DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30659#0486
Wied
vis es et in pulverem redibis, Gen. 3.2 Deinde ne ab
imperitioribus coram ossibus, quod sepenumero vi-
dere cogimur, fiant genicouationes et adorationes et
sint ansa idololatriae. Tertio ne fidelium |2| maiorum
nostrorum ossa tamque brutorum pecorum disper-
gantur et a canibus dissipentur.
3. Ut Censores Ecclesiarum iure iurando obstringan-
tur, ut garrulos nebulones et nugatores in plateis,
cimiteriis et templis notent sub concione aut mini-
sterio, ne sint probis impedimento, simplicioribus
scandalo et ministris Ecclesiae molesti.
4. Ut tollatur idololatrica pulsatio contra tonitrua,
ita tamen, ut signum frigidioribus, qui nihil diro illo
Iovis fulmine percelluntur, relinquatur. Alioqui gra-
viter in hac re peccatur. Primo quod imperita mul-
titudo et infimae conditionis homines impie pulsui
isti propter baptismum aliquid virtutis tribuunt.
Deinde peccatur in diffidentia, quod Deo omnipo-
tenti ex toto corde non fidimus. Tertio non leviter
infirmiores, qui nondum evangelium receperunt, no-
stro exemplo offenduntur.
5. Ut Custodes templorum Ecclesiae ministris sint
dicto audientes, neve invitis ministris ad inconstan-
tis populi ingenium pulsando se accommodent.
6. Ne pueri pro susceptoribus infantium in S. bap-
tismatis administratione admittantur neve etiam
alienae religionis homines, qui nostram doctrinam
Evangelicam detestantur, nisi prius a ministris Ec-
clesiae examinati suae fidei rationem reddiderint.
Postremo ne omnino propter nomen rixetur.
7. Ne sacramenta Baptismi et Eucharistiae sine ce-
lebratione mortis Domini leviter communicetur,
sive id fiat publice in Ecclesia sive apud aegrotum,
ut per pulsum vel, ubi id fieri nequit, per hominem
vicini convocentur.
b Sic! Statt: consolationibus.
Sic!
2 Gen 3,19.
3 Abwertend für: und derleichen mehr, und solches Zeug;
8. Ne, si quis fidelium Dominico die ex vivis disces-
serit, ante concionem sepiliatur, sed reservetur post
peractam concionem, ne pulsus strepitu, ut aliquo-
ties invitis ministris factum est, verbum Dei impe-
diatur.
9. Ut concionibus, quam id fieri potest, diligentissi-
me idololatrae (quandoquidem, pro dolor, adhuc
multi sunt, qui synceram Evangelii doctrinam oculis
fugiunt, auribus respuunt, animo aspernantur, re-
cordatione denique tota perhorrescunt) a perigrina-
tionibus, Magicorum consulationibusb et responsis,
Missis cet id farinae generibusc3 deterrantur. Si vero
certi quidam constiterint, privatim a ministris ver-
bo dei renunciantur et admoneantur; sin hac via ni-
hil profectu fuerit, ut coram Censoribus durius re-
prehendantur; postremo nisi audierint, ut publice
coram tota Ecclesia excomunicentur; si vero signa
poenitentiae ediderit, in numerum Christianorum
rursus recipiatur.
10. Si hac summa in Deum et eius Evangelion con-
tumacia aliquis mortuus fuerit, cadaver eius com-
muni fidelium sepultura privetur.
11. Nemo ad Coenam Domini admittatur, presertim
peregrini, quorum professio et vita nobis non est co-
gnita et explorata, nisi prius coram pastore compa-
ruerint et suae fidei rationem reddiderint. Alioqui
nullus erit anathematis locus, immo nostrae Eccle-
siae erunt improborum perfugium. Non enim est
sancta Dei Ecclesia improborum et sceloratorum
hominum commutatio. Nam cum ipsa Coena Chris-
ti sit corpus, eiusmodi foetidis et putridis membris
inquinari non potest, quin aliqua ignominia in caput
recidat et sacrosancto eius nomini probrum inura-
tur. Abigendi sunt ergo ex eius familia, |3| quorum ex
turpitudine ad Christianum nomen infamia redun-
dat, ne promiscua exhibitione sacrilegii perinde rei
fiamus acsi corpus Domini canibus prostitueremus.
vgl. Otto, August, Die Sprichwörter und sprichwört-
lichen Redensarten der Römer, Leipzig 1890, S. 132,
Nr. 643 (freundlicher Hinweis von Reinhard Düchting,
Heidelberg).
