DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30457#0067
Homberger Kirchenordnung 1526
De superstitiosis benedictionibus
cap. 10
[52] Nec panis nec vinum, nec aqua nec sal, nec
fructus, nec aliud quidquam ullo tempore supersti-
tiose benedicatur, neque aliquid tale in fidelium
domibus habeatur. Nimirum creaturae per ver-
bum Dei benedictio, de qua 1. Timoth. 4 (4 f.), non
est aliquid tale, sed ut cum gratiarum actione et
Dei laude omnia percipiamus. Idcirca et ante ci-
bum, et ab eo sumpto aliquid ex Dei verbo a fideli-
bus recitetur, et orent aut gratias agant, tametsi
hoc non adiicimus, ut quemquam obligemus ad ex-
ternum verbum laudis et gratiarum actionis, sed ut
spiritu et mente id faciant. Nimirum haec creatu-
rae benedictio, de qua Paulus, ubi supra ait, ma-
xime capitur, ut spiritu ac fide quis ipsis creaturis
utatur. Verbum namque Dei spiritus est, in cuius
fide dum creaturis utimur, per ipsum, cui credimus,
verbum sanctificamur.
De baptismo
cap.11
[53] Baptismus vulgariter administretur, in quo,
posteaquam verbum aliquandiu fuerit praedica-
tum, nolumus unctionem chrismatis47 pigmentarii,
magis cupientes baptizatis Spiritus Christi unc-
tionem. Interdicimus autem in nomine Domini, ne
quis prohibeat fidelium parvulos baptizari, si
quis vero contra fecerit communione privetur. In-
terdicimus praeterea, ne quis denuo baptizetur.
Quod si qui parvulorum ab obstetricibus aut aliis
quibusvis secundum Christi institutionem in par-
tus periculo fuere baptizati, nullatenus rebapti-
zentur. Si vero propter ignorantiam baptismi du-
bitatur, an recte fuerint baptizati, tum sub condi-
tione baptizentur sic: Si tu non es baptizatus, ego
te baptizo in nomine patris etc.48.
De infirmorum visitatione
cap.12
[54] Si quis fidelium infirmatur, mox, ut notum
est episcopo aut eius adiutori, visitet infirmum
v + et w + ad x invigilent
47 RitRom ordo baptismi, tit. 2 cap. 2.
cum aliquot senioribus et orent Deum pro eo, ut
sanus fiat, si sit ad gloriam Christi consolenturque
eum verbo Domini.
Episcopi autem admoneant frequenter ecclesias
ad infirmorum visitationem, eorumque auxilium,
si pauperes sunt, et ut orent v pro eis, atque w alia id
genus charitatis opera, et super ipsis infirmis pau-
peribus diaconi maxime advigilent x.
De ritu sepeliendi
cap.13
[55] Nemo sepeliatur in claustris ne praeteritae
abominationes denuo statui videantur, alioqui se-
peliatur unusquisque ubi voluerit, exemplo Abra-
hami et patrum. Verum quia multi non habent
propria sepulchra, eligat ecclesia quaelibet locum
unum, in quo liberum sit cuivis fideli sepeliri, modo
non sit excommunicatus. In sepulturis psalmi ali-
qui legantur ad iudicium cuiuslibet episcopi, et
orent pro vivis, ut sancte vivant et moriantur.
Omnia autem vulgi lingua fiant, tamen si omnes,
qui sepulturae intersunt, latini sunt, possunt
etiam y latine omnia dici.
[56] Dimittantur pompae et impensae funerales
superfluae, magis autem pauperibus dispensentur,
quae in his frustra insumerentur. Laudandum
autem si in funere habeatur aut sincera praedicatio
verbi Dei, aut saltem iuxta ipsum brevis admonitio.
Nemo de conficto illo purgatorio amodo quicquam
doceat, alioqui communione privetur, et, si episco-
pus fuerit, deponatur. Non est enim aliud purga-
torium, quam Dei ecclesia, in qua fide purgamur et
mundamur a peccatis.
