Die Indiktionsangaben bei Johannes Malalas und in der Qsterchronik

233

μάιου μηνός τής μετά ταΰτα έπινεμήσεως. Das Wort πρώτης vor έπενεμήσεως
wurde ebenfalls aufgrund der altslawischen Übersetzung und der Osterchronik in die
kritische Textedition aufgenommen (τή εβ' τοΐ’ άρτεμισίου τοΐ’ καί μάιου μηνός
τής μετά ταΰτα πρώτης έπενεμήσεως).27 Wie auch in der Osterchronik wird
έπενέμησις in der Fachliteratur eindeutig mit dem Begriff der Indiktion (als Steuer-
jahr) identifiziert bzw. gleichgesetzt.28
Wie früher bereits erwähnt, könnte die Parallele aufgrund von mehreren Quel-
len als berechtigt erscheinen. Bei Malalas kommt der Ausdruck jedoch sogar noch
seltener als in der Osterchronik vor. Die Jahresbestimmung nach Indiktionen wird
eigentlich erst in Buch 18 wirklich charakteristisch:29 Während sie hier 49-mal vor-
kommt, steht es im 17. Buch der kritischen Textausgabe an sieben Stellen (zwei davon
Ergänzungen nach der altslawischen Übersetzung sowie des Chronicon Paschale)·?0 in

27 Malalas, ed. v. Ihurn, S. 163 im Apparat: „45 πρώτης ex S1 Chron. Pasch. 354,19 addidi“.
28 Jeffreys (1990), S. 149: „Malalas uses two words for indiction: ίνδικτίων, which is by far the more fre-
quent, and έπινέμησις, which is found at IX § 5, Bo 216, XIV §§46,47, Bo 376 and XVIII §3, Bo 426;
there appears to be no distinction between the two.“
29 έπινεμήσειΧνΐΙΐ3; έπενεμήσεως IX 5;XIV46; XIV 47; XVIII 2; ίνδικτιώνα XVIII 8; ίνδικτιώνι
XIII 3ο; XV 5; XVII ι; XVIIι2; XVIII ι; XVIII 99; XVIII ιοο; XVIII ιο3; XVIII ιο9; XVIII in; XVIII
ΐ2ο; XVIII ΐ23; XVIII ι36; XVIII143; XVIII149; ίνδικτιώνος XIII35; XIV 28; XIV 47(10); XIV 47(12);
XV ιό; XVI 6; XVI15; XVIIι2; XVII13; XVII ιό; XVIIι8; XVII 23; XVIII 8(3); XVIII 8(4); XVIII 8(ι3);
XVIII 8(23); XVIII ιό; XVIII 25; XVIII 35; XVIII 71; XVIII 8ι; XVIII 87; XVIII 9ο; XVIII 93; XVIII
97; XVIII ιο4; XVIII ιοό; XVIII ιι2; XVIII n3; XVIIIn5; XVIIIn7; XVIII n8; XVIII π9; XVIII ΐ2ΐ,
XVIII ΐ22; XVIII124; XVIII127; XVIII129; XVIII131; XVIII132; XVIII137; XVIII ι38; XVIII ι4ι;
XVIII ΐ44; XVIII148; XVIII149; XVIII152; XVIII145.
30 (XVII ι) Μετά δε την βασιλείαν Αναστασίου τού Δικόρου έβασίλευσεν ό θεώτατος
’Ιουστίνος, άπό Βεδεριάνας ών Θράξ, επί τής ύπατείας Μάγνου, μηνί πανέμω τώ καί
ίουλίω θ', ίνδικτιώνι ένδεκάτη χρηματίζοντας κατά τούςΆντιοχεϊς τής Συρίας έτους φξς';
(XVII ΐ2) όστις προεβΛήθη επί τής πρώτης ίνδικτιώνος, καί κατεδυνάστευσεν τής δημο-
κρατίας τών Βυζαντίων τιμωρησάμενος πολλούς τών άτακτων κατά κέλευσιν τού
βασιλέως Ιουστίνου; (XVII 12) καί μετά τό καταλαβεΐν αύτόν τήν άνατολήν έφυγεν
φοβηθείς εν τή τρίτη ίνδικτιώνι, προσφυγών εν Ίεροσολύμοις, καί άπεκρύβη έκεύ; (XVII
13) Ό δε αύτός βασιλεύς έκώλυσεν τον άγώνα τών Ολυμπίων προς τό μή έπιτελεΐσθαι εν
Αντιόχεια άπό ίνδικτιώνος ιδ'; (XVII ι6) Τώ δε έβδόμω έτει καί δεκάτω μηνί, τής
δ’ ίνδικτιώνος, τής αύτού βασιλείας έπαθεν ύπό θεομηνίας Αντιόχεια τής Συρίας ή
μεγάλη τό πέμπτον αύτής πάθος εν μηνί άρτεμισίω τώ καί μαΐω, ήμερα κθ’, ώρα ς’ καί
ζ’ τής εσπέρας επί ύπατείας Όλυβρίου εν Ρώμη; (XVII ι8) Μετά δε τό όγδοον έτος τής
αύτού Ιουστίνου βασιλείας καί μηνών θ' καί ημέρας ε’ συνεβασίλευσεν αύτώ ό θεώτατος
Ιουστινιανός ό συγγενής αύτού, ό μεγαλόψυχος εις υπερβολήν, μετά τής Αύγούστας
Θεοδώρας, στεφθείς ύπό τού θειοτάτου αύτού θείου Ιουστίνου μηνί ξανθικώ τώ καί
άπριλλίω κατά τούςΡωμαίους τής ε’ ίνδικτιώνος, καί τώ φοε’ έτει κατά τούςΆντιοχείς τής
Συρίας επί τής ύπατείας Μαβορτίου; (XVII 23) ήν γάρ λαβών εν τώ τόπω σαγίτταν εν
πολεμώ, καί εξ αύτού ό κίνδυνος τής ζωής αύτού έγένετο μηνί λώω τώ καί αύγούστω
α', ημέρα κυριακή, ώρα τρίτη ίνδικτιώνος πέμπτης·