466
vis es et in pulverem redibis, Gen. 3.2 Deinde ne ab
imperitioribus coram ossibus, quod sepenumero vi-
dere cogimur, fiant genicouationes et adorationes et
sint ansa idololatriae. Tertio ne fidelium |2| maiorum
nostrorum ossa tamque brutorum pecorum disper-
gantur et a canibus dissipentur.
3. Ut Censores Ecclesiarum iure iurando obstringan-
tur, ut garrulos nebulones et nugatores in plateis,
cimiteriis et templis notent sub concione aut mini-
sterio, ne sint probis impedimento, simplicioribus
scandalo et ministris Ecclesiae molesti.
4. Ut tollatur idololatrica pulsatio contra tonitrua,
ita tamen, ut signum frigidioribus, qui nihil diro illo
Iovis fulmine percelluntur, relinquatur. Alioqui gra-
viter in hac re peccatur. Primo quod imperita mul-
titudo et infimae conditionis homines impie pulsui
isti propter baptismum aliquid virtutis tribuunt.
Deinde peccatur in diffidentia, quod Deo omnipo-
tenti ex toto corde non fidimus. Tertio non leviter
infirmiores, qui nondum evangelium receperunt, no-
stro exemplo offenduntur.
5. Ut Custodes templorum Ecclesiae ministris sint
dicto audientes, neve invitis ministris ad inconstan-
tis populi ingenium pulsando se accommodent.
6. Ne pueri pro susceptoribus infantium in S. bap-
tismatis administratione admittantur neve etiam
alienae religionis homines, qui nostram doctrinam
Evangelicam detestantur, nisi prius a ministris Ec-
clesiae examinati suae fidei rationem reddiderint.
Postremo ne omnino propter nomen rixetur.
7. Ne sacramenta Baptismi et Eucharistiae sine ce-
lebratione mortis Domini leviter communicetur,
sive id fiat publice in Ecclesia sive apud aegrotum,
ut per pulsum vel, ubi id fieri nequit, per hominem
vicini convocentur.
b Sic! Statt: consolationibus.
Sic!
2 Gen 3,19.
3 Abwertend für: und derleichen mehr, und solches Zeug;
8. Ne, si quis fidelium Dominico die ex vivis disces-
serit, ante concionem sepiliatur, sed reservetur post
peractam concionem, ne pulsus strepitu, ut aliquo-
ties invitis ministris factum est, verbum Dei impe-
diatur.
9. Ut concionibus, quam id fieri potest, diligentissi-
me idololatrae (quandoquidem, pro dolor, adhuc
multi sunt, qui synceram Evangelii doctrinam oculis
fugiunt, auribus respuunt, animo aspernantur, re-
cordatione denique tota perhorrescunt) a perigrina-
tionibus, Magicorum consulationibusb et responsis,
Missis cet id farinae generibusc3 deterrantur. Si vero
certi quidam constiterint, privatim a ministris ver-
bo dei renunciantur et admoneantur; sin hac via ni-
hil profectu fuerit, ut coram Censoribus durius re-
prehendantur; postremo nisi audierint, ut publice
coram tota Ecclesia excomunicentur; si vero signa
poenitentiae ediderit, in numerum Christianorum
rursus recipiatur.
10. Si hac summa in Deum et eius Evangelion con-
tumacia aliquis mortuus fuerit, cadaver eius com-
muni fidelium sepultura privetur.
11. Nemo ad Coenam Domini admittatur, presertim
peregrini, quorum professio et vita nobis non est co-
gnita et explorata, nisi prius coram pastore compa-
ruerint et suae fidei rationem reddiderint. Alioqui
nullus erit anathematis locus, immo nostrae Eccle-
siae erunt improborum perfugium. Non enim est
sancta Dei Ecclesia improborum et sceloratorum
hominum commutatio. Nam cum ipsa Coena Chris-
ti sit corpus, eiusmodi foetidis et putridis membris
inquinari non potest, quin aliqua ignominia in caput
recidat et sacrosancto eius nomini probrum inura-
tur. Abigendi sunt ergo ex eius familia, |3| quorum ex
turpitudine ad Christianum nomen infamia redun-
dat, ne promiscua exhibitione sacrilegii perinde rei
fiamus acsi corpus Domini canibus prostitueremus.
vgl. Otto, August, Die Sprichwörter und sprichwört-
lichen Redensarten der Römer, Leipzig 1890, S. 132,
Nr. 643 (freundlicher Hinweis von Reinhard Düchting,
Heidelberg).
466