Eine Verschwörung gegen Justinian im Jahre 562

38i

τόπον, '(.να γενομένης τής αυτής επιβουλής ταραχήν ποιήσωσιν. ό δέ
αυτός Άβλάβιος ήν λαβών καί χρυσίον παρά Μαρκέλλου, περί τάς
πεντήκοντα του χρυσίου λίτρας εις τό συνεπαμύναι. καί δή, του θεοΰ
ούτως εύδοκήσαντος, εις έξ αυτών τών τήν επιβουλήν μελετησάντων,
Άβλάβιος ό Μελτιάδου, έθάρρησεν Εύσεβίω τώ κόμητι τών
φοιδεράτων καί Ιωάννη τώ Δομετιόλου τήν σκέψιν. ότι· "έν τή εσπέρα
βουλόμεθα έπιβήναι τώ εύσεβεΐ βασιλεΐ, ώς κάθηται έν τώ τρικλίνω."
καί φανερωθείσης τής επιβουλής εύρέθη Μάρκελλος ό άργυροπράτης
τή αυτή εσπέρα, έν ή τήν σκέψιν τής έπιβουλής έμελλε ποιεΐν,
εισερχόμενος έν τώ παλατίω φορών βούγλιν, καί ό τήν έπιβουλήν
φανερώσας Άβλάβιος ομοίως άπό σπαθιού, καί ώς προγνωσθέντες
συνεσχέθη μέν Μάρκελλος, καί άστοχήσας τού προσδοκωμένου
σύρας τό βούγλιν ό έφόρει έαυτώ έπήγαγε πληγάς τρεις, καί ούτως
έτελεύτησε· Σέργιος δέ ό ανεψιός Αιθέριου προσφυγίω έχρήσατο έν
τή δεσποίνη ήμών τή θεοτόκω έν Βλαχέρναις. καί έκβληθείς έκ τών
όρων ώς οία κατά βασιλέως σκεψάμενος καί έξετασθείς κατέθετο,
ότι καί Ίσάκιος ό άργυροπράτης ό κατά Βελισσάριον τον πατρίκιον
καί αύτός σύνοιδε τή αύτή έπιβουλή, καί Βϊτος δέ ό άργυροπράτης
καί Παύλος ό ύποπτίων Βελισσαρίου. καί άμφοτέρων συσχεθέντων
καί έκδοθέντων Προκοπίω, έπάρχω πόλεως, συγκαθημένων αύτώ
καί συνεξεταζόντων Κωνσταντίνου κοιαίστωρος καί Ίουλιανού
άντιγραφέως καί Ζηνοδώρου άσηκρήτις, έκλαμβάνοντος τάς αύτών
άποκρίσεις, κατεΐπον Βελισσαρίου τού πατρικίου· καί έκ τούτου ύπό
άγανάκτησιν γέγονεν. άλλοι δέ τινες τών έξονομασθέντων ύπ' αύτών
φυγή έχρήσαντο. καίτή πέμπτη τού δεκεμβρίου μηνός ό αύτός βασιλεύς
ποιήσας σιλέντιον κόμβεντον κελεύει πάντας τούς άρχοντας είσελθεΐν
καί τον πατριάρχην Εύτύχιον καί τινασς έκ τών σχολών καί δεξάμενος
αύτούς έν τώ τρικλίνω κελεύει τάς τούτων καταθέσεις άναγνωσθήναι
καί φανερωθήναι πάσι τά τής έπιβουλής, λέγω δή Σέργιου τού άνεψιού
Αιθέριου καί Ευσεβίου τού άργυροπράτου καί Παύλου τού ύποπτίωνος
καί Βίτου. καί άνεγνώσθησαν αί καταθέσεις αύτών, καί έξ αύτών τών
καταθέσεωνήγανακτήθη ό πατρίκιος Βελισσάριος· καίπέμψας ό αύτός
βασιλεύς έπήρεν πάντας τούς άνθρώπους Βελισσαρίου, καί έν ούδενί
άντέστη ά αύτός άνήρ. καίύπονοηθείς Κωνσταντίνος ό κοιαίστωρ καί
Ίουλιανός ό άντιγραφεύς, ώς, φησίν, ύπέρ Αιθέριου ποιήσαντες, ώς οία
καί αύτού Αιθέριου συνειδότος τή έπιβουλή· καί μεθ' ήμέρας έξ πάλιν
έξητάσθησαν οί τήν αύτήν έπιβουλήν μελετήσαντες ύπό Μαρίνου τού
κόμητος τών έξκουβιτόρων καί Κωνσταντιανού τού στρατηλάτου, καί
έμεινεν ό αύτός Βελισσάριος ύπό άγανάκτησιν.