Die Osterchronik und Johannes Malalas

205

Malalas II1 (17, Z. 1-18, Z. 4)
Μετά καί την τελευτήν Ηφαίστου153
έβασίλευσεν Αιγυπτίων ό υιός
αυτοί’, όνόματι'54 "Ηλιος, ή μέρας
,δυοζ'155, ώς είναι έτη ιβΖ καί ή μέρας
ςζ/Ι56· οΐ’157 γάρ ήδεισαν οί Αιγύπτιοι
τότε ή άλλοι τινές αριθμόν158
<ένιαυτών>159 ψηφίσαι, άλλ’οί μέν τάς
περιόδους τής σελήνης100 έψήφίζον
είς ενιαυτούς101, οί δέ τάς περιόδους
των ήμερων είς έτη έψήφίζον οί γάρ
των ιβΖ μηνών άρίθμοί μετά ταύτα
έπενοήθησαν, έξότε102 έπωνομάσθη
τό ύποτελείς103 είναι τούς άνθρώπους
τοίς βασιλεύσιν. ό δέ αύτός Ήλιος104
όι65 υιός Ήφαιστου ήν φιλότιμος
δυνατός· όστις έδιδάχθη ύπό τίνος,
ώς γυνή τις Αιγύπτια τών έν εύπορία

Chroniam Paschale 82,12-83, Σ5 -
Vaticanus gr. 1941, ff· 3^ν-39Γ

|υ8ν μετά δέ τήν τελευτήν Ήφαιστου166
έβασίλευσεν107 Αιγυπτίων ό υιός
αύτού, όνόματι Ήλιος, ήμέρας ΖδυοζΖ,
ώς είναι έτη ιβζ, μήνας γζ, ήμέρας δζ
ού γάρ ήδεισαν168 οί Αιγύπτιοι τότε ή
άλλοι τινές άριθμόν έν τώ ψηφίζειν,
άλλα τάς περιόδους τών ή μερών
είς έτη έψήφίζον109. οί γάρ τών
δώδεκα μηνών άριθμοί μετά ταύτα
έπενοήθησαν, έξότε όνομάσθη170
ύποτελείς είναι τούς άνθρώπους
τοίς βασιλεύσιν. ό δέ αύτός |39Γ
Ήλιος βασιλεύς ό υιός Ήφαιστου171
ήν172 φιλόσοφος173 δυνατός· όστις
έδιδάχθη παρά τίνος, ώς |83 γυνή
τις Αιγύπτια τών έν εύπορία καί
άξια ούσών παρ’ αύτοίς έρώσά τίνος

153 Ab (...) στον setzt Ο ein.
154 Fehlt in Ο.
ΐ55 /ζτοζΎ.
156 έτη ιβ' καί ή μέρας Α/: έτη κ' ήμισυ (κς') V.
ΐ57 ούτε V.
158 αρίθμφ V.
159 Konjektur durch Sotiriades (1888), S. 106; die Ergänzung ist in V und O nicht vorhanden. - Der Ver-
gleich der Passage mit der Osterchronik macht deutlich, dass zunächst durch den Ausfall von έν τώ
der Satz hinkte, die Tradition von V versuchte dann durch Änderung des Akkusativs αριθμόν in den
Dativ αριθμώ den Sinn der Aussage (wie in der OsterchroniR} wiederherzustellen; der Zusatz von
<ένιαυτών> ist daher nicht nötig.
160 σεληναίων V.
ι6ι είς ένιαυτούς έψήφίζον V.
ι02 είτε V.
163 ύποτελεια V.
164 ό βασιλεύς nach der slawischen Überlieferung hinzugefugt.
165 Fehlt in V.
166 ϊ’φέστου Vaticanus.
167 έβασίλευεν Vaticanus.
168 ήδησαν Vaticanus.
169 έψήφιζων Vaticanus.
170 ένομίσθη Dindorf.
171 Ηφέστου Vaticanus.
172 ήν Vaticanus.
173 Im Hinblick auf die folgende Erzählung ist φιλόσοφος die näherliegende Version. Die Änderung
lässt sich a priori weder aus der Majuskel noch aus der Minuskel erklären, dürfte eventuell ein „ad
hoc-Lapsus“sein.