Metadaten

Benjamin, Millis; Anaxandrides
Fragmenta comica (FrC) ; Kommentierung der Fragmente der griechischen Komödie (Band 17): Anaxandrides: introduction, translation, commentary — Heidelberg: Verlag Antike, 2015

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.52134#0276
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
272

Incertarum fabularum fragmenta (fr. 54)

παράπαν always has the article in comedy and occurs without it elsewhere
only exceptionally (e.g. Th. 6.18.7; Plb. 5.60.7; Simyl. Iamb. SH 727.2).
12 μάλλον τι τού γήρατος ή των γειτόνων Cf. Hes. Op. 701 with West
1978 ad loc.·, Archil, fr. 196a.33-4. Adultery is an issue of importance inter alia
because of its potential for interference in the determination of legitimate
heirs and inheritance; whatever the reality, it is regularly portrayed as a very
real concern, against which the head of a household must be constantly on
guard. In general, cf. Dover 1974. 209-10; Fantham et al. 1994.113-15; for legal
action regarding adultery, cf. Carey 1995.
13 ώστ’ ούδαμώς κακού γ’ άμαρτεΐν γίγνεται Kassel-Austin com-
pare And. 1.20 δυοΐν μεγίστοιν κακοΐν ούκ ήν αύτω άμαρτεΐν; cf. also S. El.
1320; Th. 1.33.3.
fr. 54 K.-A. (53 K.)
ούτοι τό γήρας έστιν, ώς οϊει, πάτερ,
των φορτίων μέγιστον, άλλ’ δς αν φέρη
άγνωμόνως αύθ’, ούτός έστιν αίτιος,
t ούδ’ ευκόλως ενίοτε κοιμίζειν ποεΐ ψ
5 μεταλαμβάνων έπιδέξι’ αυτού τον τρόπον,
λύπην άφαιρών ήδονήν τε προστιθείς,
t λύπην δέ ποιων εί τις δυσκόλως έχει ψ
habent SMA
2 φορτίων] φροντίδων A 3 αύθ’ vulg.: αύτ’ SMA ούτος SMA: αυτός Her-
werden αίτιός έστιν Α: έστιν άθλιος Diels 4 ούδ’] σύ δ’ Grotius: δδ’ Gesner
(ό δ’ Meineke) ένίοτε κοιμίζειν (κομίζειν A) SM: ένεγκε καί μεϊον Jacobs: ένίοτε,
μή μεϊζον Kock: οίόν τε κουφίζειν Hense ποιεί S: ποίει Grotius 5 έπί δέξι’
Μ 6 λύπην τ’ cod. Voss. 7 λύπην δέ ποιων SMA: κοΰφόν τε ποιων Dobree:
λεϊον δέ ποιων Schenkl: λήθην δέ ποιων Headlam: λήθη τι παύων Kock εϊ τις
... έχει SM: εϊ τι ... έχει (έχοι Headlam) Gaisford: εί σύ ... έχων vel έσθ’ ό ... έχων
Hense λύπην δ’ έποίησ’ δστις είχε δυσκόλως Brunck
Not at all is old age, as you think, father,
the greatest of burdens, but whoever bears
it senselessly, he is responsible.
t Nor at times does he cause to sleep contentedly f
5 changing his ways from left to right,
setting aside pain and adding pleasure,
t but making pain if one is discontented f
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften