DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30530#0441
5
10
15
18. de synodo sententia
437
articulis de peccato originis et de fide ¹ , cum manifeste approbant dubitationem,
etiamsi verbis varie ludant. Item cum probabiliter sciamus Synodum confirmaturam
esse idolatricos cultus Missarum et Invocationem sanctorum et prorsus novum est
petere hanc obligationem, ut partes promittant de ᵏ decretis Synodi obtemperaturos
esse ante cognitionem.
Utrumque mihi displicuit etiam ante hoc tempus:
Primum quod nostri prorsus sine aliqua declaratione defugerunt et recusarunt
Synodos. Cum tamen in ecclesia necesse sit esse iuditia et nos ipsi nolumus recusari
nostra iuditia in nostris ecclesiis, quando iudicamus de Anabaptistis et similibus.
Ideo voluissem initio non prorsus recusasse Synodos, sed respondisse, nos petere, ut
Synodus habeatur, et velle in Synodo causam dicere et petere, ut legittima cognitio
institueretur, delectis iudicibus non partialibus. Talis responsio apud exteras nationes
valde probata fuisset et nihilo fuisset periculosior quam precisa ² recusatio, quae
est similis contumatiae.
Postea etiam hoc displicuit, quod Imperator postulat obligationem, ut ante cognitionem
promittant omnes se obtemperaturos esse decretis Synodi. ³
k) Mohnike konj. hier: se.
1. Bucer hatte sich bereits im Mai 1546 in ›Zwei Decret des Trientischen Concili‹ (Edition in:
BDS 15, S.253–264) mit dem Dekret ›Sacrosancta‹ sowie mit dem sog. ›Vulgatadekret‹ kritisch auseinandergesetzt.
Zu den Konzilsverhandlungen über die Erbsünde und die Glaubensgerechtigkeit
vgl. Jedin, Geschichte des Konzils von Trient II, S.111–135 und 139–164.
2. sc. praecisa.
3. Vgl. Pol. Cor. IV/2, Nr.682, S.781; Gerber, Jakob Sturms Anteil, S. 170f.
10
15
18. de synodo sententia
437
articulis de peccato originis et de fide ¹ , cum manifeste approbant dubitationem,
etiamsi verbis varie ludant. Item cum probabiliter sciamus Synodum confirmaturam
esse idolatricos cultus Missarum et Invocationem sanctorum et prorsus novum est
petere hanc obligationem, ut partes promittant de ᵏ decretis Synodi obtemperaturos
esse ante cognitionem.
Utrumque mihi displicuit etiam ante hoc tempus:
Primum quod nostri prorsus sine aliqua declaratione defugerunt et recusarunt
Synodos. Cum tamen in ecclesia necesse sit esse iuditia et nos ipsi nolumus recusari
nostra iuditia in nostris ecclesiis, quando iudicamus de Anabaptistis et similibus.
Ideo voluissem initio non prorsus recusasse Synodos, sed respondisse, nos petere, ut
Synodus habeatur, et velle in Synodo causam dicere et petere, ut legittima cognitio
institueretur, delectis iudicibus non partialibus. Talis responsio apud exteras nationes
valde probata fuisset et nihilo fuisset periculosior quam precisa ² recusatio, quae
est similis contumatiae.
Postea etiam hoc displicuit, quod Imperator postulat obligationem, ut ante cognitionem
promittant omnes se obtemperaturos esse decretis Synodi. ³
k) Mohnike konj. hier: se.
1. Bucer hatte sich bereits im Mai 1546 in ›Zwei Decret des Trientischen Concili‹ (Edition in:
BDS 15, S.253–264) mit dem Dekret ›Sacrosancta‹ sowie mit dem sog. ›Vulgatadekret‹ kritisch auseinandergesetzt.
Zu den Konzilsverhandlungen über die Erbsünde und die Glaubensgerechtigkeit
vgl. Jedin, Geschichte des Konzils von Trient II, S.111–135 und 139–164.
2. sc. praecisa.
3. Vgl. Pol. Cor. IV/2, Nr.682, S.781; Gerber, Jakob Sturms Anteil, S. 170f.