DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30530#0629
5
10
15
De materia contionum ⁿ
ii.1. confessio tetrapolitana
625
Primum itaque q , cum ʳ divus Paulus 1. ad Thi. 3[16] scribat, divinitus inspiratam
scripturam et utilem esse ad docendum ad hoc, ut quid res sit, deprehendatur,
ut recte et ordine omnia restituantur ad ˢ ᵗ instituendam formandamque
iustitiam ᵗ , ut homo dei absolutus sit ad omne opus bonum appositus. Ubi
iam sacre religionis nostrae pleraque dogmata controverti inter eruditos cepissent
ac vulgus discrepantibus concionibus periculose scinderetur ʳ , mandavimus
iis ᵘ , qui concionandi ᵛ apud nos ᵛ munere fungebantur, ut nihil aliud,
quam quae sacris literis aut continerentur ʷ aut certe niterentur ˣ , e suggestis ʸ
docerent. Videbatur ᶻ namque haud indignum nobis ᶻ ,eo ᵃ in illo ᵇ discrimine
confugere, quo confugerunt olim et semper non solum sanctissimi patres,
Episcopi et principes, sed quilibet etiam privati, nempe ad auctoritatem scripturae
arcanae, ad quam Tessalonicen[ses] ᶜ auditum christi Euangelion explorasse
ᵈ cum laude memorantur ᵈ , in qua ᵉ Paulus summo studio ᶠ versari suum
Timotheum ᶠ voluit, Sine cuius auctoritate nulli pontifices ᵍ suis decretis ᵍ ob-
edientiam, nulli patres ʰ suis scriptis ʰ fidem ⁱ unquam postulaverunt ʲ . Ex
n) concionum. Cap. I.: A.
o)–o) fehlt in a, A.
p) Schrf.: illam: d.
q) igitur: a, A.
r)–r) hinc ferme decennio, Christi doctrina, singulari Dei beneficio paulo certius et luculentius
quam antea, passim per Germaniam tractari coepisset [cepisset: a], et hinc ut alibi, ita
et apud nos, plaeraque religionis nostrae dogmata inter eruditos, et eos maxime, qui docendi
Christum in ecclesiis locum obtinebant, publicitus iam, et indies gravius controverterentur,
indeque ut necesse erat, Satana videlicet suum quoque negocium, agente, vulgus pugnantibus
concionibus admodum periculose scinderetur, consyderantes, quod Divus Paulus scribit,
Scripturam divinitus inspiratam, utilem esse ad docendum, ad hoc, ut ubi peccatum sit,
deprehendatur, ut corrigatur, ut iustitia quisque formetur, quo Dei homo absolutus evadat,
iam ad omne opus bonum appositus, urgente etiam nos, omnemque moram rescindente,
cum metu numinis, tum certo Reipublicae nostrae periculo, tandem: a, A.
s) über der Zeile nachgetragen für gestr.: vt: d.
t)–t) mit a konj. für fälschlich: instituendum formandumque iustitia: d.
u) his: a.
v)–v) fehlt in a.
w) continentur: A.
x) nituntur: A.
y) suggestu: A.
z)–z) namque nobis haud indignum: A.
a) huc: a.
b) illo tanto: A.
c) nobiliores Thessalonicensium: A.
d)–d) Divus Lucas cum laude illorum memorat: A.
e) korr. aus: quam: d.
f)–f) suum Timotheum versari: a.
g)–g) decretis suis: a.
h)–h) scriptis suis: a.
i) nulli denique Principes suis legibus authoritatem: A.
j) postularunt: a, A.
ᵒ
Solam divinam
scripturam ad
omnem prelatis
institutionem
sufficere eoque
nihil, quod illa ᵖ
non docet,
christianis
tradendum. ᵒ
10
15
De materia contionum ⁿ
ii.1. confessio tetrapolitana
625
Primum itaque q , cum ʳ divus Paulus 1. ad Thi. 3[16] scribat, divinitus inspiratam
scripturam et utilem esse ad docendum ad hoc, ut quid res sit, deprehendatur,
ut recte et ordine omnia restituantur ad ˢ ᵗ instituendam formandamque
iustitiam ᵗ , ut homo dei absolutus sit ad omne opus bonum appositus. Ubi
iam sacre religionis nostrae pleraque dogmata controverti inter eruditos cepissent
ac vulgus discrepantibus concionibus periculose scinderetur ʳ , mandavimus
iis ᵘ , qui concionandi ᵛ apud nos ᵛ munere fungebantur, ut nihil aliud,
quam quae sacris literis aut continerentur ʷ aut certe niterentur ˣ , e suggestis ʸ
docerent. Videbatur ᶻ namque haud indignum nobis ᶻ ,eo ᵃ in illo ᵇ discrimine
confugere, quo confugerunt olim et semper non solum sanctissimi patres,
Episcopi et principes, sed quilibet etiam privati, nempe ad auctoritatem scripturae
arcanae, ad quam Tessalonicen[ses] ᶜ auditum christi Euangelion explorasse
ᵈ cum laude memorantur ᵈ , in qua ᵉ Paulus summo studio ᶠ versari suum
Timotheum ᶠ voluit, Sine cuius auctoritate nulli pontifices ᵍ suis decretis ᵍ ob-
edientiam, nulli patres ʰ suis scriptis ʰ fidem ⁱ unquam postulaverunt ʲ . Ex
n) concionum. Cap. I.: A.
o)–o) fehlt in a, A.
p) Schrf.: illam: d.
q) igitur: a, A.
r)–r) hinc ferme decennio, Christi doctrina, singulari Dei beneficio paulo certius et luculentius
quam antea, passim per Germaniam tractari coepisset [cepisset: a], et hinc ut alibi, ita
et apud nos, plaeraque religionis nostrae dogmata inter eruditos, et eos maxime, qui docendi
Christum in ecclesiis locum obtinebant, publicitus iam, et indies gravius controverterentur,
indeque ut necesse erat, Satana videlicet suum quoque negocium, agente, vulgus pugnantibus
concionibus admodum periculose scinderetur, consyderantes, quod Divus Paulus scribit,
Scripturam divinitus inspiratam, utilem esse ad docendum, ad hoc, ut ubi peccatum sit,
deprehendatur, ut corrigatur, ut iustitia quisque formetur, quo Dei homo absolutus evadat,
iam ad omne opus bonum appositus, urgente etiam nos, omnemque moram rescindente,
cum metu numinis, tum certo Reipublicae nostrae periculo, tandem: a, A.
s) über der Zeile nachgetragen für gestr.: vt: d.
t)–t) mit a konj. für fälschlich: instituendum formandumque iustitia: d.
u) his: a.
v)–v) fehlt in a.
w) continentur: A.
x) nituntur: A.
y) suggestu: A.
z)–z) namque nobis haud indignum: A.
a) huc: a.
b) illo tanto: A.
c) nobiliores Thessalonicensium: A.
d)–d) Divus Lucas cum laude illorum memorat: A.
e) korr. aus: quam: d.
f)–f) suum Timotheum versari: a.
g)–g) decretis suis: a.
h)–h) scriptis suis: a.
i) nulli denique Principes suis legibus authoritatem: A.
j) postularunt: a, A.
ᵒ
Solam divinam
scripturam ad
omnem prelatis
institutionem
sufficere eoque
nihil, quod illa ᵖ
non docet,
christianis
tradendum. ᵒ