DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30652#0381
IO. RESPONSIO DER EVANGELISCHEN DELEGIERTEN
377
toria] M[aies]tas mandata dedit) I 64’/Octavum I facta ipsis potestas sit, quae incide-
rint incommoda Colloquio instituto pro sua prudentia et authoritate amoliendi et
corrigendi.
Adducturi eramus causas petitionum nostrarum plures, sed cum in his novis Arti-
culis eadem omnino nobis rursus proponuntur, quae initio nobis sunt ab ipsisv R[e-
verendissi]ma et Gen[erosa] D[ominationibus] V[estris] proposita, non est visum
pluribus ostendere, cur quaedam admitti a nobis non possint, quaedam remitti nobis
iure petamus, cum id ante hac ipsis R[everendissi]mae et Gen[erosae] D[ominationi-
bus] V[estris] abunde demonstraverimus.
Porro, quia veremur, ne R[everendissi]mae et Gene[rosae] D[ominationibus] V[e-
stris] ab Imp[eratoria] M[aiesta]te non tanta facta sit potestas, ut queant submovere
incommoda a nobis commemorata omnia, nos autem nullam omnino causam dare
velimus interpolandi et differendi Colloquii (quantumvis Collocutio illa per tri-
duum sine Scripto habita1 haud magnam nobis spem faciat aliquid singularis utili-
tatis referendi ad Ecclesias Christi, siquidemw ea via colloqui debeamus, quam per
triduum tentavimus), visum est exponere R[everendissi]mae et Gen[erosae] D[omi-
nationibus] V[estris] simpliciter, quanam ratione Colloquium absque exceptione
Notariorum (nostro tamen id nomine tantum, non principum et superiorum no-
strorum, de quo diserte protestamur) inire tantisper possumus, dum principes et su-
periores nostri nos de sua voluntate, quod ad hanc rem atti- I 64° I net, reddiderint
certiores. Quamprimum enim referre ad eos has res statuimus.
Constat autem ea ratio his conditionibus:2 Primum, ut R[everendissi]ma et Ge-
n[erosa] D[ominationes] V[estrae] una cum Adiunctox praeside velint nobis, ut ipsa
natura aequum et iustum esse iudicat, permittere, ut, sicut et superius rogavimus,
pergamus dictando respondere ad ea omnia, quae a Collocutoribus alterius partis in
Acta relata sunt contra Confessionem nostram et ad quae nostram responsionem
nondum in Acta contulimus.3
Deinde, cum nobis per mandata nostra omnino non liceat consentire, ut noster
Notarius ab Actis removeatur, petimus, R[everendissi]ma et Gen[erosa] D[omina-
tiones] V[estrae], postquam tamen Imp[eratoria] M[aiesta]tas ipsis in manus posuit
delectum facere Notariorum, dignentur nostrum Notarium, D[octorem] Ioannem
Pistorium, vel, si alium ex iustis causis ipsis praesentemus, unum ex illis constituere,
quos ipsae deligere ad hoc munus mandato Imperatorio debent; nemo enim non ae-
v) korr. aus: ipsa.
w) korr. aus: si quidem.
x) wohl korr. aus: adiuncto.
1. Gemeint lst das >familiare colloquium<, das am 19., 20. und 22. Februar gehalten wurde; s. un-
ten S. 394h
2. Zu diesen Punkten vgl. Vogel, Rehgionsgespräch, S.440.
3. Eine entsprechende Forderung äußerten die Protestanten erneut am 8. März gegenüber den
Präsidenten; s. unten S. 407,4—13; vgl. auch oben S. 368 f. sowie unten S. 397 mit Anm.4. Bucer
führte schheßhch die diesbezüghch für das Kolloquium vorgesehenen Erläuterungen m seinen
>Disputata Ratisbonae< von 1548 aus; vgl. Vogel, Rehgionsgespräch, S. 42C'f.
377
toria] M[aies]tas mandata dedit) I 64’/Octavum I facta ipsis potestas sit, quae incide-
rint incommoda Colloquio instituto pro sua prudentia et authoritate amoliendi et
corrigendi.
Adducturi eramus causas petitionum nostrarum plures, sed cum in his novis Arti-
culis eadem omnino nobis rursus proponuntur, quae initio nobis sunt ab ipsisv R[e-
verendissi]ma et Gen[erosa] D[ominationibus] V[estris] proposita, non est visum
pluribus ostendere, cur quaedam admitti a nobis non possint, quaedam remitti nobis
iure petamus, cum id ante hac ipsis R[everendissi]mae et Gen[erosae] D[ominationi-
bus] V[estris] abunde demonstraverimus.
Porro, quia veremur, ne R[everendissi]mae et Gene[rosae] D[ominationibus] V[e-
stris] ab Imp[eratoria] M[aiesta]te non tanta facta sit potestas, ut queant submovere
incommoda a nobis commemorata omnia, nos autem nullam omnino causam dare
velimus interpolandi et differendi Colloquii (quantumvis Collocutio illa per tri-
duum sine Scripto habita1 haud magnam nobis spem faciat aliquid singularis utili-
tatis referendi ad Ecclesias Christi, siquidemw ea via colloqui debeamus, quam per
triduum tentavimus), visum est exponere R[everendissi]mae et Gen[erosae] D[omi-
nationibus] V[estris] simpliciter, quanam ratione Colloquium absque exceptione
Notariorum (nostro tamen id nomine tantum, non principum et superiorum no-
strorum, de quo diserte protestamur) inire tantisper possumus, dum principes et su-
periores nostri nos de sua voluntate, quod ad hanc rem atti- I 64° I net, reddiderint
certiores. Quamprimum enim referre ad eos has res statuimus.
Constat autem ea ratio his conditionibus:2 Primum, ut R[everendissi]ma et Ge-
n[erosa] D[ominationes] V[estrae] una cum Adiunctox praeside velint nobis, ut ipsa
natura aequum et iustum esse iudicat, permittere, ut, sicut et superius rogavimus,
pergamus dictando respondere ad ea omnia, quae a Collocutoribus alterius partis in
Acta relata sunt contra Confessionem nostram et ad quae nostram responsionem
nondum in Acta contulimus.3
Deinde, cum nobis per mandata nostra omnino non liceat consentire, ut noster
Notarius ab Actis removeatur, petimus, R[everendissi]ma et Gen[erosa] D[omina-
tiones] V[estrae], postquam tamen Imp[eratoria] M[aiesta]tas ipsis in manus posuit
delectum facere Notariorum, dignentur nostrum Notarium, D[octorem] Ioannem
Pistorium, vel, si alium ex iustis causis ipsis praesentemus, unum ex illis constituere,
quos ipsae deligere ad hoc munus mandato Imperatorio debent; nemo enim non ae-
v) korr. aus: ipsa.
w) korr. aus: si quidem.
x) wohl korr. aus: adiuncto.
1. Gemeint lst das >familiare colloquium<, das am 19., 20. und 22. Februar gehalten wurde; s. un-
ten S. 394h
2. Zu diesen Punkten vgl. Vogel, Rehgionsgespräch, S.440.
3. Eine entsprechende Forderung äußerten die Protestanten erneut am 8. März gegenüber den
Präsidenten; s. unten S. 407,4—13; vgl. auch oben S. 368 f. sowie unten S. 397 mit Anm.4. Bucer
führte schheßhch die diesbezüghch für das Kolloquium vorgesehenen Erläuterungen m seinen
>Disputata Ratisbonae< von 1548 aus; vgl. Vogel, Rehgionsgespräch, S. 42C'f.