Metadaten

Domaszewski, Alfred; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1918, 13. Abhandlung): Die Personennamen bei den Scriptores historiae Augustae — Heidelberg, 1918

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.37675#0095
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Die Personennamen bei den Scriptores historiae Augustae.

95

Die zweite Interpolation zu praemia war notwendig, um die
Interpolation in 2, 4 wo er die praemia zu dona militaria gemacht
hatte, wieder aufzuheben. Das ne disciplinam militarem ist aus
Jordanes 85 inbnerel disciplinam übertragen. Der Fälscher hat
nicht bemerkt, daß er mit iussus militare in grotesken Widerspruch
gerät zu seinen eigenen Eingangsworten 2, 2 wohin er prima sti-
pendia huic equestria fuere versetzt hat.
Wie will man sich die anschauliche Fülle des Jordanes erklären
gegenüber der zusammengeflickten Kürze des Fälschers, wenn er
das Original ist ? Im Fortgang der Erzählung wird das nur schlim-
mer und schlimmer.
Jordanes 85 tertia post haec die, cum Imperator prodiret ad
camp umx, vidit eum exultantem more barbarico1 2 iussitque tri-
buno3 4, ut eum cohercitum ad Romanam imbueret disciplinam^. ille
vero, ubi de se intellexit principem loqui accessit ad eum equitan-
temque praeiri pedibus coepit. tum imperator equo ad lentum cursum
calcaribus incitato multos urbes huc atque illuc usque ad suam de-
fatigationem variis deflexibus impedivit ac deinde ait illi: 'num
quid vis post cursum, Thracisce, luctare ?’ respondit'quantum libet,
imperator .
Vita 3, 1 tertia forte die cum processisset Severus ad camp um,
in turba exultantem more barbarico Maximinum vidit iussitque
statim tribuno, ut eum coherceret et ad Romanam disciplinam inbueret.
tune ille, ubi de se intellexit imperatorem locutum, suspicatus barbarus
et notum se esse principi et inter multos conspicuum, ad pedes im-
peratoris equitantis accessit. tum volens Severus explorare, quan-
tus in currendo esset, equum admisit multis circuitionibus, et cum
senex imperator laborasset, neque ille a currendo per multa spatia
desisset, ait ei: 'Quid vis Thracisce? num quid delectat luctari
post cursum?' tum 'Quantum libet1 inquit 'imperator . Auch hier
gibt Jordanes das Original ungleich treuer wieder. In turba und
statim sind interpoliert. Denn für sich allein führt der Wilde seinen
Kriegstanz auf. Suspicatus bis conspicuus ist falsche Ausmalung.
1 Der Exerzierplatz. Relig. d. röm. Heeres S. 50; dazu C. D L. III,
14 35521 VIII 2635.
2 Das ist das tripudiare der Thracer Tacit. arm. 4, 47. Vgl. Livius 23,
26, 6 u. s.
3 Rangordnung S. 106. 137. Er leitet das Exerzieren.
4 Relig. d. röm. Heeres, S. 51. Auf dem Exerzierplatz wird die
disciplina als Göttin verehrt.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften