192
Christian Gastgeber
δέ δυνατός ούτος, όστίς πρώτος
κατέδεώεν τό βασίλεύεεν ήτοι άρχεεν
καί κρατείν τών άλλων ανθρώπων,
καί έβασίλευσεν αυτός Ασσυρίας
έτη πολλά καί ύπέταξεν πάσαν την
γην ΙΊερσίδος από τής Ασσυρίας
άρξάμενος. ήν δέ φόβον έχων προς
πάντας ώς πικρός καί πολέμιος καί
άναίρών πάντας.
δέ δυνατός ούτος, όστίς πρώτος
κατέδειξέ_το βασιλεύείν ήτοι άρχεεν
καίκρατείν |32Γ τών άλλων άνθρώπων
καί έβασίλευσεν αυτός πρώτος τής
Ασσυρίας έτη πολλά καί ύπέταξε
πάσαν τήν γήν ΙΊερσίδος άπό τής
Ασσυριών άρξάμενος. ήν δέ φόβον
έχων προς πάντας, ώς πολέμιος καί
άναίρών πάντας·
ούτος είχεν γυναίκα τήν Σεμίραμεν
τήν καί "Ρέαν καλουμένην παρά
Ασσυρίοίς διά τό αύτήν είναι
ύπερήφανον καί άλαζόνα. ήν δέ
καί αύτη έκ τής αύτής φυλής <τού
Σήμ, υιοί) Νώε>24. έσχεν δέ ό Κρόνος
υιόν, όνόματί Πίκον25, όστίς άπό τών
γονέων έκλήθη Ζεύς εις όνομα καί
αύτός τού πλανήτου άστέρος. έσχεν
δέ καί άλλον υιόν ό αύτός Κρόνος,
όνόματί Νίνον καί θυγατέρα δέ
όστίς26 είχε γυναίκα τήν Σεμίραμεν27
τήν καί "Ρέαν καλουμένην παρά
Ασσυρίοίς28 διά τό καί αύτήν είναι
ύπερήφανον καί άλαζόνα. ήν29 δέ
καί αυτή30 έκ τής φυλής τοΐ) Σήμ τοΐ)
υιού Νώε, έσχεν δέ υιόν ό Κρόνος,
όνόματί Πίκον31, όστίς άπό τών
γονέων έκλήθη Ζεύς εις όνομα
καί αύτός τού πλανήτου άστέρος32.
έσχεν33 δέ καί άλλον υιόν ό αύτός
Κρόνος, όνόματί Νίνον έσχεν34 δέ
24 Fehlt in Ρ, ergänzt nach der Malalas-Überarbeitung im Codex Parisinus gr. 1336 (überarbeitete Ex-
zerpte, 11. Jahrhundert) und nach Chronicon Paschale.
25 Πήκον P.
26 Das unbestimmte Relativpronomen in der Funktion des bestimmten Relativpronomens findet sich
verhältnismäßig oft bei Malalas und kann als ein Stilmarker bezeichnet werden (rund 475 Belege in den
verschiedenen Fällen; vgl. dazu Weierholt (1963), S. 20-37); das Chronicon Paschale verwendet das un-
bestimmte Relativpronomen deutlich weniger (bei Malalas finden sich ca. dreimal so viele Belege); die
Mehrzahl der Stellen sind jedoch wiederum wörtliche Übernahmen aus Malalas, so dass man davon
ausgehen kann, dass, wenn in einer übernommenen Malalas-Stelle eine Form von όστίς vorkommt,
diese auf eine direkte Übernahme hinweist. Offensichtlich gab es in der Malalas-Überlieferung eine
Tendenz, das unbestimmte Relativpronomen in der Bedeutung eines regulären ός bzw. eines relativen
Anschlusses durch ούτος zu ersetzen. Darauf weist recht deutlich die Hybridform in Kapitel 9 aus
einer Varia lectio hin (siehe Anm. 47). Hier dürfte eine Marginallesung ούτος zu όστίς bereits in den
Text eingedrungen sein (zurecht wurde ούτος dann von Athanasios Kambylis getilgt).
27 Σεμίραμήν Vaticanus.
28 σι über der Zeile nachgetragen im Vaticanus.
29 ήν Vaticanus.
30 αύτη Vaticanus, nach Korrektur (?), Akzentspuren (?) deuten auf αύτη als ursprüngliche Form.
31 l in Korrektur.
32 Marginales Leitwort: αστήρ γ'.
33 έσχε Dindorf.
34 έσχε Dindorf.
Christian Gastgeber
δέ δυνατός ούτος, όστίς πρώτος
κατέδεώεν τό βασίλεύεεν ήτοι άρχεεν
καί κρατείν τών άλλων ανθρώπων,
καί έβασίλευσεν αυτός Ασσυρίας
έτη πολλά καί ύπέταξεν πάσαν την
γην ΙΊερσίδος από τής Ασσυρίας
άρξάμενος. ήν δέ φόβον έχων προς
πάντας ώς πικρός καί πολέμιος καί
άναίρών πάντας.
δέ δυνατός ούτος, όστίς πρώτος
κατέδειξέ_το βασιλεύείν ήτοι άρχεεν
καίκρατείν |32Γ τών άλλων άνθρώπων
καί έβασίλευσεν αυτός πρώτος τής
Ασσυρίας έτη πολλά καί ύπέταξε
πάσαν τήν γήν ΙΊερσίδος άπό τής
Ασσυριών άρξάμενος. ήν δέ φόβον
έχων προς πάντας, ώς πολέμιος καί
άναίρών πάντας·
ούτος είχεν γυναίκα τήν Σεμίραμεν
τήν καί "Ρέαν καλουμένην παρά
Ασσυρίοίς διά τό αύτήν είναι
ύπερήφανον καί άλαζόνα. ήν δέ
καί αύτη έκ τής αύτής φυλής <τού
Σήμ, υιοί) Νώε>24. έσχεν δέ ό Κρόνος
υιόν, όνόματί Πίκον25, όστίς άπό τών
γονέων έκλήθη Ζεύς εις όνομα καί
αύτός τού πλανήτου άστέρος. έσχεν
δέ καί άλλον υιόν ό αύτός Κρόνος,
όνόματί Νίνον καί θυγατέρα δέ
όστίς26 είχε γυναίκα τήν Σεμίραμεν27
τήν καί "Ρέαν καλουμένην παρά
Ασσυρίοίς28 διά τό καί αύτήν είναι
ύπερήφανον καί άλαζόνα. ήν29 δέ
καί αυτή30 έκ τής φυλής τοΐ) Σήμ τοΐ)
υιού Νώε, έσχεν δέ υιόν ό Κρόνος,
όνόματί Πίκον31, όστίς άπό τών
γονέων έκλήθη Ζεύς εις όνομα
καί αύτός τού πλανήτου άστέρος32.
έσχεν33 δέ καί άλλον υιόν ό αύτός
Κρόνος, όνόματί Νίνον έσχεν34 δέ
24 Fehlt in Ρ, ergänzt nach der Malalas-Überarbeitung im Codex Parisinus gr. 1336 (überarbeitete Ex-
zerpte, 11. Jahrhundert) und nach Chronicon Paschale.
25 Πήκον P.
26 Das unbestimmte Relativpronomen in der Funktion des bestimmten Relativpronomens findet sich
verhältnismäßig oft bei Malalas und kann als ein Stilmarker bezeichnet werden (rund 475 Belege in den
verschiedenen Fällen; vgl. dazu Weierholt (1963), S. 20-37); das Chronicon Paschale verwendet das un-
bestimmte Relativpronomen deutlich weniger (bei Malalas finden sich ca. dreimal so viele Belege); die
Mehrzahl der Stellen sind jedoch wiederum wörtliche Übernahmen aus Malalas, so dass man davon
ausgehen kann, dass, wenn in einer übernommenen Malalas-Stelle eine Form von όστίς vorkommt,
diese auf eine direkte Übernahme hinweist. Offensichtlich gab es in der Malalas-Überlieferung eine
Tendenz, das unbestimmte Relativpronomen in der Bedeutung eines regulären ός bzw. eines relativen
Anschlusses durch ούτος zu ersetzen. Darauf weist recht deutlich die Hybridform in Kapitel 9 aus
einer Varia lectio hin (siehe Anm. 47). Hier dürfte eine Marginallesung ούτος zu όστίς bereits in den
Text eingedrungen sein (zurecht wurde ούτος dann von Athanasios Kambylis getilgt).
27 Σεμίραμήν Vaticanus.
28 σι über der Zeile nachgetragen im Vaticanus.
29 ήν Vaticanus.
30 αύτη Vaticanus, nach Korrektur (?), Akzentspuren (?) deuten auf αύτη als ursprüngliche Form.
31 l in Korrektur.
32 Marginales Leitwort: αστήρ γ'.
33 έσχε Dindorf.
34 έσχε Dindorf.