DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29141#0353
MARBURGER RELIGIONSGESPRÄCHE
349
Lutherus.
Nos initio scripturam accepimus: haec nihil contra nos. Adde patres:
neque illi contra nos. Vos autem tantum duos, Augustinum et Fulgen-
tium, habetis; reliqui contra vos sunt. Lutherus nescit Doctorem, qui nos
concordet, quando nullus vidit nostra. Miramur autem, quid de loco
disceptemus: quia conclusum et a tota Christianitate acceptum, ut Deus
extra loco gerere possit. Hoc petit, ut media sumamus, quibus con-
cordemus, ne in populo seditio fiat, et ut tollatur hoc pessimum dissi-
dium. Loci de Trinitate. De signis factis per angelos, per homines.
Lutherus adducit locum ex Augustino: Ich hab unseren Herrgott ge-
sehen. Id quod dicunt homines propter verba »Hoc est corpus meum«.
Lutherus: Admittit, ut vocetur Sacramentum sacrae rei Signum; concedit
sancta symbola esse: et sic, ut amplius aliquid significent et intellectui
repraesentent. Puerile est, si quis dicat videndo panem: Dominum vidi;
oportet ergo erigere intellectum. Qui autem purum signum esse dicit,
hoc grave est mihi admittere. Aliud de signis nostratibusj et de signis a
Deo institutis.
Oecolamp[adius].
Adducit locos aliquot ex Augustino de doctrina Christiana, item contra
Manichaeos114, simul applicans: »anima est sanguis«115, »petra erat Chri-
stus«116. Oecolampadius concedit, non tantum signum esse, sed ibi per
fidem esse verum corpus.
Lutherus dicit, juvenem fuisse Augustinum, cum scriberet contra
Manichaeos, et non habuisse certum textum. »Anima est sanguis«: Rursus
dicit, sicut hodie, Oportet doctores Christo subjicere.
Oecolampadius dicit, non retractasse. Oecolampadius Setzt sein Sach in
Epilogum117.
Lutherus respondit: quia non potest sententiae nostrae accedere.
Oecolampadius: Ut vos non flectit textus noster, ita nos vestrae expo-
sitiones.
[Lutherus]k
Vult in fide sua manere, nec potest cedere. Committit nos Deo et judicio
ejus. Agit gratias, quia diligenter sua exposuerit118, non[acerbe]l, sed
j) Collin (a.a.O. S. 143,27): naturalibus.
k) Daß Luther hier redet, ergibt sich eindeutig aus dem Zusammenhang.
l) Am Rand: deest hoc verbum in copia. Text nach Köhler (Rekonstruktion, S. 125).
114. De doctrina christ. III 9,13; 16,24 (CChr 32, S.85f.; 91f.), C. Adimantum
12,3.5. (CSEL 25, S.140-144), C. Faustum 19,16 (CSEL 25, S.512-514). Vgl. auch
Staehelin, Briefe II, S. 343-350.
115. Lev 17,11.
116. 1 Cor 10,4.
117. (Urteils-)spruch, der den Gegeneinwand formuliert, vgl. Lausberg, a.a.O. § 875.
118. Nämlich Oekolampad.
349
Lutherus.
Nos initio scripturam accepimus: haec nihil contra nos. Adde patres:
neque illi contra nos. Vos autem tantum duos, Augustinum et Fulgen-
tium, habetis; reliqui contra vos sunt. Lutherus nescit Doctorem, qui nos
concordet, quando nullus vidit nostra. Miramur autem, quid de loco
disceptemus: quia conclusum et a tota Christianitate acceptum, ut Deus
extra loco gerere possit. Hoc petit, ut media sumamus, quibus con-
cordemus, ne in populo seditio fiat, et ut tollatur hoc pessimum dissi-
dium. Loci de Trinitate. De signis factis per angelos, per homines.
Lutherus adducit locum ex Augustino: Ich hab unseren Herrgott ge-
sehen. Id quod dicunt homines propter verba »Hoc est corpus meum«.
Lutherus: Admittit, ut vocetur Sacramentum sacrae rei Signum; concedit
sancta symbola esse: et sic, ut amplius aliquid significent et intellectui
repraesentent. Puerile est, si quis dicat videndo panem: Dominum vidi;
oportet ergo erigere intellectum. Qui autem purum signum esse dicit,
hoc grave est mihi admittere. Aliud de signis nostratibusj et de signis a
Deo institutis.
Oecolamp[adius].
Adducit locos aliquot ex Augustino de doctrina Christiana, item contra
Manichaeos114, simul applicans: »anima est sanguis«115, »petra erat Chri-
stus«116. Oecolampadius concedit, non tantum signum esse, sed ibi per
fidem esse verum corpus.
Lutherus dicit, juvenem fuisse Augustinum, cum scriberet contra
Manichaeos, et non habuisse certum textum. »Anima est sanguis«: Rursus
dicit, sicut hodie, Oportet doctores Christo subjicere.
Oecolampadius dicit, non retractasse. Oecolampadius Setzt sein Sach in
Epilogum117.
Lutherus respondit: quia non potest sententiae nostrae accedere.
Oecolampadius: Ut vos non flectit textus noster, ita nos vestrae expo-
sitiones.
[Lutherus]k
Vult in fide sua manere, nec potest cedere. Committit nos Deo et judicio
ejus. Agit gratias, quia diligenter sua exposuerit118, non[acerbe]l, sed
j) Collin (a.a.O. S. 143,27): naturalibus.
k) Daß Luther hier redet, ergibt sich eindeutig aus dem Zusammenhang.
l) Am Rand: deest hoc verbum in copia. Text nach Köhler (Rekonstruktion, S. 125).
114. De doctrina christ. III 9,13; 16,24 (CChr 32, S.85f.; 91f.), C. Adimantum
12,3.5. (CSEL 25, S.140-144), C. Faustum 19,16 (CSEL 25, S.512-514). Vgl. auch
Staehelin, Briefe II, S. 343-350.
115. Lev 17,11.
116. 1 Cor 10,4.
117. (Urteils-)spruch, der den Gegeneinwand formuliert, vgl. Lausberg, a.a.O. § 875.
118. Nämlich Oekolampad.