Φορμοφόροι (fr. 63)

251

[νν. 1-23]
Ath. 1.27d-28a
Άντιφάνης που ό χαρίεις τά έξ έκάστης πόλεως ιδιώματα οΰτω καταλέγει·... (Antiph.
fr. 233 Κ-Α). Έρμιππος δ’ ούτως- έσπετε-προσκεφάλαια.
in un passo Antifane, il poeta raffinato, elenca così i prodotti tipici provenienti da
ciascuna città: ... (Antiph. fr. 233 K-A). Ed Ermippo (sci/. dice) così: “ditemi-cuscini”.
[w. 1-3, 8-9]
Eust. in II. p. 261.5-9 (= 1.397.26-31 van der Valk)
καί ότι Έρμιππος κατά τήν δειπνοσοφιστικήν ιστορίαν παίζων παρασύρει το “έσπε-
τε νϋν μοι” (ν. 1) καί έξης δλον τον στίχον εις τα εαυτού, καί έρωτήσας όπόσα έν
άνθρώποις αγαθά (cfr. ν. 3), “έξ ού ναύκληρε!”, φησί, “Διόνυσος-πόντον” (ν. 2), κα-
ταλέγει άστείως προς άλλοις, ώς ήγαγε “παρά Περδίκκου-πολλαίς” (ν.8) καί ώς αί
Συράκουσαι σίτον καί τυρόν παρέχουσι καί έτερά τινα τοιαΰτα (cfr. ν. 9).
e (sci/. bisogna sapere) che Ermippo nel racconto deipnosofistico scherzosamente
stravolge il “ditemi ora” (ν. 1) e successivamente tutto il verso nel suo componimento. E,
dopo aver domandato quanti beni ci sono tra gli uomini (cfr. v. 3), “da quando governa
una nave” - dice - “Dioniso-mare” (v. 2), elenca raffinatamente, oltre al resto, come
(sci/. Dioniso) condusse “da Perdicca-molte” (v. 8) e come Siracusa grano e formaggio
offre e certe altre cose simili (cfr. v. 9).
[w. 10-11]
Eust. in Od. p. 1582.17-19 (= 1.279.17-20 Stallbaum)
ίστέον δέ ώς εί καί πάλαι ποτέ οί Φαίακες συν τώ είναι ναυτικοί καί άγαθοί ήσαν,
άλλ’ έν τοϊς ύστερον άλλοΐοι έξέπεσον. "Ερμιππος γούν ψέγων αυτούς, έγραψεν οΰτω.
Κερκυραίους-έχουσιν (νν. 10-11).
occorre poi sapere che, anche se un tempo, in passato, i Feaci erano dei marinai va-
lorosi, tuttavia, negli ultimi tempi, peggiorati, finirono in rovina. Ermippo appunto
biasimandoli scriveva così “Corciresi-hanno” (vv. 10-11).
[vv. 14-15]
Eust. in Od. p. 1483.35-37 (= 1.147.38-40 Stallbaum)
ότι δέ ή Λιβύη περί ήν καί αύτήν ό Μενέλαος έπλανήθη, μήτηρ έλεφάντων ήν, δηλοΐ
καί ό γράψας Έρμιππος τό, “ή δέ καλή-κατά πράσιν” (νν. 14-15).
e (sci/. bisogna sapere) che la Libia, intorno alla quale anche Menelao ha girovagato,
era fonte di avorio, lo mostra anche Ermippo quando scrive questo verso: “la bella
Creta-per la vendita” (vv. 14-15).
[vv. 14, 16-18, 22-23]
Eust. in Od. p. 1569.42-44 (= 1.261.26-29 Stallbaum)
πολλή κυπάριττος έν τή Κρήτη (cfr. ν. 14). καί τό, “'Ρόδος, άσταφίδας”. παρέχει δη-
λαδή. “καί ίσχάδας ήδυονείρους” (ν. 16). καί τό, “αύτάρ άπ’ Εύβοίης, άπίους καί
ϊφια μήλα” (ν. 17). περί ών άλλαχού έρρέθη. καί τό, “Αρκαδία, επικούρους” (ν. 18).
“Φοινίκη-προσκεφάλαια” (νν. 22-23).