Metadaten

Bucer, Martin; Stupperich, Robert [Hrsg.]; Neuser, Wilhelm H. [Hrsg.]; Seebaß, Gottfried [Hrsg.]; Strohm, Christoph [Hrsg.]; Haaf, Susanne [Bearb.]
Martin Bucers Deutsche Schriften (Band 15): Schriften zur Reichsreligionspolitik der Jahre 1545/1546 — Gütersloh, 2011

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.30652#0106
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
102

2A. VORLAGE ZU >DER NEWE GLAUB<

ende oordeel allenp twistighe, questien en gheschille, den ghelooue ende Christe-
lijck leuen aengaende, men aenbrenghen sal, om beslicht te worden.
xxiiii. Dese opperste Prelatuere heeft alder eerst gevoert S[inte] Peeter, warachtich
stadthouder Christi op der eerden ende der gheheelder familien Christi Pastoor
ende herder, Ende na S[inte] Peeter (wt Christus insetten) alle die ander Bisscoppen, 5
die in S[inte] Peeters stoel wettelijck gesuccedeert syn.
xxv. Met zekeren ghelooue salmen houden nietq alleen, dat expresselyck ende open-
lijck die scriftuere ons voorleyt, maer oock, dat wy duer ouerleueren ende ouerghe-
laten leeringhen der heyliger Kercken ontfaen hebben, om te gheloouen; ende men
sal oock gheloouen al tghene, dat gheuonnist, ghesloten ende ghedetermineert 10
wordt van sinte Peeters stoel ende auctoriteyt oft duer die concilien generael, wette-
lycken daer toe versaemt, so verre dat aenstrect den1 gheloouen oft christelyken
leuens manieren.
xxvi. Die Kerkelijcke insettinghe ende ordinancien, als van vasten, feesteren oft vie-
ren, abstinencie van spyse ende andere desghelijcken, verbinden in der conscientien i5
ende voor God, al waert oock, datmen die brake int heymelyck, sonder iemants te
scandalizeren. I Dib I
xxvii. Tes oprecht, duechdelyck, datmen inder heyligher Kercken aenroept ende ee-
ret ende reuerentie bewyst den santen, inden hemel met Christo synde, om voor ons
te bidden, duer welcx verdiensten ende bedinghe Christus ons veele dinghen hier 20
verleent, die hy anders niet verleenen en soude. Ende duer den seluen hy oock op der
eerden veele miraculen werckt.
xxviii. Ende hier om doen sy duechdelijck ende heylichlijck, die die heylighe plaet-
sen, den heylighen ter eeren ghewijt synde, oft hare reliquien met godtdienstigher
innicheyt besoecken ende also der heylighen bystant begheren. 25
xxix. Dusantie en tghebruyck der beelden is Gode oock aengenaem, ende voor den
beelden neerbuyghen, om aenteroepen den santen, die sy representeren oft diens
beelden sy syn, is niet quaet, maer goet, Godlyck ende duechdelyck.
xxx. Men sal ghevestichtlyck gheloouen, dat na dit leuen een vagheuier es der sie-
len, int welcke de pyne betaelt wordt, diemen voorden sonden sculdich is bleuen, 30
Welcke sielen men behulp ende bystant doet duer die sacrificie der messen, duer bid-
den, vasten, aelmoessen ende andere goede wercken, op dat sy des te eer en haesti-
gher vuyts de pijne verlost worden. I Diia I
p) alle: VA; allen: Vß.
q) nz:VAVB.
r) de: VA; den: VB.
s) wt: VB.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften