Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Άμφικτύονες (fr. 1)

59

σπένδομεν; hier wird Philokleon von Bdelykleon unterrichtet, wie er sich
bei einem Gastmahl zu verhalten habe, wobei das Händewaschen zu Beginn
des Verlaufs steht), Av. 463-4 ([ΠΕ.] [...] κατά χειρός ϋδωρ φερέτω ταχύ τις,
[ΕΥ.] δειπνήσειν μέλλομεν; ή τί;), Ar. fr. 516 [Tagenistai] (φέρε παΐ ταχέως
κατά χειρός ύδωρ, / παράπεμπε τό χειρόμακτρον), Nicostr. fr. 26 [Tofcistes]
(καταλαμβάνομεν τον πορνοβοσκόν και δύο / έτέρους κατά χειρός άρτίως
είληφότας / και στέφανον, είέν· καλός ό καιρός, Χαιρεφών), Alex. fr. 263,2
(κατά χειρός έδόθη· τήν τράπεζαν ήκ’ έχων), Clearch. fr. 4 [Pandrosos] ([Α.]
λάβ’ ύδωρ κατά χειρός. [Β.] μηδαμώς· καλώς έχει. / [Α.] λάβ’, ώγάθ’· ούδέν
χείρον. <ή> παϊς, έπιτίθει / έπί τήν τράπεζαν κάρυα και τραγήματα) und
Arched. fr. 2,1-3 [Thesauros] (πρώτον ώμών κειμένων / τών ιχθύων πάρεισιν
οί κεκλημένοι. / ,,δίδου κατά χειρός.“ ,,τούψον οίχήσει λαβών“); in Demon. fr. 1
[Achelöos] (έσπουδάκει δ’ έκαστος ώς άν έστιών / άμα τ’ όξύπεινον άνδρα και
Βοιώτιον. / τό γοΰν κατά χειρός περιέγραψ’, ε’ίπας ότι / μετά δεϊπνον αύτώ
τούτο γίνεται λαβεϊν) verzichtet Herakles auf das Händewaschen vor dem
Essen und bestätigt somit diesen Gebrauch; vgl. auch Plut. Quom. adul. 50c
und Phoc. 8 (ein übersichtliches Schema der verschiedenen Verwendungen
für das Händewaschen in Slater 1989, 111).
3 ή γή δ’ έφερ’ Das Bild der Erde, die etwas hervorbringt ist bereits
episch (Hom. δ 229-30 πλεϊστα φέρει ζείδωρος άρουρα / φάρμακα, ι 357 καί
γάρ Κυκλώπεσσι φέρει ζείδωρος άρουρα, τ 111-2 φέρησι δέ γαϊα μέλαινα /
πυρούς καί κριθάς; Hes. Ορ. 232 τοΐσι φέρει μέν γαϊα πολύν βίον, 237 καρπόν
δέ φέρει ζείδωρος άρουρα) und lyrisch (Tyrt. fr. 6,3 W.2 = 5,3 G.-P.2 πάνθ’
όσον [όσσων West] καρπόν άρουρα φέρει; Sol. fr. 38,4-5 W.2 = 32,4-5 G.-P.2
άσσ’ έν άνθρώποισι γή / φέρει μέλαινα, πάντα δ’ άφθόνως πάρα; gegen die
Vorstellung einer utopischen Landschaft mit der Evozierung des automatos
biosinSolons Fragment - so Ceccarelli 1996,116 A. 22 - vgl. Noussia 2001, 359:
„But the account clearly remains within the realm of the possible as the details
lack key paradisiacal elements“). Die Erde bringt Krankheiten auch in Aesch.
Cho. 277-8 (τά μέν γάρ έκ γής δυσφρόνων μηνίματα / βροτοΐς πιφαύσκων
είπε τάσδε νών νόσους).
ού δέος ουδέ νόσους Für δέος wurde konkret etwa an ein giftiges Kraut
bzw. schädliches Tier (Bothe 1855, 123: „herbam venenosam aut animal no-
xium“), an Ungeheuer wie Drachen (Kock I 209: „terriculamenta [monstra,
dracones]“), ferner an die Gefahren des Krieges gedacht (Kaibel in Kassel-
Austin z.St.; vgl. auch Muhl 1881, 80, Baldry 1953, 55 und Heberlein 1980, 20
A. 76). Die νόσοι dürften auf die in Athen ausgebrochene Seuche von 430/29
v.Chr. anspielen (Kassel-Austin z.St.). Da sich im J. 427/6 sowohl ein Erdbeben
(Thuc. III 87,4 bezeugt für das J. 427/6 verschiedene Seismen in Athen, Euboia
und Boiotien) als auch eine zweite Epidemie ereignete (Thuc. III 87,1), wurde
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften