Metadaten

Domaszewski, Alfred; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1918, 13. Abhandlung): Die Personennamen bei den Scriptores historiae Augustae — Heidelberg, 1918

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.37675#0019
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Die Personennamen bei den Scriptores historiae Augustae.

19

26, 15, 4 Vidimus proxime consulatum Furii Placidi. Beide
Namen finden sich verbunden nur bei Orosius 4, 9, 14 C. Furius
Placidus consul, was um so mehr ins Gewicht fällt1, weil der
Consul in Wirklichkeit Pacilus hieß.
Sidonius Apollinaris (430—480).
Schon früher sahen wir, daß der Fälscher den Namen seines
Autors Lampridius diesem Schriftsteller entnahm2. Er hat ihn
auch sonst benützt.
30, 11,2 Et Aurelium Apollinarem, iamborum scriptorem, qui
patris eius gesta in lilteras rettulit. Sidonius Apollinaris carm.
23, 88 Quid quod Caesaribus ferax creandis, felix prole virum,
simul dedisti natos cum genitore principantes? Nam quis Persidis
expeditionem aut victricia castra praeteribit Cari principis et per-
ambulatum Romanis legionibus Niphaten, tum cum fulmine captus
im.perator vitam fulminibus parem peregit? Wie der Fälscher darauf
verfallen sein soll, seinen iamborum scriptor Apollinaris zu be-
nennen, wenn er nicht diese Stelle vor Augen hatte, soll doch
jemand beweisen.
19, 27, 5 Oratore Titiano, filio Titiani senioris, qui provincia-
rum libros pulcherrimos scripsit et qui dictus est simia temporis sui,
quod cuncta esset imitatus. Sidonius Apollinaris Ep. 1, 1, 2 Nam de
Marco Tullio silere melius puto, quem in stilo epistulari nee Iulius
Titianus sub nominibus inlustrium feminarum cligna similitudine
expressit. propter quod illum ceteri quique Frontonianorum utpote
consectaneum aemulati, cur veternosum dicendi genus imitaretur,
oratorum simiam nuncupaverunt. Also ist er ein Zeitgenosse Frontos,
und derselbe Mann, den Ausonius nennt grat. act. 7, 31 Dives
Seneca — Quitilianus consularia per Clementem ornamenta sortitus —
quo modo Titianus magister, sed gloriosus ille, municipalem scholam
apud Visontionem Lugdunumque variando non aetate sed vilitate
consenuit! Unica mihi amplectanda est Frontonis imitatio, quem
tarnen Augusti magistrum. Er war also Prinzenerzieher zur Zeit
des Fronto. Dagegen der Titianus Serv. ad Aen. 4, 42 Titianus
in Chorographia ist ein ganz anderer Mann. Aber alle drei Stellen
hat der Fälscher gekannt und in seinem Cento zusammengefügt.
1 Auch Eutrop. 2, 24 nennt ihn ebenso; aber aus diesem, von ihm nur
zu oft mißbrauchten Autor hat er schon aus Vorsicht keinen Namen aus der
Zeit vor Diocletian entlehnt.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften