DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.41989#0152
152
Josef Koch Cusanus-Texte: I. Predigten 2/5.
Christianus, qui membrum Christi est, est et membrum sanctorum:
ideo mittitur, ut metat; tamen praedicator, qui mittitur a Christo
ad metendum, quia mittitur, aliorum praedicatorum intrat labo-
res etc.
5 32. Sequitur in textu: „Ex civitate autem illa multi
crediderunt“,,propter verbum mulieris testimonium per-
bibentis: quia dixit mihi omnia quaecumque feci“. Nota,
quomodo miraculum generat naturaliter quodammodo fidem, et
iam clare constat Christum propter hoc illud miraculum fecisse.
i° „Cum venissent ergo Samaritani ad eum, rogaverunt ut
ibi maneret, et mansit ibi duos dies, et multo plures
crediderunt in eum propter sermonem eius“. Ecce ideo
mansit duobus diebus, ut praedicaret et converteret ad fidem et
salvarentur.
15 33. ,,Et mulieri dicebant: quia iam non propter ser-
monem tuum credimus“, ne scilicet ex debili testimonio mulieris
V, 238 va dicerentur || fidem recepisse. ,,Ipsi enim audivimus et scimus,
quia vere hic est salvator mundi“. Qui adhuc non est virtu-
osus, potest testimonio alterius per auditum cognoscere virtutem,
20 et per fidem et ,,per speculum in aenigmate“ ,,intuetur procul“,
lob 36. Sed habens virtutem cognoscit ex seipso, scilicet per esse
virtutis et virtuosi cognoscit ,,facie ad faciem“. Sic dicunt isti:
„Ipsi audivimus et scimus“ etc. Fides intrat per auditum, et ex
fide scientia oritur; scientia est visio facialis, Gen. 42: ,,Vidi Do-
25 minum facie ad faciem, et salva facta est anima mea“. ,,Haec
est cognitio vera“: „quando actus cognoscuntur per esse, effectus
per causam, tunc non indiget testimonio alieno, sed in seipso habet
testimonium“. Potest dici, quod habens fidem formatam, quia
talis est christiformis in virtutibus, quae Christus sunt, ille in se
1. et L; etiam corr. ex est et del.V2
2. mittitur x corr. ex mittere (?) V2 metat in fine lineae; tamen praedi-
cator add. m. al. in marg., tamen in lin. seq. dei. V2 Christo ad om. L
8. quomodo] quo L 10. eum] ipsum L
15. post iam add. et dei. propter L 24—25. dominum] dum L
28. potes L
5. Ioh. 4, 39. 10. Ioh. 4, 40seq.
15 —18. Ioh. 4, 42; sermonem tuum] tuam loquelam Vulg.
18—22. c/. ECHÄRDUS In Ioh. n. 405 (112rb).
20—21. 1 Cor. 13, 12. — Ioh 36, 35.
22. 1 Cor. 13, 12.
23. cf. Rom. 10, 17: fides ex auditu.
Josef Koch Cusanus-Texte: I. Predigten 2/5.
Christianus, qui membrum Christi est, est et membrum sanctorum:
ideo mittitur, ut metat; tamen praedicator, qui mittitur a Christo
ad metendum, quia mittitur, aliorum praedicatorum intrat labo-
res etc.
5 32. Sequitur in textu: „Ex civitate autem illa multi
crediderunt“,,propter verbum mulieris testimonium per-
bibentis: quia dixit mihi omnia quaecumque feci“. Nota,
quomodo miraculum generat naturaliter quodammodo fidem, et
iam clare constat Christum propter hoc illud miraculum fecisse.
i° „Cum venissent ergo Samaritani ad eum, rogaverunt ut
ibi maneret, et mansit ibi duos dies, et multo plures
crediderunt in eum propter sermonem eius“. Ecce ideo
mansit duobus diebus, ut praedicaret et converteret ad fidem et
salvarentur.
15 33. ,,Et mulieri dicebant: quia iam non propter ser-
monem tuum credimus“, ne scilicet ex debili testimonio mulieris
V, 238 va dicerentur || fidem recepisse. ,,Ipsi enim audivimus et scimus,
quia vere hic est salvator mundi“. Qui adhuc non est virtu-
osus, potest testimonio alterius per auditum cognoscere virtutem,
20 et per fidem et ,,per speculum in aenigmate“ ,,intuetur procul“,
lob 36. Sed habens virtutem cognoscit ex seipso, scilicet per esse
virtutis et virtuosi cognoscit ,,facie ad faciem“. Sic dicunt isti:
„Ipsi audivimus et scimus“ etc. Fides intrat per auditum, et ex
fide scientia oritur; scientia est visio facialis, Gen. 42: ,,Vidi Do-
25 minum facie ad faciem, et salva facta est anima mea“. ,,Haec
est cognitio vera“: „quando actus cognoscuntur per esse, effectus
per causam, tunc non indiget testimonio alieno, sed in seipso habet
testimonium“. Potest dici, quod habens fidem formatam, quia
talis est christiformis in virtutibus, quae Christus sunt, ille in se
1. et L; etiam corr. ex est et del.V2
2. mittitur x corr. ex mittere (?) V2 metat in fine lineae; tamen praedi-
cator add. m. al. in marg., tamen in lin. seq. dei. V2 Christo ad om. L
8. quomodo] quo L 10. eum] ipsum L
15. post iam add. et dei. propter L 24—25. dominum] dum L
28. potes L
5. Ioh. 4, 39. 10. Ioh. 4, 40seq.
15 —18. Ioh. 4, 42; sermonem tuum] tuam loquelam Vulg.
18—22. c/. ECHÄRDUS In Ioh. n. 405 (112rb).
20—21. 1 Cor. 13, 12. — Ioh 36, 35.
22. 1 Cor. 13, 12.
23. cf. Rom. 10, 17: fides ex auditu.