DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30659#0485
Edition
1. Synodalbeschlüssea
5. Juni 1564
Salus et pax a Deo per filium suum unigenitum
D[ominum] N[ostrum] J[esum] Ch[ristum] unicum
salvatorem etc.1
Nihil prius neque antiquius post hominum memo-
riam mihi accidere poterit, Generosissime Comes et
Domine Clementissime, quam si tuam Clementiam
Generosam Comitissam una cum liberis et tota fa-
milia incolumes esse intellexero. Haud in dubium
venio, Gen. Com., quin T[ua] Cl[ementia] adhuc re-
centi memoria teneat conventum nostrum Ecclesia-
sticum nuper admodum in Melsbach factum causas-
que cur non de pluribus, quae in controversiam ve-
nerant, sit actum, sed in generalem synodum fuerint
reservata. At fortasse, G. Com., in summam rapieris
admirationem, cur ego potissimum ad nostram
caussam agendam adsim; tantumne sit a re mea otii
mihi aliena ut curem? Cum presertim habeamus
Dominum Johannem Alstorpium, virum doctum et
in hac re aures tritissimas habentem, cui id muneris
est iniunctum; item et alios multos, qui et aetate et
eruditione longe me superant atque frangunt; cum-
que ego interim sim adolescens ieiunus et praecox in
re literaria, qui primis labris literas vix gustaverim;
denique cum sim homo nullo numero nihilque me
contemptius. Minime T. Cl. ita meam epistolam ac-
cipiet atque interpretabitur, quasi eo insolentiae re-
dactus libidine quadam arrogantiae ferveri ferrique
videar, sed potius, ut res est, existimabit me cum
omnium fratrum, tum imprimis D[omini] Johannis
a Textvorlage (Handschrift): FWA 64-6-18 (unpaginiert,
Paginierung vom Bearbeiter).
Alsdorpii multa interpellatione adductum tam piae
honestaeque petitioni nequaquam, in qua totius Ec-
clesiae negotium agitur, deesse noluisse. Sed ne T.
Cl. diutius suspensam teneam, ad rem ipsam, ut ut
gesta est, revertar.
Primo die Junii, sicuti T. Cl. visum fuerat, in Ho-
nefelt ad unum fere omnes Ecclesiarum nostrarum
ministri, ut in commune Ecclesiae consulerent, con-
venerunt. Ego aliquo tempore ante praemeditatus,
quantum debiti meo ingenio videre potueram, ea,
quibus populus abutebatur in nostra Ecclesia quae-
que in ea requiri videbantur, breviter in cartam ex-
cepi atque D. nostro Johanni Alstorpio Superinten-
denti tradidi. Illi vero cum bona pars eorum placu-
isset, convocatis in templum reliquis fratribus facta
invocatione Spiritus S[ancti], omnibus plebe audi-
ente publice proposuit, ne quis calumniandi ansam
arriperet nos in abscondito egisse neque ausos ea pa-
lam profiteri; quae cum legisset, cunctis fratribus
placuerunt. Capita vero eorum sunt haec:
1. Ut per omnes Ecclesias totius comitatus una ea-
demque utamur ordinatione, iisdem caeremoniis
sacramentorum Baptismi et Eucharistiae etc.
2. Ut mortuorum ossa (nisi populus in posterum ad-
monitionibus locum dederit) rursus post proximum
conventum sepeliantur idque valde necessarium es-
se; primo ne absistere Dei mandato videantur, pul-
1 Vgl. 1Kor 1,3.
465
1. Synodalbeschlüssea
5. Juni 1564
Salus et pax a Deo per filium suum unigenitum
D[ominum] N[ostrum] J[esum] Ch[ristum] unicum
salvatorem etc.1
Nihil prius neque antiquius post hominum memo-
riam mihi accidere poterit, Generosissime Comes et
Domine Clementissime, quam si tuam Clementiam
Generosam Comitissam una cum liberis et tota fa-
milia incolumes esse intellexero. Haud in dubium
venio, Gen. Com., quin T[ua] Cl[ementia] adhuc re-
centi memoria teneat conventum nostrum Ecclesia-
sticum nuper admodum in Melsbach factum causas-
que cur non de pluribus, quae in controversiam ve-
nerant, sit actum, sed in generalem synodum fuerint
reservata. At fortasse, G. Com., in summam rapieris
admirationem, cur ego potissimum ad nostram
caussam agendam adsim; tantumne sit a re mea otii
mihi aliena ut curem? Cum presertim habeamus
Dominum Johannem Alstorpium, virum doctum et
in hac re aures tritissimas habentem, cui id muneris
est iniunctum; item et alios multos, qui et aetate et
eruditione longe me superant atque frangunt; cum-
que ego interim sim adolescens ieiunus et praecox in
re literaria, qui primis labris literas vix gustaverim;
denique cum sim homo nullo numero nihilque me
contemptius. Minime T. Cl. ita meam epistolam ac-
cipiet atque interpretabitur, quasi eo insolentiae re-
dactus libidine quadam arrogantiae ferveri ferrique
videar, sed potius, ut res est, existimabit me cum
omnium fratrum, tum imprimis D[omini] Johannis
a Textvorlage (Handschrift): FWA 64-6-18 (unpaginiert,
Paginierung vom Bearbeiter).
Alsdorpii multa interpellatione adductum tam piae
honestaeque petitioni nequaquam, in qua totius Ec-
clesiae negotium agitur, deesse noluisse. Sed ne T.
Cl. diutius suspensam teneam, ad rem ipsam, ut ut
gesta est, revertar.
Primo die Junii, sicuti T. Cl. visum fuerat, in Ho-
nefelt ad unum fere omnes Ecclesiarum nostrarum
ministri, ut in commune Ecclesiae consulerent, con-
venerunt. Ego aliquo tempore ante praemeditatus,
quantum debiti meo ingenio videre potueram, ea,
quibus populus abutebatur in nostra Ecclesia quae-
que in ea requiri videbantur, breviter in cartam ex-
cepi atque D. nostro Johanni Alstorpio Superinten-
denti tradidi. Illi vero cum bona pars eorum placu-
isset, convocatis in templum reliquis fratribus facta
invocatione Spiritus S[ancti], omnibus plebe audi-
ente publice proposuit, ne quis calumniandi ansam
arriperet nos in abscondito egisse neque ausos ea pa-
lam profiteri; quae cum legisset, cunctis fratribus
placuerunt. Capita vero eorum sunt haec:
1. Ut per omnes Ecclesias totius comitatus una ea-
demque utamur ordinatione, iisdem caeremoniis
sacramentorum Baptismi et Eucharistiae etc.
2. Ut mortuorum ossa (nisi populus in posterum ad-
monitionibus locum dederit) rursus post proximum
conventum sepeliantur idque valde necessarium es-
se; primo ne absistere Dei mandato videantur, pul-
1 Vgl. 1Kor 1,3.
465