DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29836#0058
54
ABUSUUM INDICATIO (1541)
quodammodo custodes erunt aet pium sanctumque earuma regimen sua potestate
adiuvabuntb, choc magisc bonorum principum officium exhibebuntdl.
2Tamen quia plane impossibile est, ut quis simul summum in republica imperium
et ecclesiasticam administrationem sustineat et utramque recte et ordine procuret,
necesse erit ut ecclesiis ordinentur qui nihil quam episcopale munus obeant. Atque
hi quo fidelius toti curae animarum et procurationi religionis incumbant, ab omni
cura seculari, ut scilicet scri- I 235 I ptura et sacri canones praecipiunt, eliberandi
erunte, nedum a cura illa omnium difficillima et negotiosissima summi imperii.
3Ne vero administrationes istae ecclesiarum et politiae commisceantur, sedf eccle-
siis munus episcopale plenum et integrum maneat, oportebit illos, qui administra-
tioni episcopalis muneris praeficientur, vere canonica electione et ordinatione, ad
quam et populi suffragium et testimonium requiritur, constitui.
4Quanquam autem utile sitg eos, qui principatus episcopatuum in eum modum
regent et quasi politiae summiqueh imperii episcopi erunt, suam quoque curam et
authoritatem conferre, tum ad constituendos episcopos spiritualis procurationis ca-
nonica electione et ordinatione semper observata, tum ‘ad adiuvandum1 eos, qui
constituti Tuerint, quo munus suum spirituale rite obeantb advigilare deniquek, ut
inspectiones ecclesiarum accurate fiant ac synodi suis temporibus atque1 3 4 5 cum fructu
celebrentur5 mattamen6 * illism, qui ad spirituale ecclesiae regimen et proprium epi-
scopi munus deputabuntur, administratio religionis et episcopalis functio tota et li-
bera relinquenda erit, ut hanc exequantur secundum institutum Domini et ut in sa-
cris canonibus praescribitur, nihilo plus in hac re imperio eorum, qui episcopales
principatus gerent, obnoxii quam salvo munere episcopali et salva11 potestate vere ec-
clesiastica atque spirituali licere potest et ecclesiis commodum esse. Magnopere
a—a) quo pium et sanctum eorum AB.
b) magis adiuverint AB.
c-c) fehlt in AB.
d) hoc magis exhibebunt AB.
e-e) liberi relinquantur AB.
f) sed ut AB.
g) sit ecclesiis AB.
h) et summi AB.
i—i) etiamü.ß.
j -j) erunt in toto suo munere rite obeundo adiuvandos AB.
k) etiamA5.
l) atque id AB.
m-m) tamen his ipsis AB.
n) fehlt in AB.
1. Die Umarbeitung für Druck C ist nicht gelungen. Da das »quo« gestrichen wurde, hängt das
»hoc magis« in der Schwebe.
2. Constituendi, qui episcopale munus vere procurent, et omni alia cura liberandi. [Marg. C],
3. Politica et ecclesiastica administratio minime commiscenda. [Marg. C].
4. Quod munus episcoporum eorum, qui externas ditiones regunt. [Marg. C].
5. Episcopis spiritualibus admmistratio spiritualis tota relinquenda. [Marg. C].
6. Das »tamen« von den Drucken A und B hätte bei der Umarbeitung zu C besser beibehalten
werden sollen.
ABUSUUM INDICATIO (1541)
quodammodo custodes erunt aet pium sanctumque earuma regimen sua potestate
adiuvabuntb, choc magisc bonorum principum officium exhibebuntdl.
2Tamen quia plane impossibile est, ut quis simul summum in republica imperium
et ecclesiasticam administrationem sustineat et utramque recte et ordine procuret,
necesse erit ut ecclesiis ordinentur qui nihil quam episcopale munus obeant. Atque
hi quo fidelius toti curae animarum et procurationi religionis incumbant, ab omni
cura seculari, ut scilicet scri- I 235 I ptura et sacri canones praecipiunt, eliberandi
erunte, nedum a cura illa omnium difficillima et negotiosissima summi imperii.
3Ne vero administrationes istae ecclesiarum et politiae commisceantur, sedf eccle-
siis munus episcopale plenum et integrum maneat, oportebit illos, qui administra-
tioni episcopalis muneris praeficientur, vere canonica electione et ordinatione, ad
quam et populi suffragium et testimonium requiritur, constitui.
4Quanquam autem utile sitg eos, qui principatus episcopatuum in eum modum
regent et quasi politiae summiqueh imperii episcopi erunt, suam quoque curam et
authoritatem conferre, tum ad constituendos episcopos spiritualis procurationis ca-
nonica electione et ordinatione semper observata, tum ‘ad adiuvandum1 eos, qui
constituti Tuerint, quo munus suum spirituale rite obeantb advigilare deniquek, ut
inspectiones ecclesiarum accurate fiant ac synodi suis temporibus atque1 3 4 5 cum fructu
celebrentur5 mattamen6 * illism, qui ad spirituale ecclesiae regimen et proprium epi-
scopi munus deputabuntur, administratio religionis et episcopalis functio tota et li-
bera relinquenda erit, ut hanc exequantur secundum institutum Domini et ut in sa-
cris canonibus praescribitur, nihilo plus in hac re imperio eorum, qui episcopales
principatus gerent, obnoxii quam salvo munere episcopali et salva11 potestate vere ec-
clesiastica atque spirituali licere potest et ecclesiis commodum esse. Magnopere
a—a) quo pium et sanctum eorum AB.
b) magis adiuverint AB.
c-c) fehlt in AB.
d) hoc magis exhibebunt AB.
e-e) liberi relinquantur AB.
f) sed ut AB.
g) sit ecclesiis AB.
h) et summi AB.
i—i) etiamü.ß.
j -j) erunt in toto suo munere rite obeundo adiuvandos AB.
k) etiamA5.
l) atque id AB.
m-m) tamen his ipsis AB.
n) fehlt in AB.
1. Die Umarbeitung für Druck C ist nicht gelungen. Da das »quo« gestrichen wurde, hängt das
»hoc magis« in der Schwebe.
2. Constituendi, qui episcopale munus vere procurent, et omni alia cura liberandi. [Marg. C],
3. Politica et ecclesiastica administratio minime commiscenda. [Marg. C].
4. Quod munus episcoporum eorum, qui externas ditiones regunt. [Marg. C].
5. Episcopis spiritualibus admmistratio spiritualis tota relinquenda. [Marg. C].
6. Das »tamen« von den Drucken A und B hätte bei der Umarbeitung zu C besser beibehalten
werden sollen.