222
5. Edition und Übersetzung
actione rectitudinem? Munda est nec
de preterito iuste accusatur nec de pre-
senti iniuste delectatur.b Pura est, cui
nec Deus peccata sua imputat (cf. Ps
31.2), quia non fecit, nec aliena, quia 5
non approbavit, nec negligentiam, quia
non tacuit, nec superbiam, quia in uni-
tate permansit.c Secura est, quando ac-
cusationem non patitur vel pro torpore
boni vel pro presumptione mali.d Recta 10
est, cui peccatum suum displicet nec
aliena peccata dissimulat et, cum corri-
pit, non insultat. Talis est bona
conscientia.6
VI.3 De conscientia mala 15
Conscientia mala contristat animam
eamque Deo exhibet immundam ange-
lisque et hominibus fedam et sibi ipsi
turbatam et inquietam? Nulla enim
pena maior est mala conscientia.g Om- 20
nium siquidem delictorum nostrorum
ipsa est testis, ipsa iudex, ipsa tortor,
ipsa carcer. Ipsa accusat, ipsa iudicat,
ipsa punit, ipsa dampnat.11
h
f
g
a
b
c
d
e
De interiori domo, cap. XIV (23), Sp. 520 A.
Ebd., cap. IX (16), Sp. 516 B = Hugo von St. Viktor, Meditationes, III.2, S. 52.
Ebd., cap. IX (16), Sp. 516 B = Augustinus, Tractatus de duobus caecis = Sermo LXXXVIII,
cap. 25: „Continendo se a consensu non tetigit inmundum, obiurgando autem et exiit Über in
conspectu Dei: cui neque sua Deus peccata imputat, quia non fecit; neque aliena, quae non ap-
probavit; neque neglegentiam, quia non tacuit; neque superbiam, quia in unitate permansit.“ in:
P.-P. Verbraken, Le sermon LXXXVIII, S. 101.
De interiori domo, cap. IX (16), Sp. 516 B.
Ebd., cap. IX (16), Sp. 515 D-516 A.
Ebd., cap. X (17), Sp. 517 A.
Ambrosius, De officiis, Üb. III, cap. IV (24), S. 161; Isidor von Sevilla, Synonyma, Üb. II, cap.
61, Sp. 859.
Vgl. De interiori domo, cap. XXII (45), Sp. 531 B-C.
5. Edition und Übersetzung
actione rectitudinem? Munda est nec
de preterito iuste accusatur nec de pre-
senti iniuste delectatur.b Pura est, cui
nec Deus peccata sua imputat (cf. Ps
31.2), quia non fecit, nec aliena, quia 5
non approbavit, nec negligentiam, quia
non tacuit, nec superbiam, quia in uni-
tate permansit.c Secura est, quando ac-
cusationem non patitur vel pro torpore
boni vel pro presumptione mali.d Recta 10
est, cui peccatum suum displicet nec
aliena peccata dissimulat et, cum corri-
pit, non insultat. Talis est bona
conscientia.6
VI.3 De conscientia mala 15
Conscientia mala contristat animam
eamque Deo exhibet immundam ange-
lisque et hominibus fedam et sibi ipsi
turbatam et inquietam? Nulla enim
pena maior est mala conscientia.g Om- 20
nium siquidem delictorum nostrorum
ipsa est testis, ipsa iudex, ipsa tortor,
ipsa carcer. Ipsa accusat, ipsa iudicat,
ipsa punit, ipsa dampnat.11
h
f
g
a
b
c
d
e
De interiori domo, cap. XIV (23), Sp. 520 A.
Ebd., cap. IX (16), Sp. 516 B = Hugo von St. Viktor, Meditationes, III.2, S. 52.
Ebd., cap. IX (16), Sp. 516 B = Augustinus, Tractatus de duobus caecis = Sermo LXXXVIII,
cap. 25: „Continendo se a consensu non tetigit inmundum, obiurgando autem et exiit Über in
conspectu Dei: cui neque sua Deus peccata imputat, quia non fecit; neque aliena, quae non ap-
probavit; neque neglegentiam, quia non tacuit; neque superbiam, quia in unitate permansit.“ in:
P.-P. Verbraken, Le sermon LXXXVIII, S. 101.
De interiori domo, cap. IX (16), Sp. 516 B.
Ebd., cap. IX (16), Sp. 515 D-516 A.
Ebd., cap. X (17), Sp. 517 A.
Ambrosius, De officiis, Üb. III, cap. IV (24), S. 161; Isidor von Sevilla, Synonyma, Üb. II, cap.
61, Sp. 859.
Vgl. De interiori domo, cap. XXII (45), Sp. 531 B-C.