5. MATRIMONIUM IUSTUM
67
quod non sit opus Dei. ait ergo rectey Paulus, operan eum omnia m omnibus25.
Unus mediator zDei et2 hommum est Chnstus26, ergo quicquid boni nos divim[tus]
accipimus, per hunc accipimus. Nihil ergo vel cogitare boni possumus, quod non ef-
ficiat m nobis Chnstus. Pnmum autem lgitur bonorum m nobis sp[int]uahum est fi-
des, qua verbis Dei, qua euangeho Chnsti credimus. Salus nostra est, ut boni per
omma simusa, hoc est »divinae naturae consortes»27. Id non contingit, msi cogmto5
et amato Deo. Cognoscere et amare non possumus msi credamus vera verba eius;
hoc non possumus, msi eius donati spintum; hunc Pater nulli dat msi per filium et
mento filn. Patet lgitur: omms nostra lustitia donum Dei est et a nobis percipitur
fide. Quia vere cogmtum Deum non possumus non amare, amatumc non possumus
non colere et lmitan. Ordo ltaque salutis nostrae hic est: Quos Deus praedestinavit,
hos ^et vocat et lustificat et glonficat, hoc est conformes^ 'reddit primogenito, ergo
omnibus virtutibus ornat1. Quia autem sic res habet.e I 2iyv [!] I
17. Libero arbitrio Deus hommem condidit, nec illud ei in vita hac adimift], Illud
autem est, quo ex suo ludicio sponte item sua, eligit aut respuit ahquid. Idque tam
m malis, quam boms obtinet homo, nihil enim facit8, quod non apud se faciendum
ludicarit, etiamsi lllud gravatim faciath. Latroni mercator gravatim pecumam dat
non debitam; dum, tamen videt se illa redimere vitam, mdicat dandam et hbenter dat,
non ex se quidem at propter alium. Quamlibet autem hbero ludicio et arbitrio homo
agat omma, ex se tamen mhil potest1 boni vel cognoscere, ammahs emm homo non
potest cognoscere, quae Dei sunt28, ergo nec eligere. Dum autem llluminat Deus, ut
videamus, quid nobis in Christo suo propositum sit, iam non possumus non ludicare
illi nos totos credendos esse, amare et imitan eum studiosissime. Quia autem haec
omma libere fiunt et iudicio nostro, sed divinitus lllustrato, recte dicimur libero iu-
dicio agere et quidem eo liberiore, quo rectius ludicium est, spintu Dei factum. Mah
praeter bona praestita mhil possunt cognoscere actique a satana saepe malum, pro
bono etiam in exterms) putant, ideo corrupto et perverso, hbero tamen mdicio
agunt.29 I 2i<f [!] I
y) übergeschr. und eingewiesen.
2)—z) vor dem Zeilenanfang erg.
a) danach gestr.: scilicet (?).
b) danach gestr.: deo.
c) danach gestr.: vero.
d) —d) übergeschr. für gestr.: est et vocavit etc. Ut ergo lustitia lustificatum.
e) —e) an den unteren Seitenrand geschneben.
f) danach gestr.: Per.
g) danach gestr.: mali (?).
h) danach gestr.: Nisi emm faciendum vel propter alium ludicat.
1) danach gestr.: vt (?).
j) danach gestr.: mdicant.
25. Vgl. I Kor 12,6 sowie Bucers Ausftihrungen in BOL 2, S. 251.
26. Vgl. I Tim 2,5.
27. II Petr 1,4.
28. Vgl. I Kor 2,14.
29. Vgl. Bucers Johanneskommentar, BOL 2, S. 244—247.
67
quod non sit opus Dei. ait ergo rectey Paulus, operan eum omnia m omnibus25.
Unus mediator zDei et2 hommum est Chnstus26, ergo quicquid boni nos divim[tus]
accipimus, per hunc accipimus. Nihil ergo vel cogitare boni possumus, quod non ef-
ficiat m nobis Chnstus. Pnmum autem lgitur bonorum m nobis sp[int]uahum est fi-
des, qua verbis Dei, qua euangeho Chnsti credimus. Salus nostra est, ut boni per
omma simusa, hoc est »divinae naturae consortes»27. Id non contingit, msi cogmto5
et amato Deo. Cognoscere et amare non possumus msi credamus vera verba eius;
hoc non possumus, msi eius donati spintum; hunc Pater nulli dat msi per filium et
mento filn. Patet lgitur: omms nostra lustitia donum Dei est et a nobis percipitur
fide. Quia vere cogmtum Deum non possumus non amare, amatumc non possumus
non colere et lmitan. Ordo ltaque salutis nostrae hic est: Quos Deus praedestinavit,
hos ^et vocat et lustificat et glonficat, hoc est conformes^ 'reddit primogenito, ergo
omnibus virtutibus ornat1. Quia autem sic res habet.e I 2iyv [!] I
17. Libero arbitrio Deus hommem condidit, nec illud ei in vita hac adimift], Illud
autem est, quo ex suo ludicio sponte item sua, eligit aut respuit ahquid. Idque tam
m malis, quam boms obtinet homo, nihil enim facit8, quod non apud se faciendum
ludicarit, etiamsi lllud gravatim faciath. Latroni mercator gravatim pecumam dat
non debitam; dum, tamen videt se illa redimere vitam, mdicat dandam et hbenter dat,
non ex se quidem at propter alium. Quamlibet autem hbero ludicio et arbitrio homo
agat omma, ex se tamen mhil potest1 boni vel cognoscere, ammahs emm homo non
potest cognoscere, quae Dei sunt28, ergo nec eligere. Dum autem llluminat Deus, ut
videamus, quid nobis in Christo suo propositum sit, iam non possumus non ludicare
illi nos totos credendos esse, amare et imitan eum studiosissime. Quia autem haec
omma libere fiunt et iudicio nostro, sed divinitus lllustrato, recte dicimur libero iu-
dicio agere et quidem eo liberiore, quo rectius ludicium est, spintu Dei factum. Mah
praeter bona praestita mhil possunt cognoscere actique a satana saepe malum, pro
bono etiam in exterms) putant, ideo corrupto et perverso, hbero tamen mdicio
agunt.29 I 2i<f [!] I
y) übergeschr. und eingewiesen.
2)—z) vor dem Zeilenanfang erg.
a) danach gestr.: scilicet (?).
b) danach gestr.: deo.
c) danach gestr.: vero.
d) —d) übergeschr. für gestr.: est et vocavit etc. Ut ergo lustitia lustificatum.
e) —e) an den unteren Seitenrand geschneben.
f) danach gestr.: Per.
g) danach gestr.: mali (?).
h) danach gestr.: Nisi emm faciendum vel propter alium ludicat.
1) danach gestr.: vt (?).
j) danach gestr.: mdicant.
25. Vgl. I Kor 12,6 sowie Bucers Ausftihrungen in BOL 2, S. 251.
26. Vgl. I Tim 2,5.
27. II Petr 1,4.
28. Vgl. I Kor 2,14.
29. Vgl. Bucers Johanneskommentar, BOL 2, S. 244—247.