30
Otto Immisch:
δώδεκα δέ τάξεων ούσών έν τή άπλανεΐ τδ πρώτον
αίτιόν έστι. καί ότι αν ή εγγύς αύτοΰ, τούτο φασι τε-
τάχθαι βεβαίως καί άρίστως, τα δέ πόρρωθ-εν ήττον·
την δέ τάξιν μέχρι σελήνης σζώεσ-9-αι, τά δέ ύπό σελήνην
30 ούκέτι ομοίως, έξ άνάγκης δέ έστι καί ή κακία εις τον
περί γην τόπον, άτε δη πυθμένος λόγον έπεχούσης τής
γης προς πάντα τον κόσμον καί προς υποδοχήν ύπο-
στά&μης ουσης επιτήδειας, καί πάντα μέν τά άλλα
μέρη κατά την πρόνοιαν καί την βεβαίαν τάξιν καί
35 την ειμαρμένην τού Ό'εοΰ, έπομένην αύτώ, φασί διοι-
κεΐσθαι, τά δέ μετά την σελήνην τέσσαρσιν αίτίαις, κατά
Ο-εόν, κα-θ·’ ε-ίμαρμένην, κατά προαίρεσιν ήμετέραν, κατά
τύχην, οίον τό μέν είσελθεΐν εις την ναΰν ή μή είσ-
ελθειν έφ’ ήμΐν έστι, τό μέντοι έν εύδία χειμώνα καί
440a ζάλην έξαίφνης έπιγενέσθαι έκ τύχης, τό μέντοι βαπτι-
ζομένην την ναΰν παρ’ έλπίδα σω-θ-ήναι προνοίας -9-εοΰ.
τής δ’ ειμαρμένης πολλοί είσι τρόποι καί διαφοραί·
διαφέρει δέ τής τύχης, ότι ή μέν ειρμόν έχει καί τάξιν
5 καί άκολουΟ'ίαν, ή δέ τύχη τό αυτόματον καί τό ώς
έτυχεν. οίον τό έκ παιδός εις μειράκιον έλθ-εΐν καί τάς
κα-9-’ έξής ηλικίας οίκείως διελθεΐν, τούτο ενός τρόπου
τής ειμαρμένης. 12 οτι ό ζωδιακός λοξώς κινείται, ώς
ζητήσας εύρεΐν έδοξεν Αριστοτέλης, ενεκεν τής γενέσεως
10 τών περί γήν τόποον προς άναπλήρωσιν τού παντός.
εί γάρ καταπαραλλήλοος έκινεΐτο, άεί αν μία ώρα ήν τού
έτους, ήτοι θέρος ή χειμών ή άλλη τις. νΰν δέ έκ τού
τον ήλιον καί τούς άλλους πλάνητας μεταβαίνειν άπό
ζωδίου έπί ζώδιον γίνονται αί μεταβολαί τών ωρών τέσ-
15 σάρες, καί έκ τής τούτοον είσάλληλα μεταβολής οι τε
καρποί φύονται καί αί άλλαι γενέσεις τών ζώοον γίνονται.
13 ότι ό μέν ήλιος, ώς ούτος οίκείαν άποφαίνεται δόξαν,
ήν καί άληθή λέγει, έκατονταπλασίοον έστι τής γής.
