Eine Verschwörung gegen Justinian im Jahre 562

379

ανθρώπους ίδιους εις τε τό Άρμα καί εις τό Σελεντιαρίκιν καί κατά
τούς Ινδούς καί κατά τον Αρχάγγελον, ίνα, γινόμενης τής αύτής
επιβουλής, ταραχήν ποιήσωσιν. ό δε Άβλάβιος καί χρυσίον έλαβε
παρά Μαρκέλλου τού άργυροπράτου περί τάς ν' τού χρυσίου λίτρας
εις τό συνεπαμύναι καί πάντως φονεύσαι μετά τού αύτού Μαρκέλλου
καί Ευσεβίου τον βασιλέα, καί δή, τού θεού ούτως εύδοκήσαντος, εις εξ
αύτών των τήν επιβουλήν μελετησάντων όνομα Άβλάβιος έθάρρησεν
Εύσεβίω τω άνθυπάτω καί κόμητι <τών> φοιδεράτων καί Ιωάννη τω
λογοθέτη τω κατά Δομνεντζίολον τήν αύτήν σκέψιν ότι· εν εσπέρα
βουλάς έχομεν έπιβήναι τω βασιλεΐ καθημένω εν τω τρικλίνω. καί
δή, γενομένης τής αύτής σκέψεως, καί φανερωθείσης τής επιβουλής,
εύρέθη Μάρκελλος ό άργυροπράτης τή αύτή εσπέρα, εν ή τήν σκέψιν
τής επιβουλής έμελλον ποιεΐν, εισερχόμενος εν τω παλατίω φορών
βουγλήν, καί ό τήν επιβουλήν φανερώσας Άβλάβιος ομοίως καί
αύτός άπό σπαθιού, καί ώς προγνωσθέντες έκρατήθη Μάρκελλος ό
άργυροπράτης εν τω τρικλίνω άπό τού βουγλίου, καί άστοχήσας τού
προσδοκωμένου συσχεθείς έαυτώ παρεχρήσατο, έπαγαγών έαυτώ
πληγάς τρεις μετά τού αύτού βουγλίου άπέθανε λαρυγγοτομήσας
εαυτόν. Σέργιος δε ό άνεψιός Αιθέριου δυνηθείς έκφυγεΐν προσφυγίω
έχρήσατο εν τή δεσποίνη ήμών τή θεοτόκω εν Βλαχέρναις, καί
εκβληθείς εκ τών όρων εξεταζόμενος κατέθετο, ότι καί Ίσάκιος ό
άργυροπράτης ό κατά Βελισάριον τον πατρίκιον καί αύτός σύνοιδε τή
τοιαύτη επιβουλή, ώς οία καί δανεισαμένου χρυσίον Μαρκέλλου παρά
τού αύτού Ίσακίου, καί Βίτος ό άργυροπράτης καί Παύλος ό όπτίων
τού αύτού Βελισαρίου σύνοιδαν τήν αύτήν σκέψιν. καί συσχεθέντων
άμφοτέρων καί κολασθέντων Προκοπών τω έπάρχω τότε τήν τού
έπάρχου άρχήν ιθύνοντος, συγκαθημένου αύτώ καί συνεξετάζοντας
Κωνσταντίνου κοιαίστορος καί Ίουλιανού άντιγραφέως καί
Ζηνοδώρου άσηκρήτου εκλαμβάνοντας κατέθεντό τινας, οίτινες καί
αύτοί έξετασθέντες κατεΐπον καί Βελισαρίου, όστις Βελισάριος καί
ύπό άγανάκτησιν έγένετο. τινές δε τών έξονομασθέντων παρ' αύτών
καί φυγή έχρήσαντο. καί έποίησε σελέντιον ό βασιλεύς Ιουστινιανός
καί κόμεντον κελεύσας πάντας τούς άρχοντας είσελθεΐν καί τον
πατριάρχην Ευτύχιον καί τινας εκ τών σχολών, καί δεξάμενος αύτούς
εν τω τρικλίνω πάντων συναχθέντων έκέλευσεν άναγνωσθήναι τάς
καταθέσεις πάντων τών έξετασθέντων ένεκε τής αύτής επιβουλής,
λέγω δή Σέργιου τού άνεψιού Αιθέριου καίΕύσεβίου τού άργυροπράτου
καί Παύλου τού ύποπτίωνος καί Βίτου τού άργυροπράτου. καί
άνεγνώσθησαν αί καταθέσεις, καί έβαρήθη εκ τών καταθέσεων αύτών
ό Βελισάριος καί έγένετο ύπό άγανάκτησιν. καί πέμψας ό βασιλεύς
έπήρε τούς άνθρώπους τού Βελισαρίου, καί ούκ άντέστη, άλλά πάντας
έπεμψε τω βασιλεύ καί ύπονοηθείς ό κοιαίστωρ Κωνσταντίνος καί
ό άντιγραφεύς Ίουλιανός, ώς φησι, ύπέρ Αιθέριου ποιήσαντες, ώς
καί αύτού Αιθέριου συνειδότος τή έπιβουλή άνωθεν, μετά ήμέρας
εξ έξητάσθησαν οί τήν έπιβουλήν μελετήσαντες ύπό Μαρίνου τού
κόμητος τών έξσκουβιτόρων καί Κωνσταντίνου τού πατρικίου καί