DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30530#0316
312 11. appellatio contra certos quosdam homines
Similiter simplicem quandam ac piam deliberationem ¹ , qua ratione scilicet Christiana
ˡ et in verbo Dei fundata Reformatio usque ad futuram liberam et Christianam
Synodum, generalem sive nationalem etc. institui possit, per pios quosdam ac
fideles, non modo literarum scientia, sed etiam vitae sanctimonia praeditos vi- | Bia |
ros conscribi fecimus, in qua nihil aliud quam certa quaedam, pia ac salutaris ratio 5
doctrinae, administrationis Sacramentorum, caeremoniarum aliorumque ministeriorum
Ecclesiasticorum, non modo Evangelicae veritati, ᵐ verum etiam ᵐ Apostolicis
et vere Catholicis traditionibus consentiens describitur: ac veluti ⁿ forma quaedam
futurae Reformationis simpliciter et fideliter delineatur.
Quae omnia cum ita sint, cum in nullam propriam aut privatam aliquam utilita- 10
tem nostram, multo minus in damnum sive praeiudicium alterius, sed in solius Dei
gloriam ac aedificationem corporis Christi, quod est Ecclesia, facta ac proposita a
nobis sint, cum nullius reprehendi actio, quae quidem cum reparanda Ecclesia Dei
coniuncta sit, debeat. Postremo cum omnis nostra cura, solicitudo animi atque diligentia
in hoc defixa sit, ut languens ac prope deserta Christiana Respublica in pris- 15
tinum verae ac solidae Religionis statum, unde nuper deiecta est, salutari verbi Dei
remedio restituatur, non licuit cuiquam, praesertim certis aliquot hominibus ex Capitulo
Ecclesiae nostrae Cleroque ac Universitati Coloniensi praedictae, ut tam praefracte
et acerbe piis nostris conatibus se opponerent, et quod nos pro restauratione
collapsae Ecclesiae veteris pro augenda et amplificanda gloria Dei, pro constituenda 20
vera Religione, ex qua omnis nostra salus propendet, nobis sumimus id in gravem,
etiam falsam criminationem trahere, multo vero minus etiam a nobis contumeliose
deficere aliosque audaci confidentia ad similem defectionem, non precibus modo
hortari, sed minis etiam ac aliis machinationibus impellere.
Nihilominus tamen praemissis omnibus non attentis, sed spretis potius ac neglec- 25
tis; Adversarii sanctissimo huic instituto nostro aut potius Dei ministerio manibus
pedibusque restiterunt, et quamplurima contra Reformationem nostram praesumpserunt,
fecerunt et attentarunt et indies graviora praesumere, moliri, machinari, facere
et attentare assiduis studiis conantur.
Primum enim illi, qui prioris illius Reformationis provincialis Architecti fuerunt, 30
una cum reliquis partium adversariarum primoribus et antesignanis, partim suis contra
iura et veterum instituta acquisitis et accumulatis sacerdotiis vitaeque licentiosae
metuentes, partim etiam quod eo sunt praediti ingenio, ut nisi quod ipsi fecerint, nihil
rectum putent, confestim mirabili inconstantia et Metamorphosi ex laudatoribus
l) Christia: B.
m)–m) verumetiam: B und C.
n) velut: B.
1. ›Einfältiges Bedenken‹, der im Frühjahr und Frühsommer 1543 im Auftrag und im Namen
Hermanns von Wied von Bucer verfaßte Entwurf einer Reformationsordnung für das Erzstift
Köln, der in erster Auflage im Spätsommer 1543 bei Laurentius von der Mülen in Bonn erschien
(VD 16 K 1734). Edition in BDS 11,1, S.163–429.
Similiter simplicem quandam ac piam deliberationem ¹ , qua ratione scilicet Christiana
ˡ et in verbo Dei fundata Reformatio usque ad futuram liberam et Christianam
Synodum, generalem sive nationalem etc. institui possit, per pios quosdam ac
fideles, non modo literarum scientia, sed etiam vitae sanctimonia praeditos vi- | Bia |
ros conscribi fecimus, in qua nihil aliud quam certa quaedam, pia ac salutaris ratio 5
doctrinae, administrationis Sacramentorum, caeremoniarum aliorumque ministeriorum
Ecclesiasticorum, non modo Evangelicae veritati, ᵐ verum etiam ᵐ Apostolicis
et vere Catholicis traditionibus consentiens describitur: ac veluti ⁿ forma quaedam
futurae Reformationis simpliciter et fideliter delineatur.
Quae omnia cum ita sint, cum in nullam propriam aut privatam aliquam utilita- 10
tem nostram, multo minus in damnum sive praeiudicium alterius, sed in solius Dei
gloriam ac aedificationem corporis Christi, quod est Ecclesia, facta ac proposita a
nobis sint, cum nullius reprehendi actio, quae quidem cum reparanda Ecclesia Dei
coniuncta sit, debeat. Postremo cum omnis nostra cura, solicitudo animi atque diligentia
in hoc defixa sit, ut languens ac prope deserta Christiana Respublica in pris- 15
tinum verae ac solidae Religionis statum, unde nuper deiecta est, salutari verbi Dei
remedio restituatur, non licuit cuiquam, praesertim certis aliquot hominibus ex Capitulo
Ecclesiae nostrae Cleroque ac Universitati Coloniensi praedictae, ut tam praefracte
et acerbe piis nostris conatibus se opponerent, et quod nos pro restauratione
collapsae Ecclesiae veteris pro augenda et amplificanda gloria Dei, pro constituenda 20
vera Religione, ex qua omnis nostra salus propendet, nobis sumimus id in gravem,
etiam falsam criminationem trahere, multo vero minus etiam a nobis contumeliose
deficere aliosque audaci confidentia ad similem defectionem, non precibus modo
hortari, sed minis etiam ac aliis machinationibus impellere.
Nihilominus tamen praemissis omnibus non attentis, sed spretis potius ac neglec- 25
tis; Adversarii sanctissimo huic instituto nostro aut potius Dei ministerio manibus
pedibusque restiterunt, et quamplurima contra Reformationem nostram praesumpserunt,
fecerunt et attentarunt et indies graviora praesumere, moliri, machinari, facere
et attentare assiduis studiis conantur.
Primum enim illi, qui prioris illius Reformationis provincialis Architecti fuerunt, 30
una cum reliquis partium adversariarum primoribus et antesignanis, partim suis contra
iura et veterum instituta acquisitis et accumulatis sacerdotiis vitaeque licentiosae
metuentes, partim etiam quod eo sunt praediti ingenio, ut nisi quod ipsi fecerint, nihil
rectum putent, confestim mirabili inconstantia et Metamorphosi ex laudatoribus
l) Christia: B.
m)–m) verumetiam: B und C.
n) velut: B.
1. ›Einfältiges Bedenken‹, der im Frühjahr und Frühsommer 1543 im Auftrag und im Namen
Hermanns von Wied von Bucer verfaßte Entwurf einer Reformationsordnung für das Erzstift
Köln, der in erster Auflage im Spätsommer 1543 bei Laurentius von der Mülen in Bonn erschien
(VD 16 K 1734). Edition in BDS 11,1, S.163–429.