οί δέ πολλοί [ούκ] έλάττονα τού τριακονταπλασίονα αύ-
36 τά μετά τήν-σελήνην —-440 a 3 τρόποι Suidas S. Υ. Ειμαρμένη δέ
post σελήνην Α αίτίαις διακεΐνται Suidas (legit igitur fortasse V. 35 δια-
κεϊσ-9-αι; sed cf. e. g. Ecphantus in Dielesii Praesocr. I2 206, 3: έκ μέν
τών ατόμων συνεστάναι τον κόσμον, διοικεΐσ-9-αι δέ ύπό προνοίας. 39 χειμώνι
Suidae codcl. 440 a 1 έπιγίνεσθαι vl. Suidae έκ τύχης] κατά τύχην Suidas
7 οίκείως orn. Β 15 είσάλληλα om. Α: εις άλληλα Bekker (εις άλλήλας
coniciens) 16 αί Α: om. cet. 19 secl, Immisch
Otto Immisch:
δώδεκα δέ τάξεων ούσών έν τή άπλανεΐ τδ πρώτον
αίτιόν έστι. καί ότι αν ή εγγύς αύτοΰ, τούτο φασι τε-
τάχθαι βεβαίως καί άρίστως, τα δέ πόρρωθ-εν ήττον·
την δέ τάξιν μέχρι σελήνης σζώεσ-9-αι, τά δέ ύπό σελήνην
30 ούκέτι ομοίως, έξ άνάγκης δέ έστι καί ή κακία εις τον
περί γην τόπον, άτε δη πυθμένος λόγον έπεχούσης τής
γης προς πάντα τον κόσμον καί προς υποδοχήν ύπο-
στά&μης ουσης επιτήδειας, καί πάντα μέν τά άλλα
μέρη κατά την πρόνοιαν καί την βεβαίαν τάξιν καί
35 την ειμαρμένην τού Ό'εοΰ, έπομένην αύτώ, φασί διοι-
κεΐσθαι, τά δέ μετά την σελήνην τέσσαρσιν αίτίαις, κατά
Ο-εόν, κα-θ·’ ε-ίμαρμένην, κατά προαίρεσιν ήμετέραν, κατά
τύχην, οίον τό μέν είσελθεΐν εις την ναΰν ή μή είσ-
ελθειν έφ’ ήμΐν έστι, τό μέντοι έν εύδία χειμώνα καί
440a ζάλην έξαίφνης έπιγενέσθαι έκ τύχης, τό μέντοι βαπτι-
ζομένην την ναΰν παρ’ έλπίδα σω-θ-ήναι προνοίας -9-εοΰ.
τής δ’ ειμαρμένης πολλοί είσι τρόποι καί διαφοραί·
διαφέρει δέ τής τύχης, ότι ή μέν ειρμόν έχει καί τάξιν
5 καί άκολουΟ'ίαν, ή δέ τύχη τό αυτόματον καί τό ώς
έτυχεν. οίον τό έκ παιδός εις μειράκιον έλθ-εΐν καί τάς
κα-9-’ έξής ηλικίας οίκείως διελθεΐν, τούτο ενός τρόπου
τής ειμαρμένης. 12 οτι ό ζωδιακός λοξώς κινείται, ώς
ζητήσας εύρεΐν έδοξεν Αριστοτέλης, ενεκεν τής γενέσεως
10 τών περί γήν τόποον προς άναπλήρωσιν τού παντός.
εί γάρ καταπαραλλήλοος έκινεΐτο, άεί αν μία ώρα ήν τού
έτους, ήτοι θέρος ή χειμών ή άλλη τις. νΰν δέ έκ τού
τον ήλιον καί τούς άλλους πλάνητας μεταβαίνειν άπό
ζωδίου έπί ζώδιον γίνονται αί μεταβολαί τών ωρών τέσ-
15 σάρες, καί έκ τής τούτοον είσάλληλα μεταβολής οι τε
καρποί φύονται καί αί άλλαι γενέσεις τών ζώοον γίνονται.
13 ότι ό μέν ήλιος, ώς ούτος οίκείαν άποφαίνεται δόξαν,
ήν καί άληθή λέγει, έκατονταπλασίοον έστι τής γής.
οί δέ πολλοί [ούκ] έλάττονα τού τριακονταπλασίονα αύ-
36 τά μετά τήν-σελήνην —-440 a 3 τρόποι Suidas S. Υ. Ειμαρμένη δέ
post σελήνην Α αίτίαις διακεΐνται Suidas (legit igitur fortasse V. 35 δια-
κεϊσ-9-αι; sed cf. e. g. Ecphantus in Dielesii Praesocr. I2 206, 3: έκ μέν
τών ατόμων συνεστάναι τον κόσμον, διοικεΐσ-9-αι δέ ύπό προνοίας. 39 χειμώνι
Suidae codcl. 440 a 1 έπιγίνεσθαι vl. Suidae έκ τύχης] κατά τύχην Suidas
7 οίκείως orn. Β 15 είσάλληλα om. Α: εις άλληλα Bekker (εις άλλήλας
coniciens) 16 αί Α: om. cet. 19 secl, Immisch