De sacro coniugio
cap.14
[57] Qui uruntur, et non se continent, iuxta Pau-
lum 1. Corinth. 7 (1 ff.), matrimonium contrahant,
etiam episcopi, monachi, et moniales. Connubium
nimirum venerabile est universis, honorabilis tho-
rusque impollutus, Heb. 13 (4). Porro hi uruntur,
et se non continent, qui in alterius sexus concupi-
scentiam z vivunt. Videat ergo quisque, ne in adu-
y et z concupiscentia
48 RitRom ordo baptismi, tit. 2 cap. 2.
4*
51
De superstitiosis benedictionibus
cap. 10
[52] Nec panis nec vinum, nec aqua nec sal, nec
fructus, nec aliud quidquam ullo tempore supersti-
tiose benedicatur, neque aliquid tale in fidelium
domibus habeatur. Nimirum creaturae per ver-
bum Dei benedictio, de qua 1. Timoth. 4 (4 f.), non
est aliquid tale, sed ut cum gratiarum actione et
Dei laude omnia percipiamus. Idcirca et ante ci-
bum, et ab eo sumpto aliquid ex Dei verbo a fideli-
bus recitetur, et orent aut gratias agant, tametsi
hoc non adiicimus, ut quemquam obligemus ad ex-
ternum verbum laudis et gratiarum actionis, sed ut
spiritu et mente id faciant. Nimirum haec creatu-
rae benedictio, de qua Paulus, ubi supra ait, ma-
xime capitur, ut spiritu ac fide quis ipsis creaturis
utatur. Verbum namque Dei spiritus est, in cuius
fide dum creaturis utimur, per ipsum, cui credimus,
verbum sanctificamur.
De baptismo
cap.11
[53] Baptismus vulgariter administretur, in quo,
posteaquam verbum aliquandiu fuerit praedica-
tum, nolumus unctionem chrismatis47 pigmentarii,
magis cupientes baptizatis Spiritus Christi unc-
tionem. Interdicimus autem in nomine Domini, ne
quis prohibeat fidelium parvulos baptizari, si
quis vero contra fecerit communione privetur. In-
terdicimus praeterea, ne quis denuo baptizetur.
Quod si qui parvulorum ab obstetricibus aut aliis
quibusvis secundum Christi institutionem in par-
tus periculo fuere baptizati, nullatenus rebapti-
zentur. Si vero propter ignorantiam baptismi du-
bitatur, an recte fuerint baptizati, tum sub condi-
tione baptizentur sic: Si tu non es baptizatus, ego
te baptizo in nomine patris etc.48.
De infirmorum visitatione
cap.12
[54] Si quis fidelium infirmatur, mox, ut notum
est episcopo aut eius adiutori, visitet infirmum
v + et w + ad x invigilent
47 RitRom ordo baptismi, tit. 2 cap. 2.
cum aliquot senioribus et orent Deum pro eo, ut
sanus fiat, si sit ad gloriam Christi consolenturque
eum verbo Domini.
Episcopi autem admoneant frequenter ecclesias
ad infirmorum visitationem, eorumque auxilium,
si pauperes sunt, et ut orent v pro eis, atque w alia id
genus charitatis opera, et super ipsis infirmis pau-
peribus diaconi maxime advigilent x.
De ritu sepeliendi
cap.13
[55] Nemo sepeliatur in claustris ne praeteritae
abominationes denuo statui videantur, alioqui se-
peliatur unusquisque ubi voluerit, exemplo Abra-
hami et patrum. Verum quia multi non habent
propria sepulchra, eligat ecclesia quaelibet locum
unum, in quo liberum sit cuivis fideli sepeliri, modo
non sit excommunicatus. In sepulturis psalmi ali-
qui legantur ad iudicium cuiuslibet episcopi, et
orent pro vivis, ut sancte vivant et moriantur.
Omnia autem vulgi lingua fiant, tamen si omnes,
qui sepulturae intersunt, latini sunt, possunt
etiam y latine omnia dici.
[56] Dimittantur pompae et impensae funerales
superfluae, magis autem pauperibus dispensentur,
quae in his frustra insumerentur. Laudandum
autem si in funere habeatur aut sincera praedicatio
verbi Dei, aut saltem iuxta ipsum brevis admonitio.
Nemo de conficto illo purgatorio amodo quicquam
doceat, alioqui communione privetur, et, si episco-
pus fuerit, deponatur. Non est enim aliud purga-
torium, quam Dei ecclesia, in qua fide purgamur et
mundamur a peccatis.
De sacro coniugio
cap.14
[57] Qui uruntur, et non se continent, iuxta Pau-
lum 1. Corinth. 7 (1 ff.), matrimonium contrahant,
etiam episcopi, monachi, et moniales. Connubium
nimirum venerabile est universis, honorabilis tho-
rusque impollutus, Heb. 13 (4). Porro hi uruntur,
et se non continent, qui in alterius sexus concupi-
scentiam z vivunt. Videat ergo quisque, ne in adu-
y et z concupiscentia
48 RitRom ordo baptismi, tit. 2 cap. 2.
4*
51