestegen unde minsche geworden bist, vor
uns gecrüziget, tor hellen gevaren, van doden up-
gestan, upgevaren to hemmel, sittest tor rechtern
hand des vaders im hemmel, godt unde minsche,
unse heiland, unse broder unde vorlöser, de du
dat gevenknisse, sünde, dot, düvel unde helle ge-
vangen gevöret heffst, dem satan den kopp to-
treden, sine werke vorstöret, uns unde alle, de
up dinen hiligen namen gedöfft sint, van der ge-
walt des düvels to vorlösende. Du heffst gespraken
unde togesecht, du truwe heiland, mit dinem gödt-
liken bröderliken eede: warliken, warliken, ick
segge juw, wat gi den vader bidden in minem
namen, dat wert he juw geven, biddet, so werde
gi entfangen, dat juwe fröuwde vullenkamen si,
Johannis am 16. Unde Johannis am 14. capit.:
Warliken, warliken, ick segge juw, wol an mi
gelövet, de wert de werke ock doen, de ick doe,
unde wert grötere doen, alse dise, wente ick ga
tom vader, unde wat gi bidden werden in minem
namen, dat wil ick doen, up dat de vader ge-
ehret werde in dem söne, wat gi bidden werden
in minem namen, dat wil ick doen, up dit din
hilige, gödtlike wort, bidde wi di herre Jesu
Christe, du woldest disen dinen broder, de up
dinen hiligen namen gedöfft, dorch din dürbare
blot vorlöset, van sünden gewaschen, mit dinem
hiligen geiste gesalvet, din ledemate, din fleesch
unde blot is, mit den ogen der barmherticheit
anseen, dorch dinen gödtliken vinger en van der
tyrannie unde gewalt des düvels, de uns tor bote
unde warninge aver en vorhenget is, gnedichlick
erlösen, dem unreinen satan, dat he utvare, wennt
din wille is, gebeden, umme dines aller hiligesten
namens willen, unse gebet erhören, up dat din
name allene gelavet, geehret unde gepriset werde,
amen.
Dar na spreke de prester den segen aver
den kranken:
Godt de vader segene di unde behöde di.
Godt de söne erlüchte sin angesichte aver di
unde si di gnedich.
Godt de hilige geist vorheve sin angesichte
unde geve di frede, amen.
Dar mit schal men den kranken der barm-
herticheit des hemmelschen vaders in Christo Jesu
bevelen , de olderen edder fründe vormanen, dat
se sick to frede geven, vlitich beden, boetverdich
unde nüchteren leven, nicht ungedüldich noch
möde werden , sunder stille sin unde harren up
den herren, he werde idt wol maken to rechter
tidt, wennt em behaget unde uns gut is.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften