Melanchthon-Briefwechsel

A N N Ο M. D. XXVIIf.

V M rediret huc miniAermeus, ego Stolber- ^
^g^e aberam, expatiatus ad Guilielmum Rey-

jsenAeynum , a quo cum domum redijAem , exhi-
buit mihiloannes έί litteras tuas, & Hippocratis
sodicem. Non agam tibi ambitioie gratias, quia

id alienum noAra familiaritate videri poteA. Ve-
rum non poAum facere,quin hoc scribam : Mihi,
quanquam in te colendo non captarim vnquam v-
tilitatem aliquam ,.sedamaui te, quod veliuratus
dicere poAum ^ captus admiratione humanitatis
ac dodring tu^r, tamen cum hoc munus, tum alia


omnia abs te profeda eile gratiisima. Hoc tan-
tum in hac re vereor, te hoc tempore conAi&an-
ten^ tot domeAicisincommodis,onerari a me quo
que. Nam video magno emfum esle codicem.
Itaq^ppecium etiam libens ndiAurus Aim/Aidtu

/

patiaris. S^pe cogito de tuis rebus. Quanquam

fortunae sblatia, tamen ego quo(p duxi te hortan-
dum eise ad aniini sequabilitate,qua adhuc vAis es,
retinendam. Gaudeo non poHe Aeuire in tuum
corpus eos, qui in fortunas tuas tantum Abi licere
^ putant. Τόψ rogo, vt in illa vrb e, cuius h oipitio
fiatis commodo ha&enus vAis es,te contineas,
t ί ^ ^ ^te$p cum vxore obledses. Atque hoc meum vo-
tum ChriAus,cui conAdo nos curae eile, approbet.
Cum ita res ferent, vt^qu^rendus At alius locus,
nondespero, quin aliquid conAlij Deus ip his te- i
nebris nobis oAeniiirus At. Tu modo ingemi